Sonunda okula gelmişti. Okulun bahçesi birbirini tanıyan tanımayan bir çok öğrenci kalabalığı ile doluydu. Gülçin orada duruyor Samet ile sohbet ediyordu. Hemen onların yanına gitti. Birbirleri ile selamlaştıktan sonra hem eski hem yeni okulları hakkından konuşmaya başladılar. İlk ders zili çalmadan Hasan ve Yeliz de onlara katıldı.

Ve zil çaldı. Herkes yeni sınıfına doğru yol aldı. Gülçin ve Hakan aynı sınıfa düşmüştü c şubesine. Yasemin, Hakan ve Yeliz ile a şubesindeydi. Çocuklar tamamen ayrılmamanın mutluluğu ama hep bir arada olamamanın burukluğu ile sınıflarına doğru yol aldılar.

İlk gün tanışma kaynaşma ile geçerken Yasemin'in aklında yolda gördüğü o delikanlı vardı. Acaba sarıldığı o kız kimdi, sevgilisi mi? Yok canım değildir ama ya öyleyse? Ne zamandır birliktelerdi acaba, aynı sınıfta aynı sırada mı oturuyorlardı? Ah Tanrım daha kim olduğunu hatta adını bile bilmediği o çocuğa nedem bu kadar takılmıştı ki? Yoldan geçen sıradan yakışıklı bir çocuktu işte. Ama onu ve o kızı düşünmeden duramıyordu. O, bu düşüncelerle başa çıkmaya çalışırken gün çoktan bitmişti. Yeliz ile birlikte sınıftan çıkarlarken, yeni arkadaşı Hande ile kahve içmeye gidecek olan Hakan'ı da çekiştirmeyi ihmal etmiyorlardı.

Okul kapısında Samet ve Gülçin ile de buluşup evlerine doğru yol aldılar.