@sessizciglik
|
Selam Canlarım. 🙋🏼♀️
Yeni bölüm sizlerle 📝
İyi Okumalar📖
İlk başlar hep Asude'nin düşünceleriyle geçicek gibi olsada ilerleyen zamanlarda daha güzel bir şekilde ilerleyecek İnşaAllah.🌸🥰
"Sadece sevmeye başla. Yavaş yavaş... Çok daha fazla sevginin sana geri döndüğünü göreceksin..." •|Osho
İnsanın kaderinde ne yazılı ise onu yaşarmış ya, bende şuan bu yaşadıklarımı düşünüyorum saatlerdir. Araba bi yandan ilerlerken bense kendimi düşüncelere vermiştim. Gerçekten insan kaderine ne yazılıysa onu yaşıyor, itiraz edip hayır diyemiyor. Ne geldiyse yaşıyor. Bana deselerdi sen bunları bunları yaşayacaksın, güler geçerdim. Olma ihtimali bile aklıma gelmezdi. Ama şuan bu arabanın içinde öz çıkan ailemle beraber onların evine gidiyorduk. Yeni hayatıma dakikalar veya saniyeler kalmıştı. Arabanın durduğunu hissettiğim anda daldığım düşüncelerimden sıyrıldım. Kapımız açıldıktan sonra hep beraber indik araçtan. Gözlerim etrafta dolaşmaya başladı. Büyükçe bir evdi.
(Evin ön tarafını böyle
(Arka kısmını ise böyle hayal edebilirsiniz)
Acaba kaç kişilerdi ki böyle bi evde yaşıyorlardı. Yada ne tür işlerle uğraşıyolardı ki böyle bi eve sahiplerdi. Etrafa olan incelemelerimi kesip hemen onları takip ettim. Ceyda Hanım zili çalar çalmaz kapı açılmıştı. Hemen elimizdeki olan eşyaları aldılar.
-"Gel canım, beni takip et"
diyerek benimle beraber yürümeye devam etti. Salondu geldiğimiz yer, hemen kendilerini koltuğa bıraktılar. Bense onları ayakta bekliyordum. Benim oturmadığımı farkeden Ceyda Hanım
-" Asude otursana kızım, niye ayakta bekliyorsun?"
Başımı salladım yine "tamam" manasında.
Normalde eski evimizdeyken ben istediğim zaman hemen gidip oturamazdım. Otur derseler oturur, kalk derseler kalkardım. O yüzden rahat değildim oturduğum yerde. Bu zamana kadar benim özgür olduğum tek yerdi eski evimizdeki yatak odam. Orda İstediğim şekilde hareket edebiliyordum. Ama şimdi onları tanımıyordum. Ne yaparlar nasıl davranırlar kestiremiyordum. Bu durum ise beni fazlasıyla geriyordu.. Egemen beyin sesiyle başımı ona doğru çevirdim.
-"Kusura bakma kızım, apar topar çıktık, konuşmadık hiç doğru düzgün. Yeni evine, ailene hoşgeldin" dedi gülümseyerek.
-"Evet yeni evine ve ailene hoşgeldin. Bize şans verdiğin için çok teşekkür ederiz. Emin ol hiç pişman olmayacaksın."
İnşaAllah dedim içimden. İnşaAllah hiç pişman olmam.
-"Bu arada öğlenden beri bizimle beraber sende hiçbir şey yemedin. Açmısın bişeyler hazırlasınlar mı hemen hiç çekinmeden söyle burası artık seninde evin."
Sağa sola hareket ettirdim başımı -"Hayır istemiyorum manasında."
-"Bu arada yine konuşmadığımız için söylemeyi unuttuk. Bilmen gereken birkaç şeyler var, akşam karşılaşırsan korkma diye söylüyorum. Seninle beraber 5 kardeşin var. 2 abin 1 ablan ve 1'de erkek kardeşin. Akşam hepsiyle tanışırsın zaten."
-" Korkma olur mu kızım evet bizi tanımıyorsun, çekincelerin mutlaka olucaktır ama artık biz varız ve her daim seninleyiz. Evet yaşadıkların, yaşadıklarımız kolay değil elbet, ama bununda üstesinden hep beraber geleceğiz inşaAllah. Tamam mı?"
Evet yaşadıklarımız kolay değildi. Belki hemen unutulmaz veya alışılmazdı ama zamanla herşey rayına otururdu elbet.
-"Seni odana götürmemi ister misin kızım, akşam yemeğine kadar dinlenmiş olursun"
diyerek ayağa kalkıp yürümeye başladı. Bende ardından Egemen beye başımla selam verip Ceyda Hanımı takip etmeye başladım. Bir tuşa basıp beklemeye başladı. Asansördü sanırım beklediği. Hemen yanına vardım ben gelince kapı açılmış oldu. Asansöre binip 2 tuşuna bastı. Sessizdik ikimizde. Benim başım eğikken o ise beni inceliyordu. Kapının açılma sesi gelince çıktık. Uzun koridordu geldiğimiz yer. Bi kaç kapının önünden geçip pembe boyalı bir kapının önüne gelince durup kapıyı ardına kadar açtı benim geçmem için. Peşinden içeri geçtim. Bakışlarım odada gezdi yine. Beyaz ve pudra rengi hakimdi odaya. Ve özenildiği her halinden belliydi.
-"Burası senin odan canım, zamanımız kısıtlı olunca bu şekilde kendi zevkime göre dizayn ettirdim. Ama hoşuna gitmeyen bişey olursa değiştiririz, tamam mı?, sen istersen dinlenebilirsin, bende bir mutfağa bakayım."
Tam kapıdan çıkacaktı ki geri dönüp
-" Bu arada en sevdiğin yemekler ne onları yapalım akşama" diye sordu bana bakarak.
Telefonumu çıkardım ve mesaj kısmına -" Benim için hiç farketmez, yemek ayırt etmem, ne olursa yerim. " diye Yazıp gösterdim.
Yazdığımı okuduktan sonra
-"Tamam canım, ama bişey canın isterse söylüyorsun tamam mı çekinme." Deyip kapıyı kapatıp çıktı odadan.
Tekrardan gözümü gezdirdim odada. Çok güzeldi. Hemde haddinden fazlaydı. Oysa ben alışık değildim böyle özen gösterilmesine, değer verilmesine. Garip geliyordu. Ama ruhum ise açtı sevgiye, ilgiye, samimi bir gülümsemeye. Yavaş yavaş odayı incelemeye başladım. Sol tarafta yatak vardı. Arka baza kısmı ise duvarla dekor edilmişti. Yan tarafında ise raflar vardı. Sağ tarafta ise kütüphane ve onun önünde ise salıncak vardı. Karşı tarafında da çalışma masası ve makyaj masası vardı ve birleşikti. Odanın içinde 2 oda daha vardı. Sanırım biri tuvalet banyo diğeri ise giyinme odasıydı.Gelirken aldığım valizim ise buradaydı. Burası neredeyse bizim eski evdeki 2-3 odanın birleşimi kadar vardı. Valizimi yerleştirmem gerekiyodu ama ilk önce dinlensem daha iyi olucaktı. Hemen üzerimi değiştirip biraz kestirmeye karar verdim. Zira daha fazla düşünürsem kafayı bozucaktım.
(Asude'nin odası)
(Çalışma ve makyaj masası)
(Giyinme odası)
Yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayın lütfen... 🤗 🥰 Yeni bölümü nasıl buldunuz? Ev ve Asude'nin odası biraz abartı gibi gelebilir ama hayal dünyamızda da mı zengin olmayalım değil mi?🤭☺️😂
|
0% |