Pusat'ın ağzından

Lalisayla aynı okuldaydık bunu öğrenince çok sevinmiştim neden sevindiğimi bilmiyordum onu atış talim'in de gördüğüm an hayran kalmıştım hiç ıskalama'dan bütün hedefleri vurmuştu. O anki hali gözlerimin önünden gitmiyordu hele o yeşil gözleri insanı içine çekiyordu. Ne diyordum ben ya kendine gel oğlum pusat o kız arkadaşlarının kardeşi neyse düşünceler içinde okula geldim biraz geç kaldığım için öyle arasında anca okula gelebilmiştim sınıfa gitmek için merdivenlere gelmiştim ki aşağı inen lalisayla olduğum yerde kaldım bir insan okul formasıyla bile bu kadar güzel olurmuydu ama sanki eteğin boyu biraz kısa mıydı? Tam lalisaya seslenecektim ama beni görmeden yanımdan inerek kalorifer katına inince kaşlarımı cattım orda ne işi vardı bu kızın sırtımda ki çantayı yan taraftaki nöbetci masasına bırakıp ardından bende indim görevlilerden başka kimse inmediği için ışık yoktu lalisa etrafına bakarak ilerlerken bende hemen arkasındaydım nereye gidiyor bu kız lalisa tam kazan dairesinin önünde içeri bakmak için odaya bakarken karanlıktan biri çıkıp lalisayı odaya inmesiyle hemen köşede bir yere saklandım. Kimdi bu kişi lalisayı neden odaya kilitlemişti ben düşünceler içindeyken adım sesleriyle o kişiye baktım yüzünü görebilmek için merdivenlere geldiğinde oradan gelen az bir ışıkla o kişinin yüzünü görmüştüm bu kız gayeden başkası değildi. Yüzünde bana her zaman itici gelen gülümsemesi vardı.

"Bakalım canın abilerin seni burda bulabilecek mi? Rahmetli babamım ellerine sağlık iyiki seni karanlıkta bırakmışta karanlık fobin var yoksa nasıl eğlenirdim ben şimdi orda abilerin seni bulana kadar kal bakalım tabi ölmezsen" Diyerek kahkaha atmış ardından merdivenlerden çıkıp uzaklaşmıştı.

"Ben sana bu yaptığının hesabını sorarım ama şu an lalisayla ilgileneceğim " Diyerek kilitli kapının oraya gittim üstünde anahtarı bırakmayacağını bildiğim için kapıyı kıracaktım.

"Lalisa kapının yanındaysan uzaklaş" dedim ses çıkmayınca endişeyle uzaklaşıp hızlı bir şekilde omuz attım olmayınca tekrar tekrar derken sonunda acmıştım. Her yerin karanlık olduğu gibi burası da karanlıktı. Ama gözlerim ayakta zor duran lalisayı secebilmişti ona ilerlerken yere düşeceğini fark edince hızlı adımlarla yanına ilerliyorum ki yere düşmesine az bir zaman kala kollarıma yığıldı bilinci kapanıyordu içimden kocaman bir "siktir" Çekerek onu hemen kucağıma alarak merdivenlere doğru gittim ağzımdan benim bile beklemediğim o sözcükler çıktı.

"Tamam sakin ol seni burdan çıkartmaya geldim şimdi güvendesin benimle hep güvendesin lavanta'm"

Allahım ben ne demiştim öyle inşallah duymamıştır. Kucağımdaki lalisayla merdivenlerden çıkınca ilk işim onu okulda ki revir'e götürmek olduğu için hızlı adımlarla revir'in olduğu kata çıktım revire doğru giderken karşıdan ücüzler ve rana beni ve kucağımda baygın olan lalisayı görmeleriyle endişeli bakışlarla bana doğru koştular

"Ne oldu lalisa'ya dedi rana sesinde ki endişeyle hızlı adımlarla revire girip boş olan hasta yatağına lalisayı yatırıp onlara döndüm.

