Abimle hesaplaşmam uzun sürecekti. Durum vahimdi. Abimin beni az da olsa anladığını ve yanımda olmak istediğini biliyordum. Yine de kız abisi ve bir asker olarak da kendince beni korumaya çalışıyor ve sert davranmaya çalışıyordu. Dışarıdan nasıl durduğunu bilseydi asla böyle bir şeye girişmezdi. Alazın suratına bakmadan utancımdan hızlıca içeri doğru adımladım.

Tam içeri girecektim ki Alaz kolumdan tuttu ve benim içeri girmemi engelledi. Beni resmen kapıyla kendisi arasında sıkıştırdı. Aklınca bana kendimi suçlamamam gerektiği hakkında öğüt verecek ve abimle kavga etmemi söyleyecekti.

Beni kendine doğru çevirdi ve dudaklarıma eğildi. Küçük bir buse kondurarak gözlerimin içine derin derin baktı. Beni en iyi anlayan ve yanımda destek olduğunu belirtircesine duran tek adamdı. İlişkimiz için ikimizde çok mücadele etmiş ve badireler atlatmıştık. Abimin bizi öğrenmesi Alazdan vazgeçmem için bir neden değildi.

Bir süre sustuk. Alazla konuşabilmekten ziyade susmayı daha çok seviyordum. Ama birimizin şu anda konuşması gerekiyordu. Ben ne konuşacağımı bilmediğimden susmayı tercih etmiştim.

" Nazlı abin ilişkimizi öğrendi diye kendini suçlamanı asla istemiyorum. Bu konuda suçlu ne sensin, ne de ben. Sen çevrenin baskısından abine söylemek istemedin. En önemlisi de abine söylememe nedenlerinin altında benim annem yatıyor. Annem ilişkimizi öğrendiğinde bile ortalığı ayağa kaldırmıştı. O yüzden saklamak istemen çok normal. Abin sana hak vermek istemese de eninde sonunda senin haklı olduğunu görecek."

Alaz her zamanki yine beni herkesten korumaya çalışıyordu. Bu durumda da sürekli kendisini unutuyordu. Huyunu değiştirmesini söylesem de ilk beni düşünüyordu. Bir kez olsun bencil olmasını ve kendini düşünmesini isterdim.

" Alaz niye bir kez olsun kendini düşünmüyorsun? Her zaman beni düşünemezsin. Beni düşünerek yaşamını kendine göre düzenleyemezsin. Bir kez olsun bencil olmayı dene ve kendini düşün. Ben kendi başımın çaresine bakarım. Abim zaten bizi çoktan kabullendi. Ne kardeşinden vazgeçebilir, ne de kardeşi olarak gördüğü senden. Sadece biraz sinirli. Eğer yumruk yumruğa birbirinize girerseniz lütfen alttan alma ve abime karşılık ver."

" Ben abinle konuşur, durumu çözerim. Sen bana bakma. Abinle konuştuktan sonra sana haber veririm. Senle konuşuncaya dek abinle kavga etmemeye çalış."

Alazın bu dediğine cevap vermedim. İkimizde biliyorduk ki ben abimle kavga etmeden bu iş kolay kolay çözülmezdi. Her ne kadar basit olarak gözükse de abim bu işin peşini bırakmayacaktı. Kolumu yavaşça Alazın elinden çektim ve dış kapıyı açarak içeri geçtim.

Az sonra abimin Alazla konuşmak için aşağı ineceğine adım kadar emindim. Arkama hiç bakmadan hızlıca merdivenlerden yukarı çıkmaya başladım.

Evin kapısına geldiğimde derin bir nefes aldım. Az sonra içeride çıkacak olan büyük kavgaya kendimi iyi hazırlamalıydım.

Anahtarı çantamdan çıkardım ve kapıyı açıp içeri girdim. Üstümü değiştirip pijamaları giyindim. Kendime sade ve acı bir türk kahvesi yaparak balkona çıktım. Abim balkonda oturmuş, üçüncü sigarasını içiyordu.

Aşırı sakindi. Bu sakinliğin altından kötü bir şeyler çıkacak gibi bekledim. Yanına oturdum ve boşluğa doğru baktım.

" Abicim ben bu zamana kadar seni hangi konuda kısıtladığımı gördün? Sen iyi bir yaşam sür diye ben asker oldum. Babamız yanımızda değilken bile sana hem baba hem hem anne olmaya çalıştım. Sen bana sevgilin olduğunu bile söylemekten çekiniyorsun. Demek ki beni abin olarak görmüyorsun. Ben bunu anladım."

Abimi kırmak istemiyordum. Ailem diyebileceğim bir tek o vardı. Babam yanımızda olsa dahi varla yok arasında gibiydi. Annem bizi terk ettikten sonra tek sığınabileceğim liman olarak abimi görebiliyordum.

" Tek mesele sen değilsin abi. Sana söylemememde en büyük etken çekinmemdi. Biz senle her ne kadar abi- kardeş ilişkisi yaşasak da ben sana her şeyi kolay kolay anlatamam, bunu bekleme benden. Ayrıca Alazla aranın açılmasından da korktuğum için söylemek istemedim. Beni tam anlamıyla anlamanı beklemiyorum zaten. "

Alaz göreve abimle konuşmadan gidemeyecekti. Öyle görünüyordu. Bu yüzden de Alaza mesaj attım.

Alaz abimle konuşunca hemen gitme. Vedalaşalım.

Hemen anında mesaj geldi.

Seni görmeden gidersem sabah günüm aydınlanmaz ki. Uzun süre ayrı kalacağımız için iyi bir vedayı hak ediyoruz.

Ardından bir mesaj daha geldi.

Büyük ihtimalle sabah göreve gideceğim gibi. Senin gül cemalini sabah da görebileceğim.

Abim beni Alazla görüştürürse görüşebilirdim. Abim görüşmemi istemezse ben bütün imkanları seferber bile etsem gidemezdim. Alaz da abimin bu huyunu bildiği için suyuna suyuna gitmeye çalışıyordu.

" Nazlı konuşmamız burada bitmedi kardeşim. Daha konuşulacak çok şeyimiz var. Ama şimdi görülmesi gereken başka bir hesabım var. Sakın dışarı çıkma."

Yeni bölümler bekleyen varmışşş. Buyrun yeni bölümü sizin için yazdım. Lütfen bol yorum yapın. Beni hüsrana uğratmayın. O kadar bölüm yazmak için uğraştımmm.