Duyduklarımla öylece kalakaldım gaye bir işler peşindeydi. Gaye telefonu kapatmış öylece pencereden dışarı bakıyordu birşeyler düşündüğü belliydi o dışarıyı izlerken ben öylece olduğum yerde duruyordum bunu bizimkilere nasıl diyecektim desemde inanmazlardı ki şimdi ye kadar hangi dediğime inanmışlardı da bu dediğime inanacaklardı yanımda da telefon yoktu ki sesini kaydetip dinletseydim demir abime desem sorgusuz sualsiz inanırdı ama onu dinlerler miydi? Pek sanmıyorum onu bile dinleceklerini göründüğüne göre Yine tek başıma halletmem gerekiyordu her zamanki gibi gayeye görünmeden sessiz adımlarla odama cıktım birşeyler yapmam gerekiyordu ilk önce o kızın kim olduğunu öğrenmem gerekiyordu daha sonra demir dediği eğer demir abimse kızla demir abimin alakasının ne olduğunu öğrenecektim gaye konuşurken kaçmaya kalkıyor mu? Demişti demek ki kaçmaya çalıştığına göre kızı tutsak ediyorlardı ve biriyle tehtid ediyordu gaye onu o kimdi? Kardeşi olabilir miydi? Yada çocuğu? Bunu da cözmem gerekiyordu bir sürü sorum vardı ve hepsinin cevabı gayedeydi. Tek başıma bu kadar işle baş edebilirmiydim bana yardım edecek biri lazımdı demir abim olmazdı o sınırlı biri bunları öğrenir öğrenmez sakin duramaz gayeye çatardı diğer abi şahısları ve okan da olmazdı okan küçüktü onu tehlikeye atamazdım emir ve talha ikilisi de olmazdı olanlardan dolayı bana belki inanırlardı ama ben onlardan yardım isteyemeyecek kadar kırgındım. Pusat vardı sevgilim olan Pusat adını bile söylemek kalbimi neden hızlandırmaya başlamıştı ki ona karşı hissettiğim şey hoşlantımıydı aşkmıydı hoşlanmaktan ileriydi o bana yardım ederdi ama yanımda hemcinsim biri de lazımdı ve bu rana olabilirdi sabah ikisiyle buluşup duyduklarımı onlara söylemeliydim aramızda bir plan yapar cözüm bulurduk. Yatağıma yatıp düşünceler beynimi kemirse de zor kötek uyumuştum sabah kalktığımda ilk önce lavaboya giderek ihtiyaclarımı giderip üstüme rasgele birşeyler giydim günlerdir onlardan ayrı yiyordum yemekleri ve kahvaltımı ama bu gün günler sonra herşey acığa cıktığı için odamdan çıkmak kendi evimde kendi soframa oturmak istemiştim zaten fazlada durmazdım telefonumu bu eve geldiğimden beri kullanmadığım için elime alarak aşağıya indim demir abimden Rana ve Pusat'ın numarasını alıp kaydetmem sonra da arayıp dışarda buluşalım demem gerekiyordu. ( telefonla ilgili birşey yazdıysam unuttum haberiniz olsun) aşağıya indiğimde mutfaktan sesler geliyordu bütün ev halkı kalkmıştı. Yanlarına giderken demir abimin sesini duydum.

"Lalisaya inanmazken sofraya oturtmuyordunuz herşeyi öğrendiniz bu kız hala bu sofrada kovsana emir onu da aynı lalisayı kovduğun gibi" Demişti haklıydı

" Senin kadar bende istemiyorum gayenin burada olmasını ama mecburiyetten burada kalıyor abi tamam pişmanım lalisaya dediklerimden yaptıklarımdan ona kendimi zor olsada affettircem abi " Dedi emir sesinden bile belliydi pişmanlığı ama umrumda değildi