" Kalorifer dairesinde kilitliydi " Dedim

"" Ne""

Dediler dördü de

"Onun ne işi vardı ki orada " Dedi rana

"Peki onu kilitleyen kim" Dedi tuğrul

Derin nefes alarak onlara baktım

"Sorularınızı yanıtlıycam ama esma ablayı cağırıp geleyim " Diyerek odadan çıktım lalisanın iyi olduğunu bir öğreneyim o gaye 'ye gününü gmsterecektim. Esma abla bahçede geometri hocası kemal hocayla konuşuyordu hızlı adımlarla yanlarına gidince ikisininde bakışları bana döndü.

"Esma abla hemen revire gelmen gerekiyor" Dedim hızlı yürüdüğüm için nefes nefeseydim

Esma abla benim dediklerimle başını sallayıp okula koşarken bende arkasından gidecektim ki kemal hocanın sesiyle bakışlarımı ona çevirdim.

"Kime ne oldu pusat " Dedi oda benimle revire geliyordu

"Lalisa kalorifer dairesinde kilitliymiş hocam revire götürdüm ama bilinci kapandı " Dedim beni başıyla onaylayıp revire girdi bende arkasından girdiğimde ücüzler ve rana lalisanın sağındaki koltuklarda oturuyorlardı esma abla ise lalisa'ya serum bağlamış biz girince bakışları bize dönmüştü.

"Neyi var abla iyi mi? " Diye sordum bakışlarım lalisadaydı.

"İyi ablam bayılmış sadece büyük bir ihtimal karanlık fobisi var karanlıkta kalınca kriz tutmuş olabilir " Dedi onu başımla onayladım. Bu kız ne yaşamıştı ki karanlık fobisi vardı.

"Ne zaman uyanır " Dedi rana bakışlarımız esma ablaya dönünce o ilk lalisaya baktı ardından bize

"Bi yarım saate uyanır endişelenmeyin ben gidip müdür beyden hepiniz için izin isteyeceğim uyanınca derse girmek onu daha çok yorar evine götürüp yanında kalın " Dedi biz başımızla tamam derken o kemal hocayla revirden cıkmışlardı.

"Lalisanın orda ne işi vardı karanlıktan korkuyorsa oraya gitmez lalisa zaten normal bir insanda gitmez yani" Dedi üçüzlerden turhan diğerleri de onu onayladı.

"Neden oraya gittiğini bilmiyorum okula girmiştim sınıfa gitmek için merdivenlere gidiyordum ki lalisanın beni görmeden yanımdan kalorifer dairesine indiğini görünce arkasından gitmek geldi içimden arkasından onu takip ettiğimde biri onu orada ki odaya kapattı beni görmemesi için bir kenara geçtim o kişi merdivenlere doğru geldiğinde gaye olduğunu gördüm. "Dedim benim gaye dememle hepsinin kaşları çatılmıştı.

" O kızı elimden kimse alamıyacak" Diyerek sinirle revirden çıkmak isteyen ranayı son anda kolundan tutup durdurdum o kızı ben halledecektim ama bunu onların bilmesine gerek yoktu.

"Önceliğimiz çalışan kendine gelsin eve götürelim dinlensin sonra gaye ye bakarız " Dedim benim dediğimi haklı bulmuş olacak ki başını sallayarak

"Haklısın" Dedi. Biz lalisanın yanına yaklaştığımızda oda yavaş yavaş kendine geliyordu...

Lalisanın ağzından

Bilincimi kaybedip bayılmıştım bunu biliyordum ne zaman karanlıkta kalsam bayılırdım. Kendime geldiğimde yanımda ücüzler Rana ve pusat vardı. Oda mı bu okulda okuyordu?

"Yok canım normal de okumuyor ama canı kendi okuluna gitmek istememiş buraya gelmiş kızım salakmısın burda olduğuna göre bu okulda okuyor" Diyen iç sesime göz devirip onlada baktım neredeydim ben en son kalorifer dairesinde kilitliydim hatta biri beni cıkartmıştı ama kimdi? "

Rana yanıma yaklaşıp sarıldı korktuğu belliydi.

"Iyımısın canım" Dedi onu başımla onayladım etrafımda kalem kağıt var mı diye baktıysamda yoktu.

"Etrafa bakma kalem kağıt yok " Diyen pusatla etrafta olan gözlerimi ona çevirdim.

