Sabah olmuş gözlerimi aralıyordum. Yataktaydım muhtemelen akşam ben uyuyunca Mirza beni getirmişti. Yeni yeni uyanmaya başlamıştım ki odadaki banyodan Mirza çıktı. "Saat sekiz oldu kahvaltıya ineceğiz" diyince zorla yataktan kalkıp yüzümü yıkadım. Bugün babaannesi gelecekti o yüzden daha erken kalkmıştık.

Siyah bol paça bir pantolon ve beyaz oversize üzerinde siyah yazılar olan tişörtümü giyip odaya döndüğümde Mirza ile aşağıya inmeye başladık.

Sofrada Halit ağa hariç herkes vardı, bizde yerimize geçtikten 5 dakika sonra Halit ağa da gelmişti.

Herkes yerleşmiş Ayşe teyze çayları dolduruyordu Halit ağa günlük hobisi olan bana bulaşmayı gerçekleştirmeye karar vermiş olmalı ki "Dün yemek yiyip gelmediysen aç kalmışsındır, neyse öğrenmişsindir belki zamanında gelmeyi." Dedi. Bende Mirzaya imalı bir bakış atıp Halit ağaya döndüm

"Eğer aç uyuyup uyumadığımı merak ediyorsanız oldukça tok uyudum." Dedim iğneleyici lafları pek ilgimi çekmiyordu

Kahvaltı bitmek üzereyken Miraç sofradan kalkıp beni yanına çağırdı. Miraç'ın yanına giderken Mirza'nın bakışlarını hissetsem de ona bakmamıştım. Miraç ile herkesten uzaklaşınca "Simay ben senin bana bir şey vermen lazım ama bir tık çekiniyorum" dedi.

Tövbe haşa bismillah ne isteyecekti bu çocuk benden "Hadi Miraç hadi merakta bırakma insanı" diyince derin bir nefes alıp "Elanın telefon numarası" dedi. Yeni aşkımız mi doğuyordu. Gözlerimi büyüterek Miraça bakıp istem dışı "Ne" demiştim ama sanırım biraz yüksek söylemiştim. Herkes buraya ufak bir bakış atmıştı Mirza ise tüm dikkatini bize vermişti.

Miraç"Kızım niye bağırıyorsun?" Dedi. Çocuk haklıydı. "Beklemiyordum hemen vereyim telefonumu almam lazım ezberimde yok" diyip sırıtarak koşarak yukarıya ilerledim. Mirzada sofradan kalkmış arkamdan geliyordu.

Odaya girmiş tekefonumu alıp tam çıkacaktım ki arkamdan gelen Mirza kolumu tuttu "Ne oluyor Simay?" Diyince "Sonra Mirza, Miraç bekliyor" diyip kolumu ondan kurtarıp Miraçın yanına indim.

"Miraç al numara burda" diyip telefonumu uzatmam ile Saniyesinde bana dönüp numarayı kaydetti. Sağlam aşık olmuş bu çocuk Elama ya. "Bana bak Miraç Elayı üzmeye kalkma ona göre Elayı üzmediğin sürece yanınızdayım" dedim . Miraç sadece kafa sallamak ile yetindi.

Miraç mutlu bir şekilde dışarıya ilerlerken bende bu ikili için heyecanlı bir şekilde yukarıya çıkmaya başladım.

Odaya girdiğimde Mirza ile karşılaştım. "Bugün çalışma odasında olurum sende evden çıkma, babaannem geldiğinde evde olmuş olalım" dedi. Sadece kafa sallayıp odadan çıkacaktım ki "Sıkılırsan Elif'in odası alt katta bir şey olursa yanıma gelebilirsin" dedi ve odadan benden önce çıktı.

Bende yapacak pek bir şeyim olmadığı için Elif'in yanına gitmeye karar verdim.

*****

Elif ile yaklaşık 1 buçuk saattir sohbet ediyorduk genel anlamda okullarımız hakkında konuşmuştuk. Yaklaşık 45 dakika önce Elif'in arkadaşı aramış onunla konuşuyordu.

