II-GİRİŞ

'Bil ki mutlu son diye bir şey yoktur. Çünkü bir şeyde son varsa orada mutluluk yoktur.'

Dostoyevski 

🔥

6 ay sonra

'Her son sadece bir sondur. Başlangıç diyenler sonları mutsuz buldukları için sonsuz olduğunu uydurmuşlardır. Ama her son insanın zihninde yeni bir kapı aralar. Ve kapıdan sızan ışık size yeni sayfalar açar.'

Bu sayfa da onlar için sondu. Son kez bakılacak, son kez okunacak ve tozlu rafa kaldırılacaklardı sonra. Ama unutulmamak üzere de kazınacaklardı hafızalara.

Her son sadece bir sondu. Herkes gibi, her şey gibi bu da son olacaktı. O gözler birbirine son kez değecek, o nefesler son kez karışacaktı birbirine.

Hiç kimse bir sondan sonra eskisi gibi olmadı. Son, sadece bir sondu. Başlangıç falan yoktu. Sondan sonra olan başlangıçlar masallardaydı. Ama bu bir masal değildi. Bu bir hikaye de değildi. Çünkü hikayeler yarım olmazdı. Bu son, yarımdı.

Ve hiçbir hikaye yarım kalmayı hak etmezdi.

"Buyurun hakime hanım sizi bekliyor." Kalabalık koridordan bir ses kapıyı açıp seslendi adam ve kadına doğru. Gri soğuk duvarların arasında o kadar insan sesine rağmen adım sesleri yankılandı birbirlerinin kulaklarında.

Girdikleri oda daha soğuktu. Halbuki yaz ayında insana gittiği her yer neden soğuk gelirdi?

"Elif Kamer İZOL? Baran Dora İZOL ?" Soluk yüzlü ellili yaşlarına yakın kadın gözlüğünün üzerinden tam karşısında dikilen iki gence baktı. Amacı karşısındaki kişilerin onlar olduğundan emin olmaktı. Gençler kafasıyla onu onayladıklarında bakışlarını önündeki kağıtlara çevirdi. O sordu, karşısındaki iki genç cevap verdi.

"Karar. Ayrıntısı gerekçeli kararda açıklanmak üzere, davacının davasının kabulüne, Türk Medeni Kanunu'nun 106/1 maddesi gereğince tarafların boşanmalarına karar verilmiştir."

Son kez isimleri yan yana anılmış ve şimdi iki isim arasına keskin bir çizgi atılmıştı. Gözler son kez değdi birbirine. Nefesler son kez karıştı.

Her son bir sondu. Ne sonsuzluk ne de yeni bir başlangıç değildi hiçbiri.

Her son insandan bir parçayı söküp götürüyordu. Ve can acıtan hiçbir şey sonsuzluk sayılmamalıydı.

Her son bir sondu bu topraklarda. Yazgının mürekkebi bitmişti. Onların yazgısı buraya kadardı.

🔥

İnstagram:elifwattpad_officall

TikTok:seydnurgrsu

Bizi instagramda, tiktokta ve burada takip etmeyi unutmayın

Şuraya basarak beni takip edebilir en güncel bilgilerden, editlerden ve kesitlerden haberdar olabilirsinseydnrgrsu