Sen menekşe gibiydin sevdiğim,

Bir o kadar narin bir o kadar sahtekar.

Sen menekşe gibiydin sevdiğim,

Seni menekşelerin kokusu kadar saf seviyorum derken;

Bana menekşelerin kokusu olmadığını neden öğretmedin?

Seni menekşeyi ilk kokladığım an gibi sevdim sevdiğim ...

Baştaki narin kokuyu senin sevgin zannettim,

Bana menekşenin kokusunun sadece bir ilizyon olduğunu neden söylemedin sevdiğim?.

Sen menekşe gibiydin sevdiğim,

Bana umudun olmadığını öğrettin.

Gidişinle öğrettin sevdiğim..

Sen gün ışığı severken, beni karanlığına mahsur ettin sevdiğim..

Umudun, başkasında değil kendinden geçtiğini öğrettin.

Sen menekşe gibiydin sevdiğim;

Bakımı zahmetsiz ama bir sevgiyi kullanacak kadar sahtekar.

Sen menekşe gibiydin sevdiğim;

Solmuş yapraklarınla boğul istedim..

Özür dilerim sevdiğim;

Ben menekşeleri hiç sevemedim...