Bende 45 dakikadır hiç bir şey yapmadan oturuyordum ama artık sıkılmaya başlamıştım, tekrar Elif'in yanına gitmek istemediğim için Mirza'nın yanına gitmeye karar verdim.

Kapının önüne gelmiş kapıyı 2 kere tıklatıp direkt içeriye girdim. "Kolay gelsin gelmesine de sizin bu konakta ömür geçmez" dedim. Mirzaysa ufak bir tebessüm ile "Ne oldu? Niye geçmezmiş ömür?" Dedi.

"Niye mi? Baban beni düşman bellemiş, doğru gerçi sende ona hak veriyorsun ama neyse. Kimseyi tam anlamıyla tanımıyorum ses yok seda yok, yemekten yemeğe muhatabız, canım eltim ile de çok güzel anlaşıyoruz maşallah" dedim. 2 günde içim şişmişti resmen.

Mirza ise "Ne kadar dolmuşsun be kızım daha ne kadar oldu geleli hiç mi sevdiğin yok" dedi bir yandan da önündeki dosyalara bakıyordu. "Elif iyi sohbeti de güzel ama sürekli sürekli o da sıkılıyor bende, Miraç da sizin ailenizden değil gibi " demem ile gözleri beni buldu.

"Miraç neden bizden değil gibiymiş" dedi. Oturduğum koltuğa iyice yayılıp"Miraç sizden çok daha samimi" dedim.

Mirza kafasını önündeki kağıtlardan kaldırıp tekrar bana baktı "Miraç öyledir de annem de samimi kadındır ona çekmiştir" dedi bu doğruydu Mehpare teyze de gayet samimi bir kadındı.

İkimizdende ses çıkmazken aşağıdan sesler gelmeye başladı. Mirza "Muhtemelen babaannem geldi" diyip ayaklandı.

Birlikte aşağıya yöneldiğimizde alt kattaki şatafatlı salondan sesler geldiğini duyduk. İçeriye girdiğimizde oldukça yaşlı bir kadın, Mehpare teyze, Elif, Meriç, Elvan, Azad ağa ve Halit ağa vardı. Miraç ortalıkta görünmüyordu.

Kadın bizi görüp bir şey diyecekken Mehpare teyze "Haydi açsındır yemek yiyelim" diyince herkes ayaklanmış sofraya doğru ilerlemeye başlamıştı.

Herkes sofraya oturmuşken aşağıdan bir ses geldi ve 2 dakika sonra karşımızda Miraç belirdi. Oldukça keyifli gözüküyordu.

Halit ağa "Nerdesin sen Miraç?" Dedi ufak bir kızgınlıkla Miraç ise gayet rahat bir şekilde "Biraz işim vardı" dedi bunu derkes ise bana bakıp saniyelik göz kırptı, muhtemelen Ela ile bir şeyler olmuştu.

Halit ağa "Babaannen gelecek bunu biliyorsun ona rağmen dışardasın geç hadi yerine" dedi. Ama ben Miraç' a bakmak ile meşguldüm. Mirza bana yaklaşıp "Ne çeviriyorsunuz Simay" dedi. Nasıl da güveniyor bize. "Yeni bir aşk doğuyor" dedim. Biz Mirza ile bunları konuşurken masanın başına oturmuş ve ismi Dilan olan babaanne hanım;

"Bu kızı evinize aldığınız yetmez gibi masaya oturtuyor ve mutlu mutlu konuşuyor musunuz Mirza sen intikamını çabuk mu unuttun ?" Dedi yüksek bir sesle Mirzaysa "Babaanne şimdi konuşmayalım" bir yandan gözleriyle uyarı sinyalleri yolluyordu Ancak Dilan Hanım susmadı "Hadi dedeni geçtim de küçücük kardeşini öldürmüş ailenin kızına böyle davranman, sen yolunu şaşırdın Mirza" dedi.

Dedikleri konağa resmen bomba gibi düştü. Dediklerini idrak etmeye çalışıyordum Küçük bir çocuğu mu öldürmüşlerdi? Günahsız bir cana mı kıymışlardı. Bu kadarını midem kaldırmıyordu.

Bölüm çok normal başlamıştı sona saklayayım dedim.

Sizce gelecek bölüm bizi neler bekliyor?

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum aşklar.