Mirza bey kapattıktan sonra biraz uykum kaçmıştı ve uyuyana kadar saat 01;30 olmuştu. Şimdiyse saat 8;00 dı ve benim hâlâ uykum vardı, hayattaki en kötü şeyler uykunuzu almadan uyanmak.

Kafam birden dank etti ben bugün İzmir'e gidiyordum. Hem uykusuz olmanın hem de neden erken gittiğimi düşünmenin etkisi ile moralim iyice bozulmuştu. Lavaboya geçip işlerimi hallettikten sonra siyah kargo pantolon ve beyaz crop giydim ardından bahçeye çıktığımda kapıdaki Utku abiyi görünce "Abi nasılsın?" Diye sordum.

"İyiyim sen?" Bana Sercan abim ve Kaan abi lazım fazla eğleniyorum onlar ile. "İyi abi diğerleri nerede?" Dediğimde gülümseyip "Sercan'ı Mirza Bey çiftlik evine yolladı sebebini bizde anlamadık Kaanda arka bahçeye bakıyor" dedi. Sağol eedikten sonra içeriye geri girdim.

Sercan abiyi niye yollamıştı ki zaten bir kaç sonra gidecektim son kez konuşmuş olurduk. Kahvaltı için kahve yapıp ekmek arası kaşar peyniri koyup yemeye başladım.

Geçen 15 dakikanın ardından dışarıda hareketlilik artmıştı, ben ise masada oturmuş sadece kahvemi içiyordum. Kapının açılma sesinin ardından Mirza yanıma geldi. "Çıkalım yola uzun sürer" dedi düz bir ses ile.

***

Havaalanına gelene kadar konuşmamıştık, şimdi ise baya gidiyordum. Yavuz'u dün aramış ve beni havaalanından al demiştim. Mirza şuan bavullarımı taşıyordu. Bende kendimi taşıyordum.

Mirza bana döndü tam konuşmaya başlayacakken çalan telefonum onu böldü ikimizinde bakışları telefondayken arayan Yavuzdu. Mirza'nın bakışları sertleştiğinde telefonu açmıştım "Efendim Yavuz?" Dediğimde "Saat 16;00 da havaalanında olacağım dimi erken gelmek ya da geç kalmak istemiyorum" dedi. Bu 4. Soruşuydu. "Evet Yavuz evet 4 oldu" şimdiyse telefonun diğer ucundan "Ben seni düşünüyorum nankör" diye bağırıyordu.

Hatta ses dışarı çıkmış olacak ki Mirza da duymuştu ve biraz sinirlenmiş duruyordu. "Tamam Yavuz uzatma" diyip telefonu kapattım. Mirza derin bir nefes alıp"Allah'a emanet ol evi hallettim sürekli Mardin'e gelmen gerekmeyecek anca yılda 1 falan" dediğinde "Her şey için çok sağol Mirza" dedim.

Mirza da gülümsedikten sonra yutkunup asla yapmayı düşünmediğim şeyi yaptım, sıkıca Mirzaya sarıldım. Mirza da beklemiyor olacakki ufak bir duraksamadan sonra sarılmama karşılık verdi. "Hoşçakal Mirza, Allah'a emanet ol" diyip gülümsedim ve geri çekildim o da "Yolun açık olsun Allah'a emanet ol" dedim.

***

Şuan uçaktan inmiş Yavuz'a bakınıyordum, sonunda beyefendiye gördüğümde o da beni görmüş olacakki hemen yanıma gelip bavulları benden aldı ah ne kadar centilmen. "Eeee Simay Hanım bizi davet etmediğin düğünün nasıldı?" Dedi kinaye ile.

"Off Yavuz bilmiyorsun sanki" dedim. "Gerçek veya değil beni davet ettin mi? Hayır bitmiştir" dediğinde arabaya varmıştık. Elindekileri bagaja koyup arabaya binince bende bindim. Ben yolcu, o şoför koltuğunda oturuyordu.

"Abin ne alemde?" Diye sorunca derin bir iç çekti "Klasik abim ve işleri bir kız var başında dert" dediğinde bakışlarım hızla ona döndü "Ne var ne var?" Diye sorduğumda "Kız" dedi. "Hani bizim aşkla kızla işi olmayan abin?" Dediğimde "evet ama öyle değil karışık anlatırım" dediğinde ses çıkarmayıp önüme döndüm.

10 dakika boyunca sessizlikten sıkıldığım için telefonumu çıkardığımda Mirzadan mesaj gelmişti.

Mirza; Vardın mı?

Mesajı okur okumaz evet yazıp gönderdim. Bu kadardı işte. Daha ilerisi sanırım artık olmazdık

Mirzadan;

Babamla tartışmıştık, her şeyi baştan sona anlatmıştım ve ağır bir kavga yaşamıştık Sonuç benim istediğim olmuş ve Simay gitmişti ancak evdeki fırtına hâlâ sürüyordu.

Simay, asla aşık olmam dediğim kızdı olmazdım da zaten sadece sorumluluktu ona karşı hislerim ailesi biliyor muydu gittiğini? Eğer bilmiyorlar ise yine bir sorumluluk daha gelecekti. Yavaşça odaya girdiğimde yatağa ilerledim eşyalarının bazıları duruyordu derin bir iç çekip yataktaki kıyafetlerimi giyip yattım.

Böyle olmamalıydı, en başından belliydi kızın gideceği ben niye böyle hissediyordum. Sanırım kendimi kandırıyordum bu hisler sorumluluk değildi, hiç yaşamadığım şeylerdi ve ben daha şimdiden Simayı özlemiştim.

Bölüm kısa farkındayım ama bir süre idare edeceğiz. Sizleri seviyorumm ÖPÜLDÜNÜZ

OY LÜTFEN BEBEKLERİM