@sessizhikayelerim
|
7. Bölüm Her bir başlangıcın ardı gelir… Salon da ki l koltukta sırayla dizilmiş ben, Ömer, Bora oturuyorduk. Hürkan yoktu. Ömer alt dudağını kemirmekten yara yapmıştı. Boray'la bakışırken gözüm Ömer'e kayıyordu. Ne diyeceğimi bilemedim. Bir süre sonra ayağa kalkıp salonda dolaşmaya başladı. Sanki çok stresliydi ve bunda çok haklıydı. Ancak Bora'nın sanki aklındaki soruları cevaplamaya çalışıyordu. Artık daha dayanamayıp beş kişi olmamız gereken yerde neden üç kişi olduğumuzu sorgulamaya başladım, "Bora. Bize anlatmak istediğin bir şey var mı?" diye sordum aniden. Bora bana anlamaz gözlerle baktı. Ne bakıyorsun tüm gece dışarda ben durmadım. " Merve ney anlatmam gerekiyor anlamadım?" ney anlatman mı gerekiyor. Mesela tüm gece ne yaptınız ve bu Gizem ile ilgili olabilir mi? "Geçen gece neredeydiniz? Bundan başlıyabilirsin." Bora benim gerçekten eski arkadaşımdı. Onunla ilkokul orta- okul maceralarımız saymakla bitmezdi. Bana çok kez kardeş olmuştu. Onun ailesi de tanıyordu beni çok kez burs verdiler bana. Küçüklükten beri arkadaştık. Ama lisede yollarımız ayrıldı sanmıştım. İlk önce lisenin ilk yılı ayrı okullardaydık. Ardından ikinci senede üçüncü senede. Son sene de sınıf arkadaşlarım tarafından sorunlarım olduğu için okul değiştirmek zorunda kaldım. Ve bilin bakalım okuluma başlarken sadece benim geldiğimi sandığım üç yeni erkek daha gelmiş okula. Bilin bakalım ben bu üç erkek-artı en yakın arkadaşım- nasıl zorbaladı beni. Şaşırmaya ne gerek var yüz kaslarınız yorulmasın. "Merve neyden bahsediyorsun. Hürkan'la kütüphanedeydik." Yalana bak bari bu sefer yalan söyleme. " Bende inandım Bora şu durumda Gizem'in durumu söz konusu, çıkar azın da ki baklayı artık”. O sırada bizi izlemekte olan Ömer'i gözü ile işaret etti. Sonrada o fark etmeden gözlerini üstüme çekti." Ben bir Hürkan'ı arıyım tekrar." Başımla onayladım. Evin ikinci katına çıktı. Ardından onu izleyen kehribar gözlerim, Ömer'in kahverengi gözleri buluştu. Gözlerinin içinden "Yardım et bulalım Gizem'i" diyordu. Bunu kendime söz verdim. Ardından kendi odama çıkım. Merdivenden çıkmıştım ki merdivenin ilk sağ odada telefonda konuşan Bora'nın sözlerine kulak misafiri oldum. Sessizce haykıran sözlerine engel olamaması beni büyük bir şok içerisinde bıraktı." Hürkan sen saçmalıyorsun bu senin konun Gizem tamam sevdiğin biri ama ya sıra bize gelirse. Ömer ben Merve. O zaman ne yapacaksın bırak işte hallediyim. Ne demek sen karışma ben yapmıyacaksam kim yapacak acaba. Tamam ama Merve'ye bir şey olursa kim olursa olsun yaşadığına pişman ederim. Tamam evdeyiz gel anlat ne olduğunu. Ne yapabilirim Hürkan gel anlat yoksa ben anlatıcam. Görüşürüz" Bora arkasını döndüğünde ellerimi göğüsünün altında bir yanının kapıya yaslamış halimi gördü. Sessiz kalmakla yetindi. Sessizliği bozmasını beklerken sinirlenmemek için kullandığım gülümsememi yerleştirip bekledim. Ama konuşmadığı için daha fazla sinirlenip kıkırdamaya başladım. "Eeee ne var ne yok Hürkan'dan neredeymiş. Yoksa olay mı olmuş. Keşke kendi aranızda tutmasaymışsınız keşke minicik olan beyninizin bir kısmını kullanarak merakta çatlıyan Ömer'e yada bana anlatma gibi bir kabiliyetinizi kullansaydınız." Boş boş yüzüme bakan Bora'ya bakıyorken merdiven sesleri gelmeden odaya çat kapı dalan Ömer gelince ekip tamamlandı. Bora'dan bir açıklama bekliyordum. Bora beni kolumdan tutup aşağıya çekiştirdi. Aşağıya hiç sorgusuz indim. Beni koltuğa oturtturduktan sonra daha fazla bekliyemiyeceğimi bekliyerek söze daldı." Merve sanırım bir açıklama bekliyorsun. Her şeyi yakında açıklığa kavuşacağını düşünüyorum. Şimdilik bir az daha da bekliye bilirsin." derken sözünü kestim: " Hayır Bora. Hürkan anlatmadan sen anlat yoksa kim bana zarar verecekse onlara soracağım." şaşkın şaşkın bana bakan Bora cevap verdi." Offf tamam. Bak Hürkan'ın küçükken annesi öldürüldüğü gün evlerinin basan bazı adamlar vardı." Hürkanların evi yaklaşık o sekiz yaşındayken bir gurup mafya gurubu tarafından basılıp annesinin öldürüldüğünü ve ağabeyinin alındığını anlatmıştı. Ama bu olaydan sonra bir daha böyle bir şekilde olay olacağını kimse düşünmemişti. Gizem'in gitmesini anlamamıştım. Neyse ki sıranın bana gelmesine daha çok vardı. Yani öyle düşünüyordum... |
0% |