​Keyifli okumalar

Barzan konağından hummalı bir çalışma vardı bugün. Evin büyük oğlu Afran'nın nişan gecesiydi. Gülnaz hanım çeşit çeşit bohça hazırlamış tatlısından çikolatasına her şeyi eksiksiz tamamlamıştı. Helin bile yengesine özel bir bohça hazırlamış sadece görümce sinden hediye olarak belirtmişti. Fırat bu işlerden pek anlamadığı için bacısından ricada! bulunmuş yengesine güzel bir bileklik alması için kredi kartını vermişti. Helin ise bu işi laiki ile yerine getirmiş hem yengesine hemde kendine güzel bir bilezik almıştı. Afranda ise durumlar tamamen farklıydı. Tesadüfen çarpıştığı kıza aşık olmuş şimdi ie nişanı oluyordu. İçi içine sığmıyor du doğrusu. Cihan Güzeli' ne kavuşmasına çok kısa bir zaman kalmıştı.

Cihanlı konağında ise durumlar tamamen farklıydı. Mihra hanım yine yapacağını yapmış tüm ev halkının hevesini kursağında bırakmıştı. Nişan konakta değil merkezde küçük toplantıların aile yemeklerinin yapıldığı bir yer vardı orda olacaktı. Bunu Mihra hanım istemiş "Barzanlar konağıma bir kez misafir oldular ikincisi katiyen olmayacak!" diyerek tüm kapıları kapatmıştı. Kuaföre bile izin vermeyen Mihra cadısı Hozan ağanın sert çıkması sonucunda eve kuaför gelmiş ve ilk Ceylandan başlayarak kızları nişan için hazırlamıştı. Odasında küçük kızını giydiren Nazlı "Kusura bakma ama Mirza anana bir şey deseydin. Bari kızın bu özel gününde böyle yapmasaydı. Hayır yani taş olsa çatlar dı yani.

Karısına hak veren Mirza "Ne yapayım gülüm kendinde görüyorsun bir şey demeye gelmiyor. Ben artık annemi boş verdim kendi haline bıraktım. O öyle istiyor çünkü

Biz onu kendi haline bıraktık ta o bizi bırakmadı. Her şey onun gönlünce olmak zorunda mı? Ceylan iyi dayanıyor vallambu hep bir baskı hep bir baskı. Ben olsam şimdiye ateşe vermiştim konağı.

Karısının haklı isyanına bir şey diyemedi Mirza. Annesinin her kesin üzerinde baskısı vardı ama Ceylan'ı daha çok ezerdi. Daha küçücük çocukken bile çok çektirirdi kıza. Hatta bir keresinde okuldan 15 dakika geç kaldı diye akşam yemek vermemişti. O gün Ceylan'ın ağladığını hiç unutmuyordu. Annesi kendisine tehdit etmiş babasına söylerse onada ceza vereceğini söylemişti. Eski günleri hatırladıkça Ceylan için en iyisi Afran ile evlenmesi olacaktı. Kızın Barzan konağında burdan daha mutlu yaşayacağına emindi.

Akşam olmuş bir kaç yakın akraba dışında pek kimse davet edilmeyen nişan başlamıştı. Barzan ve Cihanlı aşireti bir kaç kişi hariç aynı düşmanlık ile bakıyordu bir birlerine. Gülnaz hanım pek umursamiyordu açıkçası. Onun için önemli olan oğlunun mutluluğuydu. Nihayet nişanlanacak çift salona giriş yaptıklarında Helin bir alkış başlatmış ve diğerlerine istemeyerek olsa eşlik etmişlerdi. Yine Helin'in organize ettiği bir diğer şey ise Afran ile Ceylan'a çalan dans şarkısıydı. Ceylan'ı elinden tutarak ortaya doğru götüren Afran kızın belinden tutarak dans etmeye başladı. Ceylan korku ile etrafına bakarken Mihra hanım ile göz göze gelmiş ve Afrandan uzaklaşmak istemişti. Bunu anlayan Afran bakışlarını korkusuzca Mihraa hanıma çevirmiş ve olabildiğince ciddiyetle kadına baş selamı vermişti. Yüzünü diğer tarafa çevirip ağzının içinde bir şeyler geveledi Mihra hanım.

Bugün bizim günümüz Ceylan. Kimseyi umursama. Kendin istediğin gibi anı yaşa.

Elimde değil Afran. Ben böyle büyüdüm. Yengemden izinsiz nefes alamam gerektiğini afa vura vura öğretti bana.

Bundan sonra öyle bir şey olmayacak gülüm. Sen istediğin gibi davranıp kendi istediğin gibi yaşayacaksın. Benim çatımın altında kimse kimseye karışamaz. Hele ki sen sen benim en kıymetlim olacaksın. Değil Mihra hanım feriştahi gelse bundan sonra karşısında beni bulur.

Afran'ın sözlerine gülümsedi Ceylan. Aynı anda biten şarkı ile ayrıldılar bir birlerinden. Helin yine yapacağını yapmış halay şarkısı artırmıştı ve ortam tam düğün evine dönmüştü. Gençler hepsi ortada halay çekerken Mihra hanım Gülnaz hanımın yanına gitmiş konuşmak için onu bir köşeye çekmişti. Selam sabah vermeden direk konuya giren Mihra hanım

Kızı bedavaya aldığınızı sanmayın Gülnaz! Başlık isterim. Hemde aşiretinize bağlı 5 köyden ikisini, Ceylan'ın üzerine bir konak.

