Doktorun odasına girdik saat iki ye geliyordu. Doktor on dakika boyunca testleri inceledi ve konuşmaya başladı "Aren hanım ilik nakli için donör olabilirsiniz ancak bağışıklığınız biraz düşük ameliyat sizin sağlığınızı etkilemeyecek ama nakilden sonra kendinize iyi bakmanız gerekecek aksi durumda hasta olabilirsiniz." Dedi ve devam etti "İsterseniz saat 17:00 da nakil için operasyona başlayabiliriz ne kadar hızlı olursak Arın bey için o kadar iyi olur." Dediği bana mantıklı gelmişti bana uyardı. Annem ve babam bana baktılar benden izin istiyorlardı galiba "Benim için uygun ne kadar hızlı olabilirseniz o kadar mutlu olurum." Dedim sonda gülümseyip Arın a bakarak. O da bana gülümsemiş ve gözleri dolmuştu duygulanmıştı galiba. Gözlerindeki parıltı herşeye değerdi. Galiba bu Arını son görüşlerim olacaktı nakilden sonrasını görür müyüm bilmiyordum ama bu bakışları unutacağımı hiç sanmıyorum. O anda Sezen Aksu nun son bakış şarkısı çaldı kulaklarımda

Aman aman, yandım amman
Kurşun gibi izler
Son bakıştaki o gözler
Kaldı aklımızda

Aman aman, acı yüzler
Kurşun gibi izler
Son bakıştaki o gözler
Kaldı aklımızda

Operasyon için izinleri almış ve eve geçmiştik. Direkt odama gittim ve küçük bir çanta yaptım, içine iki takım kıyafet ve terlik koymuştum bide diş fırçası falan. Üstüme rahat bir şeyler geçirip aşağı indim şuan saat ikiyi çeyrek geçiyordu hastaneye 16:30 da gidecektik iki saatten fazla vardı yani. Salona geçtiğimde Mars galiba nakil için yaptığımız testlere bilgilere bakıyordu, Alaz abim işiyle alakalı bir şeyler yapıyordu, Altuğ oyun oynuyordu diğerleride takılıyorlardı öyle. Gidip Ayaz abimin yanına oturdum ve sohbetlerini dinlemeye başladım.

Sıkılınca duş almaya karar verdim ve yukarıya odama çıktım. Sargılarıma dikkat ederek ılık bir duş aldım ve çıktım. Gri bir eşofman takımı giyip saçlarımıda kurutup hastane çantamla birlikte aşağı indim. Çantayı vestiyere koydum ve tekrar salona gidip koltuğa oturdum.

Çocuklara henüz hiçbirşey anlatamıştım ve bu beni strese sokuyordu. Biraz Arın'ın hastalığı ve ameliyatla ilgili araştırma yaptıktan sonra bahçeye çıkıp bizim grubu görüntülü aradım. Hepsi açtığında selamlaştık ve konuya girdim

"Ben 16 yıl önce hastanede karıştırılmışım ve 5 abim 1 ikizim 1 kardeşim var." Diyerekten tepkilerini bekledim. Hepsi bir anda dondu ve kalakaldılar. Yani bu tepkiyi bekliyordum diyebilirim. İlk konuşan Emir oldu " Yani sen 16 yıl önce hastanede karıştırılmışsın ve 5 abin 1 ikizin 1 kardeşin var doğru mu anladım?" "Evet aynen öyle." Diye cevapladım onu. Hala kimse tepki vermemişti bu durum ve yüz ifadeleri komiğime gitmiş gibi gülmeye başladım ama gülmem sonra azaldı ve buruk bir tebessüm oldu. Dudakları gülerken ağlayamazmı insan, acıdan un ufak olamazmı insan. Olur, o kadar güzel olurdu aynısı tam karşında işte.