"Pişman olsan hatta olsanız ne fayda lalisayı kırdınız üzdünüz siz beni bile ne kadar zor affettiğini biliyorsunuz affetti mi o bile şüpheli kırgın olabilir ama benimle arasını iyi tutmaya calışıyor ben ona bir adım atıyorsam oda bana atıyor ama siz ne kadar adım atarsanız atın o sizden bir adım geriye gidiyor " Dedi demir abim onu affetmiştim o affetmem için herşeyi yapmıştı yapmasa bile bir süre sonra affederdim ama diğerlerine öyle kolay kucak açamazdım artık

"Oğlum" Dedi annem sesi titriyordu ağlıyordu büyük bir ihtimal

"Yalan mı anne sen hele sen anne ona o bakışın benim gözümün önünden gitmiyor onun nasıl gitsin sen şu yanında ki kişinin bile o kadar yaptığına rağmen bir kere bile öyle bakmazken lalisaya tiksintiyle baktın " Dedi daha fazla dinlememek için mutfağa girdim benim içeri girmemle hepsinin bakışları bana döndü gaye hariç hepsi beni beklemişti belliydi tabaklarına hiçbirşey almamışlardı gaye ise tabağını tıkabasa doldurmuş sanki önünden alan varmış gibi yiyordu

"Günaydın kızım" Diyen annemi

"Günaydın prensesim " Diyen babamı

"Günaydın ablam" Diyen okanı

"Günaydın lal'ım" Diyen emiri

"Günaydın ciğerim" Diyen talhayı umursamadan

"Günaydın herşeyim" Diyen demir abimin yanına oturup yanağına küçük bir öpücük kondurdum bu evde benim için tek demir abim vardı diğerleri üzgünce tabaklarına baksalar da umursamadım babamın

"Afiyet olsun " Diyen üzgün sesiyle elimdeki telefonu masaya bırakıp tabağıma birşeyler almaya başladım. Herkes önündeki tabağa gömülmüş tek ses bile cıkmıyorken demşr abim benim tabağıma birşeyler doldurma peşindeydi tabağımdakilerin bana yetecek kadar olduğunda demir abimin elini tuttum bakışları bana dönünce telefonumu elime alarak mesaj kısmına girdim

"Yeter bu kadar daha fazlasını yiyemem " Yazıp ona gösterdim okumuş olacak ki

"Tamam bakalım ye hadi bunları o tabak bitecek " Dedi ben ona gülümseyerek bakarken oda aynı şekilde bakıp yanağımdan makas aldı ben kıkırdarken bir iç çekme sesi gelince ikimizde sesin sahibine baktık talha üzgün bir suratla bize bakıyordu ama kimin umrunda demir abimle ikimiz birşey demeyince oda ses çıkarmadan kahvaltısına devam etti.

"Bu gün hafta sonu ne yapmak istersin güzelim" Diyen demir abime bakıp yazmaya başladım konuşamamak artık canımı sıkmaya başlamıştı Rana ile konuşup bir doktordan randevu almalıydım ddmir abime desem oda alırdı ama eğer tedavim güzel giderse ona konuşarak abi demek istiyordum o bir taraftan birşeyler yiyip bir taraftan bana bakarken telefonumu ona uzattım.

"Rana ve pusatla buluşmak istiyorum bugün önemli bir işim var " Diye yazmıştım o yazdıklarımı sesli okurken ben vereceği cevabı bekliyordum.

"Ranayla buluş ama pusat olmaz " Diyen emir abimle ona baktım ona neydi onun için hiçkimseydim telefonu demir abimden alıp yazmaya başladım.

"Kiminle buluşup buluşmayacağım seni ilgilendirmiyor senin kız kardeşin değilim " Yazıp ona verdim yazdıklarımı okuyunca üzülse de kendini toparlayıp konuşmaya devam etti.

"Sen kardeşin değilim diyebilirsin ama kardeşim olduğun dna sonucu ile kanıtlandı hatırlarsan " Dedi omuz silktim.

