Keyifli okumalar dilerim herkese lütfen vote ve yorum yapmayı unutmayın 😇

Şarkı : yalın =deva bize sevişler

Karan yine her zamanki gibi yerini almış ,bir elinde sigarası bir elinde alkol şisesi ile Nevşehrinin ışıklarının içinde kaybolmuştu. Şehrin ışıklarının dan çok hapis olduğu bir çift ormanı andıran gözlerdi. " hayırdır gadaşım çıkmışsın yine buraya" dedi Begüm. Karan begüme cevap vermeden kenara çekildi. Ne zaman derdi tasası olsa Begüm mutlaka yanında olurdu. Kan bağları belki yoktu ama onların can bağları vardı. Begüm her zaman ki gibi karanın yanını aldı. Karanın elinden alkol şisesini alıp kafasına diktikten sonra karana uzattı. Karan Begüm den şişeyi geri aldıktan sonra oda bir yudum aldı ve şişeyi yan tarafına koydu.

İkiside bir süre konuşmadı sessizlik aralarına duvar gibi girdiğinde Karan sessizliğini bozdu " yıllar sonra tekrar karşıma çıktı ama o beni tanımadı, halbu ki ben onu gözlerinden tanıdım ama o beni tanımadı" dedi ve sigarasından bir fırt çekti. Dumanı gök yüzüne doğru üflediğinde gözlerini kapadı.

Begüm " uzun zaman geçti seni tanıması mümkün değil " Karan gözlerini açtı ve gözlerini gökyüzünden ayırıp begüme baktı." insan çocukluğunu hatırlamaz mı yada vakit Geçirdiği kişiyi" diye sordu acıyla Begüm karanın sorusuna karşılık bir süre düşündü. Ne diye bilir di ki tam tamına 12 yıl boyunca karandan Kademi dinlemişti.

Begüm Nihayet konuşacak bir şey bulduğunda

" farkında isen sen eski Karan değilsin Bakışların bile değişti" dedi. Acımasız bir şekilde. Karan herşeyin farkındaydı eski Karan olmadığının, ne kadar iyi anılsada bazı huyları yüzünden kötü de anıldığının, kısacası karan herşeyin farkındaydı ve tek bir Dileği vardı kötü dedikoduların Kademi kulağına gitmemesi. Eğer bir gün Kadem gerçekleri öğrenip ondan vazgeçer ise şuan elde ettiği şansı bir daha yakalayamazdı.

Karan bakışlarını Begüm den çekti ve şehrin ışıklarına teslim etti. Karan bir süre şehrin ışıklarını izledikten sonra derin bir nefes alıp yutkundu. " insanlar değişir evet ama insanın kalbi anlar, tıpkı onu ilk gördüğüm de kalbimin o olduğunu anladığı gibi" dedi ve sigarısından büyük bir fırt çektikten sonra ucunu yere bastırıp söndürdü.

Konuşma bitmişti zaten begümünde söyleye bilecek cümlesi de kalmamıştı. Karan yavaşça ayağa kalktı ve yerden alkol şişesini aldı. Ve sonra da begüme tek kelime etmeden yanından ayrıldı.

😉🥺

Sabah annemin sesi ile uyandım "kızım hadi kalk artık sabah oldu" annemin söylediğini duymazdan gelip yorganı kafama çektim. Annem yorganı üstümden çektiğnde gözlerimi açtım, en nefret ettiğim şeydi uyur iken yorganımın üstümden çekilmesi.

Yatakda doğrulup oturdum ve anneme baktım " cidden anne vaz geçmeyeceksin değil mi bundan" annem üstümden aldığı yorganı yatağın kenarına koydu.

" asla şimdi in aşağıya da görümcen geldi" görümcem mi? Benim görümcem mi vardı?

" benim görümcem mi var" diye sordum. Annem yanıma gelip elini anlıma koydu " ateşinde yok ama" dedi ve elini çekti " kızım sen hafıza kaybımı yaşıyorsun dün nişanlandın ya. karanın üvey kardeşi geldi" dediğinde jetonum yeni düşmüştü. Ben dün gece nişanlanmıştım üstelik beşik kertmem ile.

