Hiçlik içinde yokluk çekmek çok garip. İnsan hiç sahip olamadığının yokluğunu nasıl hisseder ve onun acısını çeker? Varlığını bilmezken yokluğunu nasıl anlayabilirsin? Hiç benim olmamışken, sensizlik niye bu kadar zor? Tadını, varlığını bilmediğinin özlemi daha çok bende. Öylesine bir abartıyorum ki tadını öyle bir büyütüyorum ki gözümde; tadına baktığımda tam bir hayal kırıklığı bakamadığım zamansa buram buram yoksunluk krizi.

Hem benimleyken hem benim olmayışın bizi hiç yapar mı peki? Varlığında büyük hiçlikmişim, üzgünüm. Bu sefer kendi adıma.