"Yanında Rana olursa buluşmana birşey demeyiz pusat iyi çocuktur güvenirim ama bu kızımın sevgilisi olduğunu göz ardı edeceğim anlamına gelmiyor " Diyen babamla birşey demedim demek istemedim bakışlarım demir abimdeyken gayenin konuşmasıyla sinirlerim tavan yaptı.

"Valla siz bana erkeklerle gezip tozuyorum diye kızardınız ama maşallah lal yanına suç ortağını da alıp ne işler karıştırıyor bilmiyorsunuz ve izin veriyorsunuz sizin genişlikte " Demişti.

"Gaye kes çeneni" Diyen herkesle ben kadar gaye de şaşırmıştı ulan bunlar aynı anda nasıl başarmıştı konuşmayı gaye birşey daha diyecekti ki demir abim onun sözünü keserek

"Tek kelime etme kendinle lalisayı bir tutma " Dedi aslan abim be ben ona gülümserken o bana bakıp öpücük attı kıkırdayıp elime telefonumu alıp Rana ve pusat'a mesaj yazmaya başladım.

"Bir saat sonra bizim evin ordaki parkta buluşalım anlatacaklarım var konu gaye ve cevirdikleri" Yazıp yollamıştım demir abim mesajı görmüştü ne oldu der gibi bakarken ben mesaj kısmını yenileyip yazmaya başladım.

"Önemli birşey değil okulda yaptıklsrı şeyler merak etme " Yazıp vermiştim inanmıştı ama şimdilik bilmemesi onun için iyiydi. Herkes sofradan kalkınca ben odama çıkıp çantamı ve ince bir ceket alıp cıkmıştım eylül ayı olduğu için havanın ne olacağı belli olmuyordu. Parka geldiğimde Rana ve pusatın çoktan geldiğini hatta üçüzlerin elinde kola ve çekirdekle beni beklediklerini gördüm üçüzler kesin rananın yanındayken mesajımı görmüş olmalılardı. Yanlarına gittiğimde beni ilk gören pusattı

"Hoşgeldin sevgilim" Dedi gülümseyerek ayağa kalkarken ona gülümseyip sarıldım konuşamasam bile hissettirmek istiyordum hissettiriyorumdur inşallah. Üçüz lerden tuğrulun sesiyle ona bakıp göz gevirdim.

"Bunların sevgili olmasına hala alışamadım ben allahım nasip edeceksen böyle olmayayım şuna bak yapış yapışlar " Dedi yüzünü buruştururken pusat onun yüzünü görmüş olacak ki

"Lan düzelt yüzünü gelmeyeyim yanına kurban ol sen bizim ilişkimize " Dedi tuğrul ona göz devirirken üçüzü turhan kafasına vurup

"Sabır" Çekmişti. Tuğrul başını ofalayıp ücüzüne bakarken Rana derin bir nefes verip bana baktı.

"Bizimle konuşcağın gaye konusu ne yine ne yaptı o pis cadı" Dedi rana'nın sözüyle pusatın yanına oturup hepsine bakmaya başladım büyük bir merakla bana bakıyorlardı.

"Canım kuzenim bir tanecik lalisam acun musun sen söylesene" Diyen tuğrul'la çantamdan kalem kağıt çıkartıp yazmaya başladım onlar bana merakla bakarken herşeyi yazıp pusat'a verdim sesli okuması için

"Dün gece odamdan birşeyler yemek için mutfağa cıktığımda gaye mutfakta kısık sesle biriyle konuşuyordu ilk kimle konuştuğunu bilmiyordum sesi zor duyulsa da dikkatli dinleyince