" tamam anne sen söyle ona beş dakikaya geliyorum" dediğimde annem başını salladı ve odadan çıktı. Annem gittikten sonra bende yataktan kalkıp banyoya gittim. Banyo da işlerimi hallettikten sonra odama geri dönüp gardıropumdan beyaz kare yaka bluzumu ve geniş kot pantolonumu alıp yatağın üstüne attım.

Pijamalarımı çıkardım ve önce pantolonumu sonra da bluzu mu giydim. Giyindikten sonra aynanın karşısına geçip saçımı taradım, yüzüme hafif makyaj yaptıktan sonra odamdan dışarı çıktım. Odadan dışarı çıktığım da avluda begüm beni bekliyordu.

Begümü incelediğim de yüksel bel pantolon ve üstüne kırmızı renkte crop giymiş, Ceket olarak da deri ceket giymişti . Begüm çok güzel bir kızdı kumral, beyaz tenli, karanın dediğine göre de benim ile yaşıt.

Begüm beni gördüğünde sıcacık gülümsedi " günaydın nasılsın" diye sorduğunda bende gülümsedim "günaydın iyiyim sen nasılsın" dediğimde yanına varmıştım. Begümün yanına gelmem ile Begüm bir anda bana sarıldı . İlk bu hareketine şaşırsamda bende kollarımı beline doladım.

İkimiz de bir süre sarılı kaldıktan sonra Begüm geri çekildi " iyiyim seni gördüm daha iyi oldum" başımı salladım ve gülümsedim. Begüm çekimser bir şekilde bana bakmaya başladığın da bir şey demek istediğini anladım " bir şey mi demek istiyorsun" diye sordum Begüm alt dudağını ısırdı ve çekimser bir şekilde " şey diyorum bugün kız kıza yani gelin görümce vakit geçirsek" dedi ve hemen arkasından ekledi " tabi senin için de uygun ise"

Bir süre düşündüm zaten evde oturmak tanda canım sıkılmıştı hiç değil ise Begüm ile takılmak bana iyi gele bilirdi "uygun tabi ki de memnun olurum zaten evde sıkılıyordum" dediğimde Begüm sıcacık gülümsedi "tamam o zaman çantanı al gel ben bekliyorum" başımı salladım ve çantamı almak için odama gittim.

Odaya girdiğim de askı dan çantamı alıp üstüme de hırkamı aldıktan sonra begümün yanına döndüm. Begümün yanına geldiğim telefonla konuşuyordu "tamam gittiğimizde sana konum atarım gelirsin" dedi karşı daki kişi her kim ise bir şey dediğinde Begüm güldü ve bana baktı "sen merak etme biz gelin görümce altını üstünü getireceğiz"

Begüm anlaşılan Karan ile konuşuyordu. Karan her ne dedi ise Begüm başını salladı " görüşürüz gadaşım" dedi ve telefonu kapattı. Begüm telefonunu çantasına koyduktan sonra "Karan da gelecekmiş bir süre sonra" diye bana açıklamada bulundu. " neden peki işleri yok mu onun" diye sorduğum da Begüm koluma girdi ve beni çıkışa yönlendirdi "bilmiyorum karanı anlamak zor illaki vardır bir işi" dedi.

Begüm ile konaktan çıktığımız da doğruca BMW M4 markalı arabaya yöneldik - ki ona araba demek bile hakaret olur arabanın yanına geldiğimizde begüme "cidden bu araba senin mi?" diye sordum. Begüm soruma karşılık gözlerini benden kaçırdı ve utangaç bir şekilde "aslında benim değil" dediğinde " kimin" diye sordum.

" karanın"

Şaşırmış bir şekilde " ne yani şimdi" arabaya baktım "araba karanın mı?" Begüm başını salladı.

"vay be ama cidden müthiş bir şey" dedim hayran hayran. Aklıma gelen soru ile arabadan bakışlarımı çektim "karan nasıl izin verdi ki arabasını almana" Begüm soruma cevap vermek yerine hızla araba ya bindi. Arabaya bindiğin de benim tarafımda ki pencereyi açıp " e hadi gelsene gidelim" diye seslendiğinde anlamıştım karandan izinsiz almıştı ve karanın yanımıza gelme sebebi arabasıydı.

