Üzerimdeki dizlerimin bir karış üstünde olan buz mavisi elbiseme ve dalgalandırdığım siyah saçlarıma aynadan bir bakış attım. Gayet güzeldim.

Ben kim mıydım? Ben Alin Mina Aktaştım. Sadri Aktaş'ın tek evladı, tek varisiydim. Babasının bulaştığı o pis işleri devam ettirmek zorunda kalacak olan ancak annesi için bundan asla gocunmayacak, sosyal, neşeli bir kızdım işte

Babamın aşağıdan "Hadi Mina çıkmamız lazım" demesiyle beyaz askılı çantamı alıp aşağıya ilerledim. Nereye mi gidiyorduk? Babamın iş ortağı olması gereken üç liderden biri olan Koralp Demir Ünkan yani Kudret Ünkan'ın manevi oğullarından birinin evine. Hep birlikte tanışma yemeği yenecekti, iş ortaklığı kısmı tamamen bahanemizdi asıl niyetimiz farklıydı, en azından babam ve benim farklıydı.

​​​​​​Aşağıya indiğimde hızlıca babamla evden çıkıp arabaya yöneldik. Babam şoför koltuğuna geçerken bende yolcu koltuğuna geçtim. Aramızdaki arabada İbrahim abiler geliyordu, babamın sağ kolu aynı zamanda korumamızdı.

Babam "Mina 6 yıldır bekliyoruz kızım, bu akşam yemek kusursuz geçmek zorunda" Haklıydı dile kolay 6 yıl geçmişti ama benim içim hiç soğumamıştı. "Her şey kontrolüm altında halledeceğiz" dedim tebessüm ederek.

Sonunda Ünkanların malikânesine, babam önde ben arkada ilerlemeye başladık, babamın kapıyı çalmasıyla hizmetli bir kadın açıp "Hoşgeldiniz" diyerek kenara çekildi. İçeriye ilerlediğimizde Kudret Ünkan ve Koralp Demir Ünkan koltuklarda oturuyorlardı. Ortamdaki tek ses topuklu ayakkabılarımın sesiydi.

Sonunda ayağa kalkmışlardı ve resmice el sıkışmıştık, herkes koltuklarda yerleşirken aniden içeriye Yavuz Ünkan girdi "Hoşgeldiniz, biraz geciktim" diyip tam karşımdaki üçlü koltuğa yerleşti

Kudret Ünkan babamla konuşmaya başladığında Koralp Demir hem babamları dinliyor hem de bana ara ara bakış atıyordu, daha çok şuan neden burada olduğumu anlamaya çalışıyordu. Magazinlerde eğlence nerde Mina orada olarak yansıtıldığım için bu sıkıcı iş tanışmasına gelmem onu şaşırtmıştı.

Yavuz da benim magazindeki hâlimin gerçeği olduğundan burada bulunmaktan memnun olmadığını görebiliyordum. Sonunda Kudret Ünkan "Sofraya geçelim" demişti. Açlıktan bayılacaktım. Herkesin peşinden ilerlemeye başladığımda masanın başına Kudret Ünkan, sağına Koralp ve Yavuz, sol tarafına babam ve ben geçtik. Bunlar toplamda 4 erkek değil miydi?

Kudret Ünkan "Kusura bakmayın oğlum şuan yurt dışındaki işler ile ilgileniyor" dedi. Yemekler servis edilmeye başlanmıştı. Gelen et ile hepimiz yemeye başlamıştık, yemeğe odaklanıp kimseyle konuşmamayı düşünüyordum ancak Kudret Ünkan benimle konuşmak istiyor olmalı ki "Nasılsın Mina?" Harikaydım, şuan evde film izlemek vardı. "İyiyim siz?" Bunu derken bir yandan gülümsüyordum. Tamamen çıkar ilişkisi. Kusret Ünkan "Sağol kızım okulunu bitirdin mi?" diye sordu. Bunları tamamen sormak için soruyordu, hakkımda öğrenmek istediği çoğu şeye ulaşabilirdi. "Son senem, mimarlıkta"

Diğerleri yemeğe devam ederken Yavuz "Mimarlık zor değil mi? Sen sosyal hayatına fazla düşünsün"

"Dengeli yürütebilirsen ikisinede yetisebiliyorsun aslında" Yemeğin sonlarına yaklaşırken telefonum çaldı arayan Akındı. Bir nevi benim sağ kolum aynı zamanda yakın arkadasımdı. Masadan müsaade isteyip kalktım, hızlıca salona geçip telefonu açtım "Koralp Demir ve Kudret Ünkan'ın dosyalarını masama bıraktım fakat çok iyi gizliyorlar kendilerini" diyerek direkt lafa girdi. "Tamam ama bugün geleceğimizi biliyorsun niye aradın oğlum?" Dedim sinirle.

Akınsa "Necip Yıldırım'ı takipteyiz biliyorsun, bu herip 6 yıldır boş duruyorum imajı çiziyor ve kimseye bir şey çaktırmamaya çalışıyor ancak bizim çocuklar Demir'in korumasıyla konuşurken görmüşler" 2 ihtimal vardı ya Ünkanlara sızan bir ajan vardı ya da Ünkanların da bizimle derdi vardı.

Hiçbir şey olmamış gibi gidecekken Demir ve Yavuz arkalarında babamlarla buraya geldiler. Babamın bakışları beni bulsada ona bir şey diyemezdim, en azından burada bir şey diyemezdim.

Herkes yerleştikten sonra Demir "Gelelim asıl konumuza" dediğinde ben dahil hepimiz ona bakıyorduk. "Neden sizinle ortak olalım?" Küçümsercesine bunu sordu. Bu adamı günahım kadar sevmiyordum. Babam konuşacakke engel olup "Ortak olmanızın size sağlayacağı kazançlar bugün dosya hâlinde size ulaştı. Niye bizimle ortak olmayın?" diye sordum aynı onun gibi. Demir ve Kudret Ünkan imalı bir bakışma yaşadıktan sonra Demir "Seninle değil babanla ortak olacağız değil mi?" dedi ukala bir şekilde.

Babama güvendiğim için başka bir şey demeden telefonumu çıkartıp sosyal medyaya girdim. Hesabımı sakin, neşeli bir şekilde şekillendirmiştim. Çünkü o liderlerden hiçbirinin benim o masaya oturacak güçte olduğunu bilmemeleri gerekiyordu. Sadece hesabım değil bu tarz insanların yanında da böyle davranmaya özen gösteriyordum. Tabi Demir gibiler sinirimi bozmazsa.

Zaten neşeli biriydim 16 yaşına kadar. Bu savaşta ya yenecektim ya yenecektim başka bir ihtimal yoktu.

Bölüm sonuu

GÜMÜŞTEN AY kitabımda bahsettiğim üzere Kudret ve Yavuz'un yan karakter olduğu diğer kitabımızı yazmaya başladım.

Bu kitabı okumak için Gümüşten Ay'ı okumanıza gerek yoktur, konular birbirinden bağımsızdır!

Sizce Alin Mina nasıl bir kız?

Veya Koralp Demir nasıl bir erkek?

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Görüşmek üzereeee

​​​​​​

​​​​​​