Araları acıldı lal on sekizinde evden bile ayrılmayı düşünüyor tabi o yaşa kadar onu bekleyecek değilim bu ailenin acı çekmesi hoşuma gidiyor salaklar hastanede karıştık sanıyor o karışma olaylarını bile unuttular bunlar bir bilseler babamın onlardan intikam almak için bebekleri değiştirdiğini ooo neler olur Allah'tan 10 yaşımda falan karşıma çıktı da babamla doya doya vakit geçirdim bana planı anlattı o yaştan sonra aileye bir sürü zarar verdim hala bana iyi davranıyorlar ya salak bunlar salak amca neyse kız nasıl? Kaçmaya calışmıyor değil mi? Salak oda zaten hala demir diyor tamam bir salaklık yaparsa pis sıcan ile tehtid edin ona birşey olacak diye bir bok yapamaz o neyse kapatayım yarın ararım dedi kapattı telefonu amcam dediği büyük bir ihtimal önceki ailemde ki amcası o adamda aynı üvey babam gibiydi beni hiç sevmezdi " Diye yazmıştım. Pusat sesli okuyunca hepsi şok olmuş bir şekilde

"Oha " Demişlerdi

"Şimdi siz hastanede hemşire yüzünden karışmamışmısınız? " Diyen ranaya başımı hayır anlamında salladım elime kağıdı alıp tekrar yazmaya başladığımda hepsi hala aynı şekilde şoktaydılar. Kagıdı ranaya uzatıp onun okumasını bekledim Rana eline aldığı kağıda bakıp sesli okumaya başladı.

"Bende öyle sanıyordum ama demek ki öyle değilmil üvey babamın babamla ne sorunu vardı bilmiyorum ama herşeyi o yapmış öbür ailedeki herkeste bunu biliyordu büyük ihtimal " Yazmıştım Rana okuyunca hepsi onaylamıştı.

"Peki ne yapacağız " Diyen tuğrul'la pusat konuşmaya başladı.

"Karışma olayına yapacağımız birşey yok o büyüklerin işi sen bu konuşmadan ailene bahsettin mi güzelim? " Diyerek bana baktı. Başımı sağa sola sallayıp ona yanıt verdim elime kagıdı alıp yazmaya başladım.

"Kimseye bahsetmedim cünkü bana inanmamalarından korktum şimdiye kadar dediklerimin hiç birine inanmadılar buna da inanmazlar diye düşündüm demir abime de başı belaya girmesin diye söylemedim daha neyin ne olduğunu bilmiyorum ona söylersem sinirle hareket edeceği için birşeyleri cözmeden demek istemedim" Diye yazdım pusat okuyınca hepsi beni anlıyormuş gibi baktılar.

"Peki bu kız kim? Sıcan dediği de ne? " Diyen üçüzlerden tufanla bilmiyorum der gibi omuz silktim.

"Demir abiyle ne alası var? " Diyen tuğrul'la hepimiz yine bilmiyorum der gibi baktık birbirimize

"Demir abiyle ne alakası var kızın bilmiyorum ama o sıcan dediği kişi kesin kızın birşeyi oluyor kız kaçmaya calışmış demek ki ama onunla tehtid edince birşey yapamıyor " Diyen pusatla onu onayladık.

"Kardeşi olabilir mi? " Dedi Rana olabilirdi.

"Ya cocuğu ise " Diyen turhan la yine olabilir der gibi baktım.

"Peki bunu nasıl cözeceğiz" Diyen turhanla hepimiz düşünmeye başladık

Ne yapmamız lazımdı o kızın kim olduğunu kiminle tehtid edildiğini demir abimle ne alakası olduğunu nasıl öğrenecektik.

"Buldum" Diye bağıran Rana ile hepimiz merakla ona baktık.

O ise gülümseyerek bakıyordu.

"Söylesene kızım" Diyen tuğrul'la Rana bana bakıp konuşmaya başladı.

"Gaye hiç dışarıya çıkıp saatlerce gelmediği oluyor mu? " Dedi ben yazmaya başlarken tuğrul ona cevap veriyordu.

