Çok lazım çünkü, birini illa ki köküne kadar tanımak. Niye kurcalıyorsun ki? Sev geç işte, tümüyle, düne bakma hatta geleceğe bile bakma sadece bugüne bak. Ama o merak duygusunu ne yapacağız, değil mi? İnsanlık olarak ilerlememizi sağlayan duygu değil mi o ve insanlık lanetini başımıza açan.

Kurcaladım, deştim, kanata kanata en dibe ilerledim. Ne oldu peki, en saf yere gelip, en saf hali görüp, "ona" tamamen güvenebileceğini düşünürken ne oldu? Kalakaldın değil mi, bunu hiç beklememiştin, üstelik en kötüsüne bile hazırlamışken kendini. Sahi neydi sence kötüsü onun seni başkasıyla aldatması ya da bir katil olması falan... En kötüsü, onun kötü biri olması ya da kötü bir şey yapması iken kötü olarak kendini bulman iyi olmadı değil mi?