Nefesimi dışarı verdim ve kapıyı açıp kendimi içeriye attım,arabaya binmem ile begüm " kemerini tak çünkü biraz hızlı kullanacağım" dediğinde hızla kemerim taktım. Benim kemeri takmam ile Begüm motoru çalıştırdı ve hızla sokaktan ayrıldık. Begüm trafiğin yoğun olmadığı yerlerden gitmeyi tercih ettiğinde bir kez olsun arabanın hızını düşürmedi.

" sencede fazla hızlı gitmiyormusun" diye söyledim çünkü eğer biraz daha hızlı gider ise ya kalbim duracaktı yada arabanın içine kusacaktım. Bana kalır ise ikinci seçenek daha yakındı. Begüm benim söylemem ile hızı düşürdü ve yenilmiş bir şekilde

" gelinimizi daha fazla korkutmayalım" dediğinde gülümsedim ve korkuyla tutuğundum emniyet kemerini bıraktım.

Bir süre sonra alışveriş merkezine geldiğimizde Begüm arabayı tek hamle park etti " bu işte iyisin baya" dedim. Begüm motoru durdurduktan sonra bana baktı "işim bu" dedi aklıma o ara geldi begüme ne iş yaptığını sormayı unuttum " sen ne işle meşgulsün" diye sorduğum da emniyet kemerimi çözdüm. Begüm soruma gülümseyip

" ralli şoförüyüm" dedi benim ile dalgamı geçiyordu yoksa ciddimiydi

"Benim ile dalga mi geçiyorsun yoksa ciddimisin " Begüm güldü hayır ciddiyim bildiğin ralli "şoförüyüm" dedi ve kapısını açıp arabadan indi. Begümün inmesi üzere bende arabadan indiğimde Begüm kapıları kitledi.

" Ben karana konum atayım şimdi meraktan ölmüştür arabası için" başımı salladım ve Begüm den bakışlarımı çekip alışveriş merkezine baktım iki katlıydı ve önüne bakılır ise çok rehavet gören bir yerdi.

Bir süre sonra Begüm koluma girmesi ile bakışlarımı ona çevirdim " eğlence başlasın" dedi ve kol kola alış veriş merkezine girdik. Alışveriş merkezine girdiğimizde dışarısı gibi içerisi de baya kalabalıktı.

2 saat sonra...

" cidden ne var yani aldım ise yemedik arabanı" dedi Begüm kendini savunarak. Karan begümün sözlerine karşılık burnunun kemerini sıktı sonra derin bir nefes alıp verdi " farkın da isen o kullandığın arabalara benzemiyor benim arabam" Begüm kahvesinden büyük bir yudum aldıktan sonra geri bıraktı " kademe sor hızlımı kullanmışım arabayı" dediğinde karanın bakışları beni buldu " hızlımı kullandı arabayı" diye sordu.

Bakışlarımı karandan kaçırıp begüme baktığım da neredeyse yalvarır gözler ile bana bakıyordu.

" hayır kullanmadı" Begüm sırıttı

" gördün mü korkulacak bir şey yok " Karan gözlerini kıstı ve sadece başını sallamakla yetindi.

Bir süre sohbet ettiğimizde Begüm Karan ile bizi baş başa bırakmak için lavabo bahanesi ile yanımızdan ayrıldı. Begümün gitmesi ile Karan " cidden yedim mi sence bunu "dediğinde anlamamıştım" neyden bahsediyorsun ki " diye sordum.

Karan güldüğünde az önce ki olayı hatırladım " ne yapayım Begüm öyle bir bakıyor du ki kıyamadım "

Karan kahvesinden yudum aldı ve önüne düşen bir tutam saçı arkaya attı " her neyse "dedi ve ardından ekledi " düğün için bir şey kararlaştırdın mı? " diye sordu aslında düğün ile alakalı kafamda bir şeyler yoktu ama zamanımda yoktu o yüzden daha fazla bekleyemez dim " evet kararlaştırdım " Karan oturduğu yerde dikleşti ve pür dikkat ağzımdan çıkacak kelimeye odaklandı.

" Sana uygun ise haftaya yapalım istiyorum yetiştire bilirsek"