"Kızım malmısın bu kız hergün dışarda Eve girdiği mi var " Dedi haklıydı ama gaye sadece bir gün eve geç gelirdi diğer günler bir saat veya iki saat sonra evde olur çıkmazdı.

" Ya oğlum ben öylemi diyorum mesela gider gece gelir belki sabaha karşı gelir " Diyen ranayla kagıdı ona uzattım o elimden alıp sesli okurken bende diğerlerine bakıyordum.

"Her gün dışarı çıkar ama bir iki saat sonra evde olur sadece bir gün eve geç gelir oda salı günü saat öğlen 12 de çıkar gece dokuz on cıvarı gelir odasına çıkar " Demiştim Rana sesli okurken

"Ne yapmayı düşünüyorsun? " Diye sordu pusat Rana kağıdı önüne koyup konuşmaya başladı.

"Bugün günlerden salı saat 11 bir saat sonra gaye evden çıkacaktır eğer düşündüğümüz gibiyse biz evin önünde arabanın içinde onu bekliycez o cıktığı an onu takip edeceğiz nereye giderse ve uzun kalırsa o görüştüğü adamla yada o kızın yanındadır " Dedi mantıklıydı.

"Mantıklı ama arabayı nerden bulacağız " Diyen tuğrula hepimiz ciddimisin der gibi baktık Pusat'ın ehliyeti vardı on sekiz yaşında olduğu için babası araba almıştı. Daha fazla konuşmadan hepimiz arabaya binip bizim evin bir aşağısındaki evin önünde beklemeye başladık buradan bizim evden çıkanları göre biliyorduk.

"Hadi takip ettik diyelim o kızın yanına gitti desek nasıl girip o kızı kurtarıcaz oradan tek başımıza Halle demeye biliriz" Diyen tufanla ona baktık pusat bakışlarını bizim evden çekmeden konuşmaya başladı.

"Sadece bu gün değil hergün takip edip neler yaptığına bakacagız eğer kızın yanına giderse olduğu evmi olur depomu olur onun etrafına bakıp giriş cıkışları araştıracağız sonra polisi arayıp polise teslim edeceğiz " Dedi güzel bir plandı. Hepimiz onu başımızla onaylayıp evimin kapısına bakmaya başladık geçen on beş dakika sonrası gaye tam dediğim saatte evden çıkıp cağırdığı taksiye binmişti taksi hareket edince bizde hemen arkasından arabayı calıştırmıştık takip edildiğini anlamamsı için aramıza bir araba sokup devam ediyorduk o nereye dönerse dönüyor aramızda baya bir mesafe bırakıyorduk. Bir evin önünde durunca bizde durup onu izlemeye başladık iki katlı villa tarzı bir eve gelmişti evin önünde neredeyse 20 ye yakın adam duruyordu.

"Burası kızın yanı bence bu kadar adam kapıdaysa" Diyen tufana katılıyordum.

"Burası sadece görünen kısım büyük bir ihtimal arka tarafta da bu kadar adam var " Dedi pusat olabilirdi eğer dediği kızı burada tutuyorsa bu kadar adamı başına dikmişti.

"Şimdi ne yapacağız " Diyen ranayla bende onlara bakmaya başladım pusat derin bir nefes alarak konuşmaya başladı.

"İkişerli gruplara ayrılcaz bir grup gayeyi hergün takip edecek ne yapıyor nereye gidiyor ne yiyorsa diğer grup ise salı günleri buraya gelip gelmediğini gelip kaç saat kaldığını arkayı önü kontrol edecek daha sonra bir gece gelip korumalara görükmeden iki kişi içeri girip kızın burada olup olmadığına bakacak buradaysa polise haber vereceğiz" Dedi

"Burada olduğu kesin baksana şu adamlara boş yere burda durur gibilermi? " Dedi turhan

"Belki sevgilisinin evi de olabilir araştırıp öyle polise ihbar etmemiz gerekiyor" Dedi Rana hepimiz onu onaylayladık.