Gözlerim dolmuştu ağladım ağlayacaktım. "Ve birde SAHTE anne ve babamı öldüresiye dövdüm inşallah ölmüşlerdir." Ben arkadaşlarımla konuşurken bahçeye Atlas geldi ve alaycı tavrıyla konuştu "Amanda aman sevgiline mi yetiştiriyorsun olanları hemen. Evdekiler beni istemiyorda de gelsin alsın seni bizde kurtuluruz senden, rahata ereriz." Dedi bu söyledikleri çok kabacaydı ama eşeğe söz anlatamazsın ya bu da o hesap. "Neyse sonra konuşuruz." Dedim ve sonlandırdım aramayı. Ayağa kalktım ve Atlasın omzuna çarparak geçip eve girdim. Abi takımı oturuyor babam telefonla konuşuyor annem ise mutfaktaydı galiba operasyon sonrası yemek hazırlıyordu. Babam telefon konuşmasını sonlandırıp bize döndü "yarım saat sonra hastanede olmamız gerekiyor nakil için birkaç test daha yapacaklarmış." Yani yarım saat erkene çekilmişti operasyon. Herkes hazırlanmak için odalarına çıktı ben ise hazır olduğum için koltuğa oturup beklemeye başladım.

Acaba hangi yolla intihar etseydim? En acısız ölme yolu neydi ki hemen telefonumu çıkardım ve google girip aratmaya başladım. Tabikide hiçbir şey bulamadım ama İnternet yoksa beynim var. Suda boğulmak, ateşte yanmak, ipte asılmak, uçurumdan atlamak, kafaya sıkmak, -ama benim silahım yok- arabanın önüne atlamak. Bunlardan birini seçecektim işte. Bence uçurumdan atlamalıyım, evet evet kesin bu.

Ben düşünürken herkes gelmişti bile hemen dışarı çıkıp arabalara bindik. Ben Arın Alaz abim ve Atlas vardı ilk arabada diğerlerini ise bilmiyordum işte.

Uzun ve sıkıcı bir yolculuktan sonra hastaneye gelmiştik. Bana damar yolu açmışlardı ve mavi bir hastane kıyafeti giydirmişlerdi. Ama ben üşüyordum ve burnum kızarmıştı. (tedirgin ve korktuğu zamanlar kızarıyor burnu 1. Bölümde var)

Son kontrolleride yaptılar ve operasyon vakti geldi. İlk annem ve babam sarıldı bana annem sanki beyin ameliyatı geçiriyormuşum gibi duygulanmıştı. Sonra Alaz abim sarıldı bana "Biz buradayız korkma tamammı" dedi ve saçımdan öptü. Sonra yanıma Ayaz abim geldi o da sarıldı ve ikimizi sağa sola sallamaya başladı. "Korkma kuzucuğum biz buradayız tamam mı sakin sakin ameliyatı olda gel." Dedi neden herkes korkmuştum gibi davranıyordu ki neyse sonra Arın geldi yanıma o da sarıldı "Görüşürüz ikiz." dedim kesinlikle bu kelimeyi hak ediyordu. Hem şaşırmış hemde sevinmişti "Görüşeceğiz ikiz." Dedi beni taklit ederek.

Beni sedyeye yatırdılar ve ameliyathaneye götürdüler. Beni masaya yatırdılar ve doktor konuşmaya başladı "Merhaba Aren ben doktorun Çınar şimdi seninle küçük bir operasyon geçireceğiz korkmana gerek yok çok kolay olacak." "Ben korkmuyorum ki sabahtan beri herkes korkma korkma diyor geriyorsunuz beni ayrıca burası neden bu kadar soğuk donuyorum galiba." Dedim gerçekten zangır zangır titremeye az kalmıştı "Çoğu bakteri sıcak ve nemli havada yaşayıp üredikleri içi burası soğuk tutuluyor sterilize ediliyor düzenli, neyse başka söyleyeceğin birşey var mı gerekiyor." "Ben uyanınca narkozun etkisinde olacağım ya ağzımı bantlarmısınız sırlarımın ifşa olmasını istemiyorum bunun haricinde diyeceğim bişey yok." Doktor güldü ve ağzıma narkoz maskesi taktı "Tamam tamam bantlarız ağzını, şimdi derin nefesler al ve 10 a kadar say." Dediği gibi derin nefesler aldım şimdiden bile kafam bir milyon olmuş " 1, 2, 3, 4..." ve sonrası karanlık.

AYAZ' DAN

Aren ameliyata girdikten sonra düşünmeye başladım. Çok çabuk kabullenmiştim onu içimde ilgiye aç bir çocuk vardı onun sevgisini istiyordum. Beni kıskanmasını bana abi demesini birlikte vakit geçirmeyi istiyordum. Çok çabuk alışmıştım ona.