"Kağıt kalem olmasa da ne demek istediğini anlıyorum lalisa şuan okulun revirindesin esma abla senin ve bizim için müdür beyden izin aldı kendini toparladıktan sonra eve gideriz yatar dinlenirsin" Dedi ona minnetle gülümseyip başımı salladım.

"Canım sana soracak sorularımız var ama cevap veremezsin diye evde sormaya karar verdik" Diyen Rana ile gülümsedim beni düşünmeleri güzeldi. Ama benimde sormak istediklerim vardı ama eve kadar bekleyebilirdim...

Rana ya ne kadar işaret diliyle demir'i aramamasını söylesemde o yine bildiğini yapıp demir'i aramıştı. Olayları ona anlatınca ne ara telefonu kapatıp bizi almak için okula geldi anlamamıştım şimdi ise evde salonda oturmuş annemin sanki hastaymışım gibi yaptığı kacıncı çorbayı içmemeye calışıyordum.

"Kızım iç sene hadi corbanı bak iç hemen iyleşirsin " Dedi beni demir'in kucağında görünce korkup ağlamıştı onu iyi olduğuma ikna etmem zaman almıştı ama tam beş kase çorba getirmişti hemde farklı farklı ve hepsini içmemi istiyordu. Tamam ilk iki kaseyi içmiştim ama doydum daha nasıl içebilirdim ki. Demir benim corbalara nasıl tiksintiyle baktığımk görmüş kahkaha atmıştı ben onun kahkahasıyla kaşlarımı catıp baksam da beni umursamayıp gülmüş sonra oturduğu yerden kalkarak çorba kaseleri'nin olduğu tepsiyi eline alarak mutfağa götürmüştü.

"Oğlum getirsene çorbaları daha kardeşin bitirmedi onları " Diye bağıran annemle abim salona girdi

"Canım annem lalisa iyi kız doydu nasıl içsin üç kase daha midesi bulandı acıkınca içer " Dedi annem başını sallayarak onu onaylayınca ona bakıp gülümsedim. Oda aynı şekilde bana gülümseyerek karşılık vermişti gün geçtikçe demirle aramız düzeliyordu ne kadar bana ilk geldiğimde kötü davransa da onunla da abi kardeş olmak istiyordum ona hiç sesli bir şekilde abi diyemeyecektim bunu biliyordum ama içimden diyecektim.

"Lalisa iyi olduğuna göre kalorifer dairesinde ne işi olduğunu anlatsın bize " Diyen tuğrulla başımı sallayarak yanımdaki kalem kağıdı alarak yazmaya başladım yazdıklarım bitince en yakınımda annem olunca okuması için ona verdim o ne demek istediğimi anlayınca kağıdı alıp okumaya başladı.

"Öyle arasıydı sınıftan çıkıp sizin yanınıza kantine gelecektim ki bir kız yanıma gelip lalisa sen misin Rana seni kalorifer dairesinde bekliyor neden diye sorarsa gaye ve çetesi ile ilgili dersin" Dedi bende onu onaylayıp aşağı indim kalorifer katı karanlıktı senin beni beklediğini düşününce korksam da ilerledim sonra biri beni oradaki odaya kilitledi kim olduğunu bilmiyorum karanlık fobim olduğu için bayılıyordum ki son anda bşrş kapıyı acıp beni kurtardı. " Dedim annem yazdıklarımı okuyunca

"Rana niye cağırdın kızım lalisayı gaye ve çetesi ne" Diye sordu Rana ilk bana bakıp sonra bakışlarını anneme çevirdi.

"Yenge lalisayı ben cağırmadım o kız kimse lalisayı kandırmış biz o anda ücüzlerle kantindeydik " Dedi üçüzlerde onu başıyla onayladılar

"Peki lalısayı oraya cağıran ve kilitleyen kimdi? " Diyen demirle bende merakla bizimkilere döndüm Rana değilse kimdi beni oraya cağıran

"Gaye ydi" Diyen pusatla hepimizin bakışları ona döndü.

"Gaye mi? " Diyen annemle pusat onu başıyla onayladı.

