Efsa karun;

Konakta çıkan bağırışmalar Miran'ın geldiğini anlamıştım.Hızlıca kapıdan çıktım ve bağırmaya başladım.

- Kendi bebeğinin katili gelmiş!

Gördüğüm manzarayla bir ufak duraksasamda devam ettim.

-Aaa hemde metresini de koluna takmış.

Miran'ın sinirli bakışları üzerimde durdu.Bebeğinin katili olmak onu etkilememişti ancak Beril'e metres demem onu öfkelendirmişti.

-Düzgün konuş Efsa! karşında gördüğün kadın benim imam nikahlı karım ve karnında benim bebeğimi taşıyor. Ve Efsa senin piçinden ne kadar nefret ettiysem bebeğimi o kadar seviyorum.

Gözlerim öfkeden alev alırken tam ağzımı açacaktım ki Şahin baba bağırmaya başladı.

-Miran! Metresini de al siktir git burdan bir daha da bu konağa adımını atma!

-Ulan düşmanın kızı nasıl benden değerli oldu amına koyayım!

Daha fazla kendimi tutamayıp odama çıktım kapıyı kilitleyip ağlamaya başladım. Berili karım diye getirmişti ve hamileydi.Nikahşı karısının bebeğine piç demişti ama metresinin bebeği onun için çok değerliydi. Kendimi artık daha fazla güçsüz göstermeyecektim. En azından bebeğim için bunu yapacaktım. Artık bambaşka bir Efsa Karun olacaktım.

Elime telefonumu aldım ve zahir abimi aradım. Her ne kadar bunlar onun suçu olsada birbirimize her zaman destektik biz bu asla bozulmaz bir gerçek.

-Alo.. Efsa? Abim iyi misin?

-İyiyim abi artık çok iyiyim. Senden bir isteğim var.

-Söyle güzelim ne istersen söyle

-Abi miran berille imam nikahı kıymış birde çocuğu oluyormuş. Benim bebeğimde ne kadar nefret ettiyse onu o kadar seviyormuş.

-Anasını sikerim o orospu çocuğunun!Efsa hemen eşyalarını topluyosun 1 saat sonra gelip alıcam seni.

-Hayır abi! Artık boyun eğmek yok. Madem oyun istiyor oyun oynarız.

-Benden ne istiyorsun efsam?

- Berili kaçır. Bizim Urfa'da ki eve götür çok iyi bakılsın ama bebeğe zarar gelmesin.

-Ah güzel kalplim bunu neden yapıyoruz direkt sıksam ya mirana

- Hayır abi ben nasıl yandım o da yanacak. Madem onun için metresi bu kadar önemli ordan vururuz bizde. Abi dediğimi yap haber bekliyorum senden. Hiçbir şekilde iz bırakma.

- Tamam efsam. 2 saate hallolur.

-Tamam abi.sağolasın.

- Efsa!

-Efendim abi

-Rozerin bunları bilmesin olur mu?

-Tamam abim merak etme.

Telefonu kapattım ve aynadan kendime baktım. Neyim eksikti Berilden? Onun gözünü döndüren neydi bu kadar? Ben bunları düşünürken abim mesaj atmıştı.

ZAHİR ABİM:

KONUM📍

Efsa ev burası şuan miran evde akşam 20.30da toplantısı var evden çıktıktan sonra plan uygulanacak.

Nasıl bu kadar hızlı bu bilgileri öğrendi diye düşündüm. Gerçekten abim bana zarar gelmesini kabul edecek en son kişiydi.

Haberin verdiği mutlulukla aşağı indim. Herles salonda oturmuş sohbet ediyordu. Beni gören Hiwda anne bi anda şaşırdı.

-Efsa? Kızım iyi misin?

-iyiyim Hiwda anne hemde çok iyiyim.

Hiwda anne başını salladı ama hala bana şaşkın gözlerle bakıyordu. Oturup sohbet ettikten sonra yemek saati geldi. Hep birlikte sofrayı kurduk yemeği yedikten sonra toplanmasına yardım ettim ve odama çıktım. Saat 21.15di. Abimden hala bir haber yoktu. Sosyal medyada dolaşırken abim mesaj attı.

ZAHİR ABİM:

Fotoğraf

Plan başarılı efsam beril bizimle urfada şuan miranda yaklaşık 10 dakika sonra konağı inletir. Dikkatli ol

-Tamam abi. Sakın zarar vermeyin.

-Tamam abim.

Fotoğrafta beril urfadaki evde oturmuş korkuyla etrafa bakıyordu. Bu fotoğraf keyfimi yeterince yerine getirmişti. Tamda abimin dediği gibi 10 dakika sonra kapıda silah sesleri duyuldu.

