14. Bölüm

Anılar albayım. Akşam bi çalıyorlar kapıyı sabaha kadar dır dır dır tam diyorum artık yeter başka odaya geçiyorum bu seferde dayanamıyorum yanlarına gidiyorum sabaha kadar konuşuyoruz sabah oluncada ay misafirligin kısası makbülmüş deyip gidiyorlar.

Güneşin doğmasindan nefret, batmasından mutluluk duyuyorum.

Huzurdan bir tutam,

Mutluluktan bir tutam,

Acıdan bir tutam,

Aşktan bir tutam,

Kendimden bir tutam aldım birleştirdim. Ve sen geldin.