"Okula geç kaldığım için öğle arası gittim sınıfa çıkarken lalisa beni görmeden kalorifer dairesine inince merakla arkasından gittim ortalık dediği gibi karanlıktı neden orda olduğunu düşünürken arkasından biri onu odaya kilitledi ilk kim olduğunu göremedim ama sonra mervifenlere doğru gidince onun gaye olduğunu gördüm. " Dedi ben şaşkınlıkla onu dinlerken annem sinirle ayağa kalkıp

"O kızı yıllarca kızım olarak bildim hatalarına kızım dır diye ses çıkarmadım ama sana birşey yapamaz buna izin vermem onunla konuşacağım" diyerek odasına girdi sinirlenmiş ve üzülmüştü ne yapacak bilmiyordum ama kendini tehlikeye atacak birşey yapmasını istemiyordum.

"O kızı bir elime geçirirsem ona yapacaklarımı biliyorum" Dedi demir sinirle

"Demir abi o kızı bize bırak o kızı bunu yaptığına pişman edeceğim o kim benim biricik kuzenimi kilitlemek kim " Diyen Rana ile demir abim başını sallamış ben ona öpücük atmıştım. O benim öpücüğü mi gülerek almış kalbinin üzerine koymuştu. O anda aklıma gelenle elime tekrar kalem kağıt alarak yazmaya başladım hepsi bana merakla bakarken ben yazdığım kağıdı Rana ya uzattım o oturduğu koltuktan kalkıp yanıma geldi yanımda ki tekli koltuğa oturup yazdıklarımı sesli okumaya başladı.

"Beni oradan biri kurtardı ama ortam karanlık olunca yüzünü göremedim ama sesini duydum bana Tamam sakin ol seni burdan çıkartmaya geldim şimdi güvendesin benimle hep güvendesin lavanta'm" Dedi kimdi o siz tanıyormusunuz? " Diye sormuştum Rana okur okumaz ücüzler kaşlarını çatıp pusat'a bakması normal miydi? Peki pusat'ın ter içinde kalıp bana kaçamak bakışlar atması?

Akşam olmuştu. Ücüzler kaşlarını çatıp pusat'a bakınca pusat birşey demeden evden cıkmıştı onun çıkmasıyla demir abimde kaşlarını çatınca Rana gülme krizine girmişti ben ne kadar ne olduğunu sorsamda

"Birşey yok benim güzeller güzeli saf kuzenim yakında anlarsın" Diyordu ne anlayacaktım ki ben pusatın gitmesiyle ücüzler ve Rana da bir süre sonra kalkmış evlerine gitmişlerdi onların arkasından odama çekilip bir süre uyumuş okanın gelip beni uyandırmasıyla hazırlanıp akşam yemeği için aşağı inmiştim ben yemek odasına girince babam hemen sorulara başlamıştı.

"Kızım ıyımısın annen anlattı bana o kızın yaptığını bu konu için müdürle görüşeceğim " Dedi ona gülümseyip yanımda ki küçük not defterime

"İyiyim bir şeyim yok rahat olun lütfen gayeyi de kafanıza takmayın ben hallederim" Dedim ne kadar talha emir abim okan onun arkasından sinirle söylencelerde hatta okulda yanımda koruma olmasını isteselerde babam onları uyarıp

"Abartmayın lalisa hallederim derse hallederim benim kızım" Deyip onları susturmuştu. Ben ona gülümseyip bakarken annemin cep telefonu çalmasıyla annem müsade isteyip masadan kalktı biz merakla onu beklerken çok kısa zamanda yanımıza gelip masaya oturdu.

"Hayatım ne oldu arayan kimdi? " Diyen babamla hepimi merakla ona baktık annem ilk babama ardından hepimize tek tek bakıp agzındaki baklayı çıkarttı.

"Yarın dedeniz anneanneniz ve diğerleri geliyor " Dedi ama beni en meraklandıran

"Gazamız mübarek olsun " Diyen okan

"Ben yarın yokum" Diyen emir abim

"Ne olur yıldız gelmesin " Diyen talha

" Hele o erkan puştu gelmesin" Diyen demir abim

"Aşkım ben yarın şirkette sabahlayacağım" Diyen babamdı...

Yarın ne olacaktı ki...