Yarenin Ağzından

İyi biri olmaya çalışmak insanın kendisine yapabileceği en kötü kötülüklerden biriydi. Bu yüzden iyilik yap denize at demişler. Ben bu zamana kadar hep iyi biri olmak için çabalamıştım. Hayat bana acımasız yüzünü göstererek tekme vurmayı seçmişti.

Bugün yeni hayatımın ilk başlangıç günüydü. Aynı zamanda da yeni doğuşumun miladını kutlamak için sabahın erken ışıklarında kalkmayı tercih etmiştim. Dün gece Akın'a bir seçim hakkı sunmuştum ve bu hakkı iyi bir şekilde değerlendirip karar vermesini istemiştim.

Bir müddet derin düşüncelere daldım. Kirli geçmişimden kurtulmak için her şeyi yaparken kendimi bir anda hiç olmadığım bir yerde buldum. Akının yanına bir yanım gitmek istese de aslında önce geçmişimle yüzleşmem gerektiğini biliyordum. Benim için bu yüzleşme hiç kolay olmayacaktı.

Akın benim kirli geçmişimin baş rolüydü. Bundan tam tamına 10 yıl önce evlenmiştik. Ancak Akının asker olması beni bir tık ürkütmüştü. Her zaman eve gelemeyecek olması ve benim çoğunlukla tek başıma kalacak olmam ürkme sebeplerimden birisiydi.

Yine aynı şekilde kayınvalidemin bana olan davranışları evlilikten soğutmayı sağlamıştı. Akın görevde olduğu için bu tür zorlukları yaşadığımı hiçbir zaman görmüyordu. Bardağı taşıran son damla ise bebeğimi kaybetmemdi. O an gözüm hiçbir şeyi görmemişti.

Boşanma davası açmama rağmen hakim bizi boşamamıştı. Bende çekip gitmeyi tercih etmiştim. Gitmekten başka yapabileceğim bir şey yoktu. Akın bana başka yol bırakmamıştı. Hala beni deliler gibi sevdiğini biliyordum. Zamanında benim gitmeme engel olmadığından ve ayrıca beni dinlemediğinden çocuğumuzun olduğunu da öğrenme hakkına sahip değildi.

Düşünceler beynimi kemiriyordu. İşin içinden bir türlü çıkamıyordum. Bir yanım o suçlu değil intikam alma diyordu. Bir yanım ise suçlu olmasa bile masum değil, intikam almalısın diyordu.

Hangi tarafımı dinleyeceğimi bilmiyordum. Araf'ta kalmış gibiydim. Düşüncelerin içinde kaybolmuşken annemin sesiyle sıyrılabildim.

"Yaren sen Akından intikam almak istediğine emin misin kızım? Bak her ne kadar aradan on yıl geçmiş olsa bile bazen kalp söz dinlemez. Bunu bilmiş ol. Sen hala Akını deliler gibi seviyorsun. Bebeğinin ölmesinden o sorumlu değil. Alacaksan kayınvalidenden intikam al. "

Annem söylediklerinde haklı olabilirdi. Bu yine de benim intikam almamdan vazgeçmemi sağlayacak etkenlerden biri değildi. Ben son derece kararlıydım. Akını koynuma alıp hamile kalacak ve o gün çekip gidecektim. Aklımdaki plan baştan beri belliydi. Sonuna kadar pişman olacaktım. Bunu biliyordum ve yine de yapmak istiyordum.

Akın zaten yaptığım teklifi mecbur olmasa bile beni özlediği için kabul etmişti. Bugün onu kızımın mezarlığına götürecektim. Daha doğrusu orada buluşacaktık.

Yıllar sonra Akını ilk defa bugün görecektim ve ne hissetmem gerektiğini bilmiyordum. Annemin söyledikleri de zaten bir kulağımda çınlayıp duruyordu.

"Anne doğru biliyorsun, ben Akını hala deliler gibi seviyorum. O yüzden ondan tekrar çocuğum olsun istiyorum. Belki yaptığım birazcık intikam almak olacak. Ancak ben onun çocuğumu büyütmek istiyorum. Akınla birlikteyken büyütemem. Bu kendime yaptığım en büyük saygısızlık olur."

Annem benim dediklerimde haklı olduğumu bildiği için susmayı tercih etti. Saate baktım. Saat ikiye geliyordu.

Akına buluşma saatimizin kaçta olacağını söylememiştim.Mesaj atmalıydım. Geç kalmasını istemiyordum.

Siz: Bugün yeni bir başlangıç yapacağımızı söylemiştim. Saat üçte sana attığım konumdaki mezarlıkta olmayı unutma.

Akın Budalası: Geleceğimden emin olabilirsin. Verdiğim sözleri tutarım.

Hemen hazırlanıp çıkmam gerekiyordu. Bir saate ancak hazırlanırdım.Biz kadınların hazırlanması çok uzun sürüyordu. Doğamızda süslenmek olduğundan işimizin uzun sürmesi oldukça normaldi.

Kırmızı yırtmaçlı elbisemi giyindim ve saçlarımı düzleştirdim. Beyaz spor ayakkabılarımı giyerek hızlıca koştur koştur vestiyerden arabanın anahtarlarını alarak evden çıktım. Arkamdan annem bir şeyler yiyip git dese de aldırış etmedim.

Arabama binip kızımın mezarlığına geldim. Daha doğmadan ölmüştü. Mezarlığa geldiğimde etrafa bakındım. Arkası dönük bir adam mezarlığın girişinde bekliyordu.

Başka kimse olmadığından orada bekleyen kişinin Akın olduğunu anladım. Saçladı ağırlaşmış, kimi yerleri de dökülmüştü. Anlaşılan yıllar sadece benden alıp götürmemişti.

Mezarlığın girişine doğru geldim ve o adamın önüne geçtim. Karşımda gördüğüm kişi yıllar sonra yüzleşmekten korktuğum kişiydi.

Hayatımın her anında bana iyi hissettiren aynı zamanda da bir o kadar kötü hissettiren biriydi. Yüzüne bakmaya cesaretim olmadığını düşünmüştüm. Tam tersine kolay bir şekilde bakabilmiştim. Akın benim hem geçmişim hem geleceğimdi. Bunu net olarak anlamıştım.

Yeni bölüm uzun bir aradan sonra geldi. Ne düşünüyorsunuz?