- Şahin ağa! Çık dışarı!

-Nedir bu densizlik miran! Saygında yoktur senin!

- Evinde beslediğin düşman kızı karımı aldı benden! Ya onu verirsin yada canınızı yakarım!

-Ulan götündeki bok dereye inmedi sen babanı tehdit mi edersin şerefsiz! Siktir ol git hemen evimden! Kim bilir kimin altına yatmaya gitti karım dediğin kadın! Bir daha bu kapıdan geçersen sorumluluk sende olur miran!

- Ulan bu kadar mı gözünüz kör! Bu kadar mı kalbiniz köreldi! Karnındaki bebeğiyle karımı kaçırdılar diyorum hala bana onu savunuyorsunuz.

- Kendi çocuğunu öldüren birine göre fazla konuşuyorsun miran.

Dediğim şey üzerine bütün gözler bana döndü.

- Ne o beni kendinle mi karıştırdın? Ben bebeklere zarar verecek kadar şerefsiz değilim neyse ki. Ha ama annesi konusunda birşey diyemem.

Miran'ın yüzü öfkeden kıpkırmızı oldu. Bakışları öyle sertti ki biran bayılacak gibi oldum ama ben Efsa Karunum düşmanıma yenilmem.

-Karım nerde düşman kızı!

-Bilmem elin kolun uzundur senin bul karını.

-Efsa! Sabrımı taşırma karım nerde dedim sana!

- Koskoca Miran ağanın evinden karısını kaçırmışlar. İnanılacak şey değil valla.

Yüzümdeki sırıtma onu dahada sinirlendiriyordu.

-Gideceksin bu konaktan! Burası benim karımın hakkı! Anladın mı beni!

- Zaten karındır burada kalan oğul! Evimde metreslere yer yoktur. Resmi nikah Efsa da olduğuna göre karın hala efsadır.

-Sende mi anne? Ne oldu da hepiniz düşman tarafına geçtiniz?

- En büyük düşmanımız senmişsin de bizim haberimiz yokmuş haysiyetsiz! Defol burdan tekrar söylemem oğul falan dinlemem vururum seni!

- Eyvallah baba. Bu iş burada bitmedi düşman kızı! Görüşücez seninle.

- Hay hay görüşelim miran ağa görüşelim de sen önce karını bul.

Lafım bittiğinde şahin ağa adamlarına miranı dışarı çıkarmalarını emretti. Miran ve adamları konaktan çıkarıldığında Hiwda anne ve Şahin baba bana döndü.

-Kızım bu işte senin elin var mı? Bak miran bulursa öldürür seni.

-İstediğini yapsın Şahin baba yarın boşanma davasını başlatıyorum. Burada kalmama gerek yok artık. Nasılsa berdel bozuldu. Abim ve Rozerin boşanamaz ancak ben boşanırım. Miran ağa berdel kurallarına uymadı.

- Efsa gitmesen kızım.

-Gideyim artık Hiwda anne çok bile kaldım.

Şahin ağa yanıma yaklaşıp ellerini yüzüme koydu.

- Efsam sen her zaman benim kızımsın. Bu evden çıkman bunu değiştirmez birşey olduğunda hemen gel bana yardım etmezsem bütün mardin yüzüme tükürsün.

-Teşekkürler şahin ağa.

Gözlerim dolmuştu. Evet başta böyle yaklaşmamışlardı ancak sonrasında 2.ailem olmuşlardı. Beni kabul edip miranı kovdular. Bu benim için çok kıymetli bir şey.

Odama çıkıp eşyalarımı topladım. Saat 00.30du. Abimi arayıp beni artık alabileceğini söyledim. Yaklaşık bi 15 dakika sonra geldi. Bende herkesle vedalaşıp arabaya bindim.

- Efsam iyi misin güzelim?

-iyiyim abi hemde çok iyiyim.

- Berile ne yapacağız ?

-Miran bulamaz onu kimsenin o evden haberi yok. Çocuk doğana kadar saklayın. Hiçbir anında yanında olamasın.

- Ya bulursa efsa?

- Bizden daha güçsüz olduğunu biliyorsun abi bir hal çaresi bulunur.

- çok özledim seni.

- bende seni çok özledim. Annemlerin haberi var mı?

-Var. Kapıda seni bekliyorlardır. O it seninle bizi görüştürmediği için annem hasta oldu. Geleceğini öğrenince havalara uçtu.

-Ah annem ah

Konağın önüne geldiğimizde arabadan indim. Artık evime dönmüştüm. Burası yeni hayatımdı.

Ay geldim geldim. 1000 kelime yazmışım valla bölümü beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın sağlıkla kalın...

insta: seniorita_kitchen1

buradan bana yazabilirsiniz.