ARAS'DAN

Aren ameliyata ikizini hayatta tutmak için girmişti 24 saattir tanıdığı birini yaşama bağlamak için. Bu ailemiz için çok yüce bir davranıştı belki ben bile yapmazdım. Ona karşı nötr davranmıştım sonuçta tanımıyorduk belki Yaren gibi bize zarar verebilirdi o yüzden mesafeli davranmalıydım.

ALAZ'DAN

Arın'ın iyileşmesi için iliğe ihtiyacı vardı kardeşim için bir kızı kandırabilirdim şimdi ihtiyacım kalmamıştı ama bu hastalık nakil ile bitmeyebilir tekrardan iliğe ihtiyaç duyulabilirdi o zamana kadar kızı elimde tutmalı ve iyi geçinip kendime bağlamalıydım. Araştırmış ve doktorla konuşmuştum eğer nakil yetersiz kalırsa birkaç ay içinde tekrar nakil olmalıydı. Aynı kişiden nakil yapılacaksa vericinin ilk bağışından en az üç ay sonra yapılmalıydı. Ama durumlar Aren için biraz farklıydı doktoru bağışıklığı düşük olduğu için en az beş altı ay beklememizi söylemişti eğer beklemezsek kemik iliği yetersizliğinden akut lösemi hastası olabileceğini söylemişti. Ne olursa olsun umurumda değildi kardeşimi yaşatmam gerekiyordu.

MARS'TAN

Ne yapıp edip o kızı nakilden sonra göndermeliydim bize zarar verecek adım gibi eminim bize zarar verecek.

ARIN'DAN

Bana iliğini verecek ve beni yaşama bağlayacaktı, ikizim demişti kabullenmişti beni. Yaşadıkları çok zor şeylerdi, belki ben bile kaldıramazdım. Ama o yeni aileye yeni kardeşlere yeni hayata rağmen nakili kabul etmişti. Ne kadar teşekkür etsem azdı onun sayesinde yaşayacaktım.

ALTUĞ'DAN

Abime iliğini vermeyi kabul etmişti hayatını kurtarmıştı. Duvarlarımı tam indiremesemde artık daha ılımlı davranacağım.

ATLAS'DAN

İliği Arın kurtulsun diye değilde dikkat çekmek için yapıyordu rol yapıyordu yani. Nakilden sonra onu ortadan kaldırmalıydım yoksa kötü şeyler olacaktı. Biraz para teklif etsem ona herşeyi yaptırabilirdim yurt dışında bir yerlere yerleştireceğim hepsi ailemin huzuru için.

İKİ SAAT SONRA
(YAZARDAN YANİ BENDEN)

Aren'i ameliyathaneden çıkardılar ve odaya aldılar o sıradada doktor Kaya ailesinin yanına gelip açıklama yapmaya başladı. "Operasyon gayet başarılı geçti ancak küçük hanımın bağışıklığı düşük bu yüzdende kök hücre üretimi yavaş. Eğer nakil işe yaramazsa en az beş ay sonra bağış yapabilir. Onun dışında bağışıklığı düşük olduğu için operasyondan sonra hasta olması muhtemel iyi bakmaya özen gösterin geçmiş olsun."

Kaya ailesinin aklında tek soru vardı nakil işe yarayacak mı eğer işe yararsa sorun yoktu ama yaramazsa ne yapacaklarını bilmiyorlardı çünkü nakil yapıldıktan sonra birkaç ay içinde ikinci dozu yapmaları gerekiyordu.

YARIM SAAT SONRA AYAZ'DAN

Annem babam ben ve Mars abim hastanede kalmıştık. Mars abim nakil için gereken şeyleri yapıyor biz ise Aren'in odasındaydık. Diğerleri ise Arın hastanede daha fazla kalmasın diye eve geçmişlerdi.

Aren'in kıpırdanmasıyla ona döndüm galiba uyanıyordu ama hala narkozun etkisinde olmalıydı. Tamamen uyandıktan sonra söylediklerini izletmek için telefonumu elime alıp videoyu başlattım.

