Geçmişe takılı kaldığım yerde sanki hiç ilerlemiyor hislerim, kırgınlıklarım izin vermiyor duygusal anlamda büyümeme.
Artık zorlamayla bile yokmuş gibi davranamıyorum. Yok ya takılmam ben öyle şeylere diye geçiştiremiyorum kırılmışlıklarımı. Tüm zamanlar, mekanlar akıyor değişiyor, bedenim bambaşka şekillere bürünüyor , dışım tanınmaz hallere ulaşıyor ama içeriğim hep aynı. Yeni kırgınlıkları bile almıyor, eskilerle içeridekilerle kavgalı. İçeriğimdeki sessiz ama bir o kadar yıkıcı kavgaların kaybedeni dilim oluyor. Kelimelerin yarısı içinde kalan boğazım.
Okur Yorumları | Yorum Ekle |