arya'dan

izmir mi başka şehir başka insanlar başka dertler yeni bir aile bir günde doğup büyüdüğümüz bu şehiri tek bir günde silicektik peki ya geçmişin izlerini nasıl ruhumuzdan silicez almiraya baktimda mutluydu burası mardin burda kız çocu olmak zordu herkes namus bekçisiydi tek bir arkadaşım vardı burası onuda almıştı kötü anılar barındırdımız bu şehirden artık gidiyorduk mutluydum ama bunu dışa vurmaya gerek duymadım çünkü insanlar kötü ve bencil

-o evden alacağımız bir kaç şey var siz hava limanına geçin biz almira ile geliriz

+kızım olmaz oyle şey bizde gelelim sizle

-gerek yok cihat bey biz gider geliriz

+o zaman Bora bıraksın sizi

Sabahtan beri hiç konuşmayan üçlüye baktım biri bizim gibi kızıl diyer ikisi ise kumraldi

-dedim gibi gerek yok biz gideriz hadi almira

Tam arkamı dönüp gidiceken turuncu olan soğuk Nevala yüzlü arkadaş önümde durdu

--hayırdır?

+babam Bora bıraksın dedi baba Bora burayı fazla bilmez ben götürür getiririm hadi yürüyün

Tam bisi diceken öyle bir baktı ki küçük dilim bir taraflarima kaçtı bu yüzden susup yürümeyi seçtim

alaz'dan

Çok garipti on altı yıl iki şeytan ile yaşamıştık ama onlarda bizim kardeşimiz değildi arkamda duran iki kız bir birine çok benziyordu ama sadece bedenen arya serti ben,baran ve bora gibi almira ise sakin diğerleri gibi bedenen benziyorlardi ama ruhen farklilardi arya anne ve babası olarak bildi insanlara şeytan demişti bu beni şaşırtı hele birde tek yumurukta nasıl serdi koca adamı küçücük kız Şaşırmıştım ama babam ona sarılınca onun itmesi beni sinir etmedi değil bu kız bize çektirir belliydi almira daha sıcak kanlı yaklaşıyordu belki sadece kendini saklıyordu sadece bu kızlara hemen gardimi indiremem çünkü ailemi daha yeni toplamisken ikitane sonradan gelme kız için dağıtmam dagitirmam

Sesiz geçen bir yolculuğun sonunda müstakil evin önünde durmustuk ama kapının önünde iki bavul yanlarında poşetle kitaplar kırılmış bir kar küresi ve parçalanmış iki tane tuval vardı

Almira'dan

Kapının önündeki dağılmış eşyalara baktım gözlerimi biraz sola çevirdim de gecelerce uğruna uykusuz kaldım iki tane tuvalimin param parça gördüm aynı kalbim gibi neden neden yapmışlardı bunu birinin sarılması ile daha çok ağladım

-Ala güzelim ağla almiram ben yanındayım ikizim

+a-arya be-ben bunlar için kaç ge

-şşş biliyorum bebeğim biliyorum uykusuz kaldın hem sen onları sevmiyordun yenisini yaparsın sen ben sana güveniyorum

+neden bizi sevmediler arya

Kaç saat kaç dakika öyle durduk bilmiyorum ama arya sarılmaktan nefret etmesine rağmen beni bırakmamışti ama en son kafasını kaldırıp bir yere baktıktan sonra beni birakimıştı yavaş adımlar ile oraya yürüdü kafamı çevirip baktimda sevdi adamdan kalan son hatıra son hediye olan karküresini param parça halde oldunu gördüm arya yere çöktü bir kaç saniye orda öylece kaldı daha sonra ise eline aldı büyük taş ile eski evimizin camına attı

-ULAN ALLAH'N BELALARI ÇOCUKLUMU CALDINIZ YETMEDI DUYGULARIMI YETMEDI BANA AIT OLAN SEYI BENDEN ALDINIZ SEVDIM ADAMIN ANISINDAN NE ISTEDINIZ O*OSPU ÇOCUKLARI !

aryayi alaz abi arabaya götürmek istedi ama arya onu itip yerdeki kar kuresinin cam parçalarını toplayıp kucana aldı o benden daha kötüydü arya yi bugün hayatım boyunca 4 kez alarken görmüştüm ve bu beni yıkmisti

+arya

-sonra almira sonra gide bilirmiyiz artık

Alaz abi sadece başını saladi ve arabaya bindim hiç bisi almadan gidiyorduk arya yol boyunca konusmadı şuan ortalığı yıkmasi gerekiyordu Bağırması hakaret etmesi gerekiyordu susması değil

Araba durdu alaz abi indi ama ne ben ne arya inmedik

-korkuyorum almira onu unutmaktan korkuyorum ama en çok kendimden korkuyorum o benim yüzümden öl-

+kendini suçlama arya yeter şu haline bir bak neşeli halinden eser kalmadı bana ya bana bile duvarlar ördün kendini suçlamaktann vazgeç arya .

Sustu sustum hayat bize ne zaman güler bilmiyorum ama belli etmesemde çok yoruldum

-Hadi inin artık uçak kaçacak

10 dakikanın ardından indik ve hava alanının içine girdik bizi bekleyen dört kişi vardı hepsine tek tek baktım ya yeni ailemiz olacaklardı ya da sonumuz umarım bu hayat bizi güzel yerlere götürür

Arya'dan

Uçağın kalkmasına dakikalar kalmıştı uçağa binmistik sadece kalkması gerekiyordu kar kuresinin camlarını bir poşete koydum elimde sadece içindeki biblo tarzı şey vardı

2 saatlik uçak yolculuğu sonunda varmistik İzmire saat gecenin üçüydü ve izmir yukarıdan çok güzel görünüyordu ...