"Peki kim hergün ranayı takip edip kim sadece salı günleri takip edecek" Diye yazıp pusata verdim o okuyunca bana gülümseyip

"Sen ben ve Rana her gün takip edeceğiz böylelikle hergün yan yana oluruz üçüzlerde sadece salı günleri takip edecek" Dedi onu onaylayıp evlere dağıldık eve geldiğimde demir abim emir ve babam iştelerdi okan odasındaydı büyük bir ihtimal cünkü ortalıkta yoktu talha neredeydi hiçbir fikrim yoktu annem ise mutfakta yemek yapmakla meşgul dü zengindik yardımcılarımızda vardı ama annem hiç zengin bir kadın gibi değildi parasıyla hava atmazdı. Anneme görünmeden Odama çıkıp yatağa kendimi attım bugün olanları düşündüm Pusat'ın planı güzeldi ama ya biz o eve girmek için yol ararken kıza birşey olursa ya o tehtid için kullanılana birşey olursa o zaman ne yapcaktık günlerin boşa gitmesini istemiyordum o kadar şey yapıp onları kurtaramamak istemiyordum bu gece tekrar o eve gidecektim eğer kız o evdeyse bir şekilde o kızı o evden cıkaracaktım. Belki şuan düşündüklerimi kitapta yada filmde olan biri yapsa salak bu kız arkadaşlarına sevgiline uyusana derdim ama içinde olunca öyle diyemiyorum...

Akşam olmuş akşama kadar odamdan cıkmamış planlar kurmuştum gece herkes uyuyunca bir taksi cağırıp o eve gidecektim arka tarafa dolanıp bir giriş arayacaktım bulunca girip o kızı bulmalı ve direk geldiğim gibi o kızla cıkmalıydım. Kapımın tıklanmasıyla düşüncelerimden çıkıp kapıya baktım demir abimdi. Gülümseyip oturur hale geldim

"Akşam yemeği saati gelince benim tatlıma bir bakayım cağırayım diye geldim" Dedi gülümsedim konuşa bilsem şuan kesin

"Tatlınmıyım gerçekten" Derdim

Ayağa kalkıp ona sarıldım kıkırtısı kulağıma gelse bile ayrılmadım. O beni kendinden ayırırken

"Hadi kurt gibi acım bak yoksa tatlıdan başlar önce seni yerim " Demişti onun sözüne kıkırdayıp elinden tutup odadan çıkarttım kendi istemese zor olurdu ama dediği gibi çok aç olmalıydı.

Aşağıya indiğimizde herkes mutfaktaydı gaye ilk defa erken gelmişti bugün o çoktan başlamıştı demir abimle ikimizde oturunca babamın

"afiyet olsun" demesiyle yemeğe başladik

"Günün nasıl geçti kızım" Diyen babamı Duysamda bakmadım gayeye diyordur artık onun kızı oydu.

"Arkadaşlarla gezdik " Diyen gayeye yemeğime devam ettim takip etmeden inanırdım.

"Sana demedim gaye lalisaya " Dedim diyen babamla ona baktım bana bakıyordu elime telefonumu alıp yazmaya başladım.

"Pusat Rana ve ücüzlerle birlikteydik" Dedim yemeğime geri döndüm babam yazdıklarımı okusa da birşey dememişti

"Yarın beraber vakit geçirelim mi? Lal" Diyen emirle ona baktım iyi miydi bu o kadar olaydan sonra birde onunla vakit mi gecirecektim.

Telefonu elime alıp yazmaya başladım

"Seninle aynı sofraya oturduğuma dua et seninle şu sofrada oturmaktan başka hiç birşey yapmam " Diye yazıp ona verdim okumuş olacak ki başını sallayıp sofradan kalkmıştı onun mutfaktan çıkmasıyla bende ayağa kalkıp odama çıktım onları affedemezdim biliyorum ilerde affederdim ama şimdi değildi şimdi affetmezdim. Aklımdan emiri atıp o kızı getirdim bu gece gidip kim olduğunu demir abimle ne alakası olduğunu öğrenecektim.