Gülnaz hanım hiç tepki vermeden dinliyordu kadını. En son konuştu

Ne saçmalarsın sen? Kızınızı kan davası bitsin diye alırız birde üstüne başlık mı verecek? Nerede görülmüş bu? Örfe adete uygunmudur bu dediğin?

Örfü adeti bilmem ben. Dediklerim olmazsa kız mız yok size. Bozarım bu işi kimsenin canı umrumda olmaz. Kansa kan cansa can!

Kızı keyfimizden almıyoruz Mihra. Sen istesende istemesende başlık falan yok. İstediklerinin hiç biri olmayacak. Evlatlarının hiç birini senin kibrine kurban vermeyecem. Buna Ceyln'da dahil.

Gulnaz hanım arkasını dönüp giderken bu aklını kaçırmış olan kadını boğazlamak istiyordu. Olacak iş değildi. Parasında pulunda değildi ama nerde görülmüştü can bedeli ödesin diye alınan kıza başlık vermek. Tövbe tövbe diyerek kafasını iki yana salladı.

Nişan sonlarına doğru yaklaşırken adet bozulmasın diye sözde taktıkları yüzükleri tekrar taktılar Afran ile Ceylan'a. Bu sefer tek farkı Afran'ın cebinden çıkardığı tekrar yüzüğü Ceylan'ın parmağına takmasıydı. Takı töreni yapılmış Ceylan kıza bolca altın para takılmıştı. Nihayet nişan bitmiş Afran ile Ceylan yarın nikah işlemlerini halletmek için buluşmayı karalaştırarak veda etmişlerdi. Annesinin hüzünlü yüzünü gören Afran bir şeyler olduğunu anlamış eve gider gitmez annesi ile konuşmayı kafasına not almıştı.

Eve geldiklerinde annesinin odasına giden Afran Gülnaz hanımdan olanı biteni dinlemiş Ceylan' ı aramış konuşmak istediği için dışarı çıkmasını söylemişti. Konak kapısına gelen Afran Ceylanı kapıda onu beklerken gördü. Gülümseyerek Afran'a doğru giden Ceylan "Ne o Afran Ağa hasretimemi dayanamıyorsunuz" diye sorarken ilk defa kendisine bakan soğuk bakışlar ile üşüdüğünü hisetti. "Afran iyimisin? Bir şeymi oldu?" diye korkarak soran kızın aklından şuan neler geçmiyordu. Acaba her şeyi öğrendimi diye düşünürken " Yengen ne yapmaya çalışıyor Ceylan?" diye soran adama anlamaz gözler ile baktı. "Ne yapmış ki?" diye sordu kısık ses ile.

Nişanda annemden başlık istemiş. Vermezseniz kızı vermeyiz demiş. Ulan hepsini geçtim kimsenin canın unrumda değil oğulların olur diye tehdit etmiş.

Haberim yok Afran. Ben bir şey istemedim ki. Hem amcamda bunu kabul etmez.

Ulan ne kabul etmesi? Başlık ne lan başlık ne? Parası pulu değil mesele. Hiç bilmiyor mu Töre yi adeti? Dalga geçiyor bizle.

Afran artık bağırarak konuşuyor Ceylan düştüğü durum karşısında ne yapacağını bilmiyordu.

Afran! Sakin olurmusun.

Kızı hiç dinlemeyen Afran "Nasıl sakin olayım. Ulan senin hayatına o niye karışıyor. Sen demedin mi ben kendim istedim diye. Bitmiştir! Kimse bunu sorgulayamaz.

Afran'ı ilk defa böyle sinirli gören Ceylan. Bu olanları annesine saygısızlık olarak gördüğünü düşündü.

Ehh yeter be! Haberim yok diyorum! Amcama söylerim konuşur bir daha olmaz diyorum anlamıyorsun

Anlamıyorum öylemi demek anlamıyorum! Yengen anlıyormu acaba? Nasıl böyle bir düşünce ile böyle söyledi.

Söylediyse söyledi. Hakkıdır. Beni onlar büyüttü onlar benim ailem. Onlara laf söyleyemezsin. Sen yoktun onlar vardı.

Ne söylediğini sonradan fark eden Ceylan Afran'ın kendisine olan kırgın ve kızgın bakışlarını fark etti. "Afran ben" diye söylerken daha cümlesini bitirmeden Afran'ın soğuk ses tonu ile "Geç oldu eve dön" dediğin duydu.

Afran öyle söylemek istemedim özür dilerim

"Ceylan beni dinle gir içeri." Araksını dönüp giden Afran'ın peşinden giden Ceylan adamın önüne geçerek ellerini göğsüne bastırdı. " Konuşalım ne olur bir dinle" diye ağlamaklı konuşurken "Bırak gideyim Ceylan, kalırsam kalbini kırarım! İncitirim seni. Hadi eyvallah!

Arkasına bakmadan giden adam için ağlayan Ceylan ne yapacağını Afran'ın gönlünü nasıl alacağını bilmiyordu. Mihra hanım yine yapmıştı yapacağını. Elbetteki başlık alamayacağını biliyordu. İstediği başlık değildi zaten. Böyle bir şey uyduracak ve Barzan'ların hamlesini bekleyecekti. Onun istediği ortalığı karıştırmaktı ve istediğini elde etmişti. Kapı arkasında olanları izlerken bu onlar için daha hiç bir şey diye düşünüyordu. Ve Mihra Cihanli bugün yine kazanmıştı!

Ceylan'ım sen ne ettin? Biz bu deli oğlanın gönlünü nasıl alırız. Biraz tüyo verin. Yorumlarda buluşalım:)