selamm napiyorsunuz iyisinizdir umarım biraz atlatarak gittim fark ettiyseniz bunun sebebini öğreneceksiniz..

11 gün sonra:

11 gun de ne mi oldu iki kez telefon konuşmazsi 8 tane mesaj daha fazlası yoktu. Yunus Alp ten haberimiz yoktu kimseye ulaşamıyorduk. Kader 2 gündür bende kalıyordu. Benim odamda oturuyorduk ve ben deli gibi etrafta yürüyordum

"Yok ya açmıyor! Kac kez aradım mesaj attım yok yani!"dedim sinirle. Korkuyordum çünkü göreve gideceğini söylemişti ama onun üzerinden 6 gün geçmişti ve biz 2 gündür haber alamiyorduk.

"Göksel nolur sakin ol iyidir vakit bulamamistir"

"Ben şırnağa gidicem"dedim bir çırpıda

"Kızım saçmalama"

"Öyle yapicam ondan haber alana kadar da gelmicem" diyip dolabımdan sırt çantası çıkardım.

"Tamam ama sakın olcaksin" başımı salladım telefonda Şırnak soğuk demişti o yüzden kazak ve pantolon aldım 2 tane.şarji aletimi de koyup çantayı kapattım.

"1 saat sonra otobüs var" dedi Kader.

22 saat sonra:

Askeriye vermiştim uzerimi aradı askerler sonrasında bir tane odaya yonlendirdiler. Kapıyı çaldım.

"Gir!"dedi

İçeri girip adama baktim 40 yaşlarında orta boylu bir adamdı.

"Ben Yunus Alp e bakmıştım"

"Geç kızım birazdan burda olurlar birazdan görevdelerdi iki şehidimiz var sınır bölgesinde yaralı askerlerimiz var geliyorlar helikopterle. Sen kimsin yunusun"

"Ben arkadaşıyım.. Göksel ben" elimi uzattım. Hemen tuttu.

"Hasan bende"

Helikopter sesi geldi. Takip et işareti yaptı bana. En yukarı çıktık askerler iniyordu sadece gözleri gözüküyordu. Sonra onun gözlerini gördüm durdu. Bana baktı. Hızlı adımlarla yanımıza geldi.

"Ne işin var burda?"

"Merak ettim seni geldim Yunus" dedim. Yunus hasan abiye baktı selam verir gibi yapıp kolumu tuttu.yurumeye başladı.

"Yunus nereye" dedim ama cevap yoktu bir tane odaya girdik.

"Neden geldin Göksel"

"Merak ettim çünkü" onun vucuduna baktim. omuzundan akan kana baktim. Omuzuna dokundum. Geri çekildi

"Geri git hemen şimdi"

"Ne?" Kalbinizde başlayan bir acı durmaz derler. İlk sızı şimdi başlamıştı. Bana git demişti.

"Git Göksel şimdi git" gozlerime ilkkez duygusuz bakıyordu

"Omuzun kanıyor Yunus"

"Göksel git!" Diye bağırdığında yerimden sıçradım geriye çekildim.

"Ben seni rahatsız etmem sanıyordum."dedim sessizce. Dolmuş gözlerimle ona baktığımda kafasını ellerinin arasına almış bir ileri bir geriye gidiyordu.

"Ben benim duygularımı ciddiye almazsın diye düşünmüştüm küçük bir kız çocuğu olduğunu unutmuşum" dediğinde ilk göz yaşım almıştı

"Yalan söyledin öyle mi?"

"Yalan değil ama sen bunu kaldıramazsın"

"11 gün boyunca ben ne yaşadım haberin varmi senin"diye bağırıp onu itekledim "Her dakika iyimisin diye düşündüm bu beni yormadi beni sen yordun! Sürekli gecistirdin toplasam senle 1 dakika konuşmadık biz ya!"

"Bundan bahsediyorum bende sen daha büyümemissin!"

"Öyle mi! Pasamiz rahatsız oldu gidelim bizde" bir yandan ağlayıp bir yandan bağırıyordum hizlica odadan çıktığımda arkamdan geliyordu. Kolumu tutup kendine döndürdü.

"Yapma..sana birsey olucak gide korkuyorum Gökyüzü'm yapma kurban olduğum yapma.."

"Gidicem bırak işte" dediğimde basini başıma yasladım

"Ozur dilerim az önce olanlar için ama arkadaşlarım şehit düştü ve şuan iyi değilim bu askeriye kim girip çıkıyorsa hepsini biliyorlar ve onlara da zarar vermeye kalkıyorlar."Dedi yorgun bir sesle.

"Yunus gel omzuna baktıralim"

"Kan benim kanım değil Merak etme" diyip sacimi öptü"sen karşı daki binaya git 3. Kat 12. Daire benim evim ora git yerleş benim bir kaç işim var halledip gelicem"

"Anahtar?"

"Şifre:465735"

"Tamam dikkat et"

selammm 2. Bolum ile karsinizdayim sizce Yunus ve Göksel nasıl bir ikili?