Gece olmuş herkes uyumuştu üstüme siyah tşört siyah ceket siyah şapka siyah pantolon giymiştim odamdan sessiz adımlarla çıkıp etrafa bakıyordum kimseye yakalnmamam gerekiyordu alt kata indiğinde salonu ve mutfagı kontrol ettim kimsenin olmadığını fark edince derin bir nefes alıp evden çıktım cağırdığım taksi arka tarafta bekliyordu arkaya dolandığımda korumalara yakalanmadığım için sevinmiştim taksiye bindiğimde adresi yazdığım kağıdı taksiciye verip yolu izlemeye başladım gittiğimde inşallah kimseye yakalanmadan eve girip kızı kurtarabilirdim yakalanırsam ne yapacağımı bilmiyordum saate bakmak için elimi cebime atmıştım ki telefonumun olmadığını görmemle elimi başıma vurdum şarjı tam olsun diye şarja takmıştım ama orada unutmuştum taksi dediğim adrese geldiğinde "bismillah" Diyerek inmiştim benim inmemle taksici giderken öylece evin arka sokağında duruyordum eve yaklaşıp baktığımda hiçbir pencereden ışık yoktu duvara biraz daha yaklaşıp baktığımda ön tarafta bir kaç kişi vardı ama arkada kimse yoktu işkillensemde bu fırsatı kacıramazdım duvardan atlayarak bahçeye girip hemen duvarın dibine kadar koştum kimse fark etmemişti yanımdaki pencerelere baksam da kapalıydı sessiz adımlarla biraz daha ilerleyip önüme çıkan pencereleri kontrol etsemde kilitliydiler tam pes edecektim ki mutfak penceresinin acık olmasıyla sevinip hemen içeri girdim ev zifiri karanlıktı sessiz adımlarla mutfaktan çıkıp etrafa baktım sağ tarafta geniş bir salon vardı karanlık olduğu için eşyaların rengi secilmiyordu sol tarafta yukarı uzanan bir merdiven karşıda beş tane oda vardı büyük bir ihtimal tuvalet banyo calışanların odasıydı sessiz adımlarla yukarıya çıktım geniş bir koridor vardı aşağı gibi zifiri karanlık değildi loş bir ışık vardı dışarıdan görünmüyordu sağda yan yana dizilmiş beş kapı solda ise üç kapı vardı ilk sağ taraftan başlayıp birinci kapıyı actığımda genç odasıydı ve içerde kimse yoktu sessizce kapatıp diğer odayı actığımda oda bomboştu şaşkınca odaya baktım bir insan evinde niye boş bir oda tutardı ki tam kapıyı kapatacaktım ki etraf sessiz olmasa duyulmayacak kadar kısık bir ses duydum.

"Anne" Demişti bir çocuk sesiydi kapıyı tamamen açarak sesin geldiği tarafa baktığımda iki üç yaşlarında bir erkek cocuğu vardı ilk sevinçle bana bakmış beklediği kişi olmadığımı görmüş olacak ki korkuyla geriye yaslanmıştı. Hemen onun yanına ilerledim yaklaşmamla korksada sessizce yanına oturdum keşke konuşabilseydim. Yanına oturmamla ağlamaya hazırlanıyordu ki parmağımı dudağıma götürüp düş işareti yapınca durdu merakla bana bakıyordu. Onu kucağıma alıp odadan cıkmalıydım daha sonra o kızı bulmalıydım onu kucağıma almak için ona dönmüştüm ki arkamda bir gölge görüp arkama dönmeden başıma yediğim sert bir darbeyle yere yığıldım son duyduğum çocuğun ağlaması ve

"Merak hiç iyi değildir lal cehennemine hoşgeldin diyen gaye'nin sesiydi...