Sonunda memleketime geri döndüm, İzmir'e üniversite için gitmiştim ve şuan tatildeydik,Hukuk okuyorum, daha 1. Sınıf öğrencisiyim bu topraklarda olmayan şey adaletti, bitmeyen kan davaları, silah sesleri ve değer görmeyen kadınlar...

Konağın önüne gelmiştim, kısa bir süre gibi dursada dile kolay 1 yıldır yoktum.Baran ve Barın abimi, kardeşlerim Eymen ve henüz anaokuluna giden Meleğim hepsini çok özlemiştim.

Eve girdim avluda babam,annem ve Barın abim oturuyordu, geleceğimden haberleri yoktu.Babam ve Barın abim sinirli gibiydi.Annem beni görmüş "Simayım hoşgeldin" diyerek bana koşuyordu.Anneme kocaman sarıldım."Hoşbuldum annem" dedim. Barın abimde yanıma geldi. "Neden geleceğini haber vermedin" ne yani abim geldiğim için sevinmemiş miydi?

Eymen merdivenlerden iniyordu ve beni görür görmez yanıma gelip sarıldı "Abla niye geleceğini söylemedin? Seni çok özledim" çok seviyordum bu ergeni. "Sürpriz yaptım ablacığım" Barın abim hâlâ sinirliydi.

"Simay hoşgeldin kızım gel yanıma" babamın beni çağırdığını duyunca yanına gittim. "Hoşbuldum baba"Babamla pek konuşmazdık geçen yıl üniversite için konuştuğumuzda ilk başta karşı çıksa da Barın abim de benden yana olunca bir şey diyememişti.

Babam anneme "Rana, Cemilelere söyle sofrayı hazırlasınlar, Simay acıkmıştır" diyip bana döndü.Barın abim babamın yanındaki sandalyeye oturdu ben babamın karşısındaydım."Barınla eşyalarını odana taşıyın" diyen babamla Barın abim ayağa kalktı. Merdivenleri çıkmaya başladık "Neden sinirlisin abi" gerçekten bu kadar sinirli ve gergin olmasının nedeni neydi acaba.Abim "Sen bunları düşünme güzelim ufak sorunlar çıkmış halletmeye çalışıyoruz" dedi.

Konunun bana vuracağını anlamayacak değildim.Normaldede sıkıntılı durumlar olurdu, ama abimin neden geleceğini söylemedin deme şekli gayet sinirliydi ve gelmemem gereken bir zamanda gelmişim gibiydi yakında kokusu çıkardı.

Eşyalarımı odama bırakınca abim çıktı bende gri renk eşofman takımımı giyip aşağıya inmeye başladım.

Sofra kurulmuş en başta babam sağ tarafında Barın abim, sol tarafında annem, Barın abinin yanında atarlı ergen ve annemin yanindaysa Melek vardı, direkt Meleğin yanına oturdum."Ablam beni özledin mi"Derken sarılıyorum. "Evet abya çok özyedim artık gitmeyeceksin dimi" dedi ben bu çocuğun ağzını yerdim.

"Bir süre buralardayım ablam" diyip babama döndüm."Baba Gece nerde çiftlik evinde mi, burda mı?"Gecem canım atım Özlemiştim güzelimi."Sen yoksun diye çiftliğe yolladım biliyorsun burda sadece gece oluyor ve ona sen bakıyordun" dedi"Tamam ben bir ziyaret edeyim Geceyi" diyip Barın abime "Baran abi nerede?" Diye sordum.

Barın abim gerilmiş gibiydi. "İşleri yoğun malum geleceğinden haberi yoktu." Dedi.Bu işte bir şey vardı. Baran abimle normal bir ilişkimiz vardı. Barın abimle daha yakındık ona her şeyimi anlatabilirdim ama Baran abimi bilmiyorum.Meleğin bana seslenmesiyle ona döndüm.

"Noldu bebeğim?" diyerek ona baktığımda "Abya oyun oynayayım mı?Babam yeni oyuncakyay aydı."dedi.

Benim babamla küçükkende bir anım yoktu genelde Barın abimle oyun oynar annemin aldığı oyuncaklarla oynardım.Babam çocuklarıyla genel olarak ilgilenmezdi, parayıeksik etmezdi ama üzerimize de düşmezdi.

Kafamı kaldırdığımda babamla göz göze geldik, bana garip bakıyordu anlam veremediğim şekilde tekrar Meleğe döndüm "Oynayalım tabağındakileri bitir önce"dedim.

Melek dışında herkes yemişti Cemile ablalar ile sofrayı toplamaya başladım.Telefonumun çalmasıyla bahçeye çıktım.Ayaz arıyordu.Üniversitede tanışmıştık, iyi çocuktu baya vakit geçirmiştik tam dedikodu yapılacak biriydi.Onu sonra aramayı düşünerek telefonu kapattım ve Meleğin odasına doğru adımladim.

"Ablacığım hadi oyun oynayalım" dedim, beni kolumdan tutup Barbie evinin yanına götürdü.Oyun oynaya başladık.

Oy ve yorumlarınızı be

kliyorum ilk kitabım olduğu için deneyimsizim:)