@sevipgidenbirisiii
|
Az önce kahveler içilmişti. İsteme merasimi hızlı başlamış ve bir anda bitmişti. Hiçbir şey bile anlamamıştım. Yavaşça kahve bardaklarını mutfağa götürdüm.
Sadece bir an abimin beni vermeyeceğini düşünmüştüm. Garip bakıyordu ve istemiyor gibiydi. Birbirimize sığınıyorduk ve yalnız kalacaktı.
Ailede sadece ikimiz vardık ve tek kalmaktan ölesiye korkuyordu, iç güdüsel olarak hissedebiliyordum.
Bir tanecik abim vardı ve bende uzak bir bölgeye gitmek istemiyordum. Yine de sevdiğim adam için bazı şeylere katlanmak zorundaydım ve abimin bana hayır diyemeyeceğini çok iyi biliyordum.
Kahve fincanlarını makinaya atacaktım ama kıyafetimin kirleneceğinden korktuğumdan öylece bıraktım. Nişan bittiğinde fırsatım olursa toplardım yoksa sabah hallerdim.
Mutfaktaki işim bittiğinde içeri geçicektim ancak yanıma Selin geldi. Yine dedikodu yapacaktık anlaşılan. Yanında çok fazla durmak istemiyordum. Selin en iyi arkadaşımdı ama bazen fazla kafa şişirebiliyordu.
"Nazlı, abim kahveyi bir dikişte bitirdi ya. Hiç tahmin etmezdim bir gün tuzlu kahve içebileceğini. Zaman nasıl hızlı geçiyor, su misali akıp gidiyor."
Alazın kahveyi tek dikişte bitirebileceğini düşünmemiştim. Bilerek bak ve tuzla karıştırmıştım dengeli olsun diye.
Tek seferde kahveyi içerek beni oldukça şaşırtmıştı ve mutlu etmişti. Açıkçası beklemiyordum ve o an ne tepki vereceğimi bilememiştim. Sadece gülümsemekle yetinmiştim.
"Bende tahmin etmiyordum ama Alaz iyi iş çıkardı ve testi geçti. Şimdi önümüzdeki maçlara bakmak lazım."
Artık içeri geçmeliydim. Burada daha fazla bekleyemezdim. Durum yanlış anlaşılabilirdi ve buna izin vermek istemiyordum.
Seline el işareti yaptım ve içeri geçtim. Selinde arkamdan geliyordu. Ben Alazın yanına geçip oturdum. Biraz sohbet edildi. Biz de sohbete eşlik ettik. Sonunda yaşanması gereken en güzel an geldi.
Direkt olarak yüzükler takılacaktı ve nişanlanmış olacaktık. Bu anı ölesiye beklemiştim. Defalarca nasıl olacak diye hayalini kurmuştum. Beklentimin kat ve kat üstündeydi. Tarif edilemez bir duyguydu ve mutlaka herkesin yaşaması gerekiyordu.
Nagihan Hanım yerinden kalktı ve yanımıza geldi. Selin yüzük tepsisini getirmişti ve yanı başımızda bekliyordu. Bize de ayağa kalkmak farz olmuştu.
Alazla ayağa kalktık ve heyecanla birbirimize baktık. Yüzüklerimiz az sonra takılacaktı ve artık birbirimize ait olacaktık. Zaten birbirimizindik ancak yüzük birbirimize daha çok bağlanmamızı sağlayacaktı.
Nagihan Hanım söz yüzüklerini aldı ve parmaklarımızı uzatmamızı bekledi. Alaz ile parmaklarımızı uzattık ve Nagihan Hanım yüzükleri parmaklarımıza taktı.
Sırada yüzükleri kesmeye gelmişti. Selin makası vermedi ve para istedi. Kendi kardeşine Alaz bir miktar para verip sesini kesmesini sağladı ve makası alarak annesine verdi.
Nagihan Hanım kurdeleyi kesmeden önce birkaç bir şey söyleyecek gibi duruyordu.
"Kurdeleyi kesmeden önce sizi birbirinize emanet etmek olduğunuzu söylemek istedim. Nazlı seni oğlumla evlendirmemek için yaptıklarımdan ötürü aşırı utanç duyuyorum ve senden özür diliyorum. Evlilik yolunda attığınız bu adımın devamında mutluluklar dileyerek kurdeleyi kestim."
Nagihan Hanım ilk başlarda bana ısınamamıştı, son derece farkındaydım. Şimdilerde ise aramızdan su sızmıyordu. Her şey rayına oturmuştu ve ben mutluydum.
Benimde bir şeyler söylemem gerekliydi. Herkes konuşmamı bekliyordu.
"Sorun yok. Herkes hata yapabilir. Ben seni affettim. Önemli olan mutlu günümde yanımda ve bana destek sağlıyor olman."
Allahım! Çok mutluydum. Şu anda benden mutlusu yoktu. Sevdiğim adama kavuşmama çok az kalmıştı.
Alaz kulağıma fısıldadı. Sanırım bu gece yine sevişecektik.
"Bu gece için hazır ol güzelim. Zevkin doruklarına çıkacağız."
Yeni bölümü nasıl buldunuz?
Bir dahaki bölüm +18 olacak. Sonraki bölüm kavga olayı olacak. Sonra finali yapacağız.
Final kötü sonla bitecek.
Belki son bir özel bölüm gelir. |
0% |