"Ne oldu bana yaa kafam bi milyon olmuşşş." Dedi gözlerini tam açmadan konuşarak "Haa ben ameliyat oldum ama neden tepemde beyaz ışık ver yoksa ameliyat bahanesiyle amel defterimi mi kapattılar. Hayır yaa ben kendim öldürecektim kendimi. Yada böylesi daha iyi oldu en azından uğraşmamış oldum. Bide ben size bişey soracaktım araba çarpması mi daha az acı verir yoksa uçurumdan atlamak mı zaten 16 yılının hergünü dövülüp acı çekmekle geçti daha fazla acı çekmeyeyim bu kadarı kafi bana. Yada şöyle sorayım hangisi daha hızlı öldürür cevap verirseniz söylediğinizi uygulayacağım." Dedi kanım donmuştu. Kardeşimi intihar ettirecek kadar ne yaşatmışlardı. Ellerim titremeye kalbim ise sözlerin doğru olma ihtimali ile korkmaya başlamıştı. Annem ve babam şok olmuşlardı böyle birşey beklemiyorlardı kim beklerdiki. Annem ağlamaya başlayarak hemen ayağa kalktı, Aren'e doğru gidip üstündeki çarşafı biraz aşağı çekti ve hastane kıyafetinin karnındaki düğmeyi açtı elleri titriyordu.

Gördükleri ile ateşe dokunmuş gibi ellerini hızla çekip ağzına koydu. Allahım nolur düşündüğüm şey olmasın nolur. "Ha- hayır olamaz Mahir kızımıza ne yapmışlar böyle, lütfen hayal görüyorsun de lütfen bu gerçek olmasın." Diyerek duvara yaslanıp yere çöküp ağlamaya başladı annem. Babamında gözleri dolmuş ve birkaç damla taşmıştı bile. Kız kardeşimin karnına baktığımda yer yer morluk kesik ve uzun çizgi halinde yanık izleriyle doluydu. Ne yapmışlardı kardeşime böyle.

İKİ BUÇUK SAAT SONRA (22:00) AREN'DEN

Gözlerimi açmaya çalışıyordum ama nafile göz kapaklarım birbirine yapışmıştı sanki. Sonunda gözlerimi açmayı başarınca etrafa baktım. Ben neredeydim ki,

Öldük mü yoksa?

Yok yaa ilik vermekle ölünmüyor herhalde.

"Nasıl hissediyorsun kendini ağrın var mı doktor çağırayım mı?" Dedi aniden bir ses. İrkilerek sağıma döndüm Ayaz abim di seslenen ama gözleri kan çanağına dönmüştü, ağlamıştı sanki benimle göz teması kurmuyordu kaçırıyordu bakışlarını. "Gerek yok doktora iyiyim ağrım da yok." Dedim cevap vererek "Ne zaman çıkacağız hastaneden?" Burada kalmak istemiyordum. "Yarın sabah taburcu olacaksın. Annemi çağırayım mı birşey ister misin?" "Su versen yeter benim için kimseyi çağırmaya gerek yok." Ayaz abim sürahiden doldurdu ve ağzıma dayadı suyu. Yavaş yavaş içtim, doyunca geri çekildim o da bardağı masaya koydu. "Narkozluyken... ne dediğini hatırlıyor musun?" Dedi ne demiş olabilirim ki? Yoksa. Cebinden telefonunu çıkardı ve bir video açtı. Yatakta ben vardım ve kıpırdanıyordum uyanıyordum galiba. "Ne oldu bana yaa kafam bi milyon olmuşşş. Haa ben ameliyat oldum ama neden tepemde beyaz ışık ver yoksa ameliyat bahanesiyle amel defterimi mi kapattılar. Hayır yaa ben kendim öldürecektim kendimi. Yada böylesi daha iyi oldu en azından uğraşmamış oldum. Bide ben size bişey soracaktım araba çarpması mi daha az acı verir yoksa uçurumdan atlamak mı zaten 16 yılının hergünü dövülüp acı çekmekle geçti daha fazla acı çekmeyeyim bu kadarı kafi bana. Yada şöyle sorayım hangisi daha hızlı öldürür cevap verirseniz söylediğinizi uygulayacağım." Dedi videodaki ben neler söylemiştim onlara bütün geçmişim ifşa olmuştu.

Eveeeet bölüm geldi bu bölümde abi takımının düşüncelerini gördük biraz

size bişey sorucam ilk beşinci bölümmü geliyor yoksa altımı

Benden istediğiniz bir sahne varmı yada gidişat nasıl karakter ekleyeyimmi çokmu erken oldu Arın ve ayazın kabullenmesi peki Alaz ne düşünüyorsunuz

Kuşlarım valla ben yazmadım kitap kendini yazdı bi baktım alaz böyle diyor bana sövmeyin tamammı sizleri sevirem
1800 kelime