Yorgun zamanlarımın, dingin sularıydın.

Meğerse derinlerinde ne fırtınalar saklıymış.

Sen saklıymışsın o derinlerde, gizlemeye çalıştığın seni oyuncak eden, senin bile korktuğun benliğin. Bir de ben saklıymışım, "kaçmak istediğin, tamamen öfke ve nefret dolu o benliğini"oluşturan ben.

Seni tanımak ve bizi bulmakla o kadar çok meşgulmüşüm ki, kendimi görememişim.

Belki de bulmak istememişim, işime gelmiş bulunmamak;aranmamak.