Karan hiç bir şey demeden sadece bir süre yüzüme baktı. Kendine geldiğinde " Kadem sen ne dediğinin farkında mısın?" herşeyin farkındaydım ama bu öğrendiğim gerçeğin farkın da değildim.

Başımı salladım " evet farkındayım ama bana yardım etmek istemez isen anlarım yani -) dediğim de sözümü kesti " neden peki yani ailen falan mı baskı uyguladı" dedi ve dili ile dudaklarını ıslattı" eğer ailen baskı kurdu ise evlen diye gider konuşurum onlar ile istemediğin bir şey için zorlamalarını bıraktırırım"

Başımı iki yana salladım " hayır bizzat ben kendim istiyorum" Karan eli saçlarını karıştırdı. İkilemde kaldığı kesindi " sebep peki sebebi ne?" diye sordu. Karana dün ki duyduklarımı anlatıp anlatmamak arasında kaldım.

Karan yumuşak bir ses tonu ile "Kadem her ne ise anlat bana anlat ki bende cevabımı ona göre vereyim" dedi karanın gözlerinin içine baktım, bana şevkatle ve ilgiyle bakıyordu.

Omuzlarımı düşürdüm, Derin bir nefes aldım ve oturduğum yerde dikleştim. " şimdi ben dün gece uyumadan önce babam ile annemin konuşmalarına şait oldum" Karan başını salladı ve arkasına yaslandı. Bende dün gece duyduğum herşeyi karana anlattım. Ben karana herşeyi anlatır iken karan beni ilgiyle dinledi.

Bitirdiğimde eli ile çenesini kaşıdı

" yani doğru duydun mu acaba diye sormak istiyorum ama şimdi bende emin olamadım" dedi bakışlarımı manzara çevirdim bir süre ne Karan konuştu ne ben ikimiz de bir süre düşündük daha doğrusu karan düşündü.

" peki tamam kabul ediyorum" dediğinde bakışlarımı ona çevirdim " zorunda değilsin biliyorsun değil mi yani" dediğimde Karan elini kaldırdı " tamam dedim değil mi Kadem uzatmayalım" masaya eğildi ve ellerini masanın üzerinde birleştirdi " madem duydukların doğru bende her ne gerekiyor ise yapacağım" gülümsedim " teşekkür ederim Karan yani inan seni de bu evliliğin içine çekmek istemezdim" dedim

Bir süre sonra garson siparişleri getirdiğinde Karan bir şey demedi. Garson siparişleri masaya bıraktıktan sonra " başka bir isteğiniz" diye sorduğunda Karan "tuz" dedi.

Garson ile ben karana şaşkın gözler ile baktığımızda Karan gülümsedi ve arkasına yaslandı " ee alıştırma yapayım değilmi" çenesi ile beni işaret etti " bu güzel bayan benim sözlüm sayılır tuzlu kahve içeceğim kesin şimdi den alışayım" dediğinde garson gülümsedi " maalesef her yiğit er meydanında belli olurmuş sizde o zaman belli olursunuz" dedi ve gitti.

" cidden adam bana laf soktu" kıkırdadım " abartma karan hem ben tuzlu kahve yapmayacağım" dediğimde Karan uzanıp kahvesinden bir yudum aldıktan sonra geri bıraktı " biz ne kadar anlaşmalı evlilik yapsakta sonuçta evli olucaz değil mi o yüzden alışayım istedim ne var bunda" dediğinde tekrar güldüm " ciddi misin" diye sorduğum da Karan omuz silkti " evet ciddiyim ne var bunda"

"ama çoğu erkek tuzlu kahveden kaçar iken sen tuzlu kahve içmek istiyorum diyorsun karan farkında mısın" diye sordum. Karan kahvesinden büyük bir yudum daha aldı " az önce garson ne dedi her yiğit er meydanında belli olur dedi değilmi e bende delikanlı ve yiğit bir adam olduğumu göstermek istiyorum" dedi

Anlamsız gözler ile ona baktım ve başımı inanmıyormuş gibi iki yana salladım " cidden Karan derdin bu mu" dediğinde başını salladı. Derin bir nefes aldım " peki öyle olsun bakalım o zaman gelsin görürsün"dedim

Karan gülümsedi ve" haftaya görüşürüz Kadem hanım " şaşırdım" haftaya mı? "diye sorduğum da karan beni başı ile onayladı" evet haftaya bir an önce olsun istemiyormusun " diye sordu

Kararsızdım ama bu yoldan dönecek te değildim kendimden emin bir ses ile" evet istiyorum o zaman haftaya gelin isteğin " dedim

Evet fazla acele ediyordum ama başka çaremde yoktu her şey ailem içindi. Karan ile bir süre daha sohbet eder iken telefonu çaldı ve acil bir işi çıktığı için gitmek zorunda kaldı. Ben ise bir süre daha cafede kaldım burası bana iyi gelmişti herşeyden uzakta bir yer gibi.

hesabı ödemek için garsonu çağırdım " hesabı ödemek istiyorum" dediğim de garson " nişanlınız ödedi efendim" dedi

Bunu tahmin etmeliydim karanın hesabı ödemeden gitmeyeceğini.

" peki madem teşekkür ederim" dediğimde garson başı ile onayladı ve yanımdan hızla uzaklaştı

Ayağa kalktım ve montumu ve çantamı alıp cafeden çıktım, arabama bindim ve evin yoluna koyuldum.

Eve geldiğim de arabamı park edip indim ve eve girdim, eve girdiğimde annem ile babam rahat bir şekilde kahvelerini yudumluyordu " afiyet olsun" dediğimde babam gülümsedi " sağol babam" annem ise bana merakla " ne oldu kızım ne konuştunuz Karan ile" dediğinde babam anneme baktı.

" hanım bırak kız bir otursun" annem babamı duymazdan geldi " e hadi kızım ne oldu anlat hele" dediğinde babam kahvesini hasır masaya koydu " hanım ne konuştular ise konuştu çocuklar bırak söylemek ister ise söyler" dediğinde nefesimi dışarı verdim.

Daha fazla dayanamayıp " Karan ile biz evlenmem kararı aldık haftaya isteme olucak" dediğimde annem ile babam şaşkın gözler ile bana baktı. Bir süre sonra annem şaşkınlığını üstünden attı ve ellerini yukarı kaldırıp " Allahım sana şükürler olsun" ayağa kalktı ve bana sarıldı. Babam ise bana hayla şaşkın gözler ile bakmaya devam ediyordu.

Babam da şaşkınlığını attığında " nereden çıktı şimdi bu kızım" dediğinde " çıktı işte baba bir yerden öyle karar aldık hem biz beşik kermesi değilmiyiz" babam gözlüğünü çıkardı ve masanın üstüne bıraktıktan sonra " evet ama ne bileyim kızım karşıydın bu duruma" evet karşıydım ama benden sakladığınız şeyden önce

" Karan iyi biri baba beni üzmez de" babam el mahkum başını salladı " ne diyeyim kızım karar sizin Allah utandırmasın" dediğinde başımı salladım.

" neyse ben yorgunum odama gidip dinleneceğim " dedim ikisine bakmadan hızla odama çıktım. Bana gözlerimin içine hayla rahat bir şekilde bakmaları canımı sıkıyordu. Odama girdim ve çantamı montumu yatağın ucuna attım. Üstümü değiştirmeden yatağıma girip uzandım.

Aldığım karar konusunda bir türlü rahat değildim ama bir kere söz vermiştim Karan ile evlenicek tim

Bakalım sonumuz nasıl olucak tı.