✧

Yusuf'tan

Ecmel"Saanaanee!"

Öyle deyince sinirle kapıyı kapatmıştım. Ne olurdu sanki doğru düzgün konuşsaydı. Küçükkende inatçıydı hiç değişmemiş onu böyle görmediğim tek gün bizim taşındığımız gündü. O gün gerçekten üzülmüştü herhalde vay bee.

Umursamayıp odama gidip yattım. Aklıma sürekli Ecmel geliyordu nerede kalacaktı ki. Neyse bir yer bulurmuş ya kendine, bulsun bakalım.

Ecmel'den

Ecmel" Cidden ben şimdi bütün gece buradamıyım danışmada da kimse yoktu , hayır yani orada onlar olmasın da ben mi olayım zaten şu asker şahsı yüzünden mis gibi evden de oldum. Neyse sabaha kadar sabredicez artık" sesli bir şekilde kendimle konuşuyordum ve daha sonra kafamı yaslayıp kendimi uykuya bıraktım.

Yazar'dan

Yusuf sürekli sağa sola dönüyordu ama bir türlü uyuyamıyordu aniden doğrulup yataktan kalktı odadan çıkıp dış kapıya gitti kararsızlıkla düşündü ama umursamadı ve kapıyı açık bırakıp evden çıktı sağ tarafa döndüğünde Ecmeli koridorun sonunda ki merdivende uyuduğunu gördü ve adımları o yönde ilerledi. Ecmelin önüne geldiğin de uyandırmak istemiyordu ama seslenmek zorunda kaldı.

Yusuf"Ecmel..Ecmel..heey"

Bir kaç kez daha seslenmişti ama Ecmelin yaptığı tek şey yerinde kıpırdamaktı. Yusuf en sonun da 'ya sabır' çekip Ecmeli kucağına aldı ve eve geldi odasına girip kendi yatağına bıraktı.. sonra tekrar evden çıkıp bavulları aldı eve girip kapıyı kapattı. Bavulları kenara bırakıp odasına gitti sessizce dolabından yastık aldı salona gidip koltuğa yattı gözlerini kapattı o anda burnuna güzel bir koku geldi. Ecmelin kokusuydu onu düşerken tuttuğun da almıştı o kokuyu. Dudaklarında bir gülümseme oluştu ve yavaşça gözleri kapandı..

Sabah saat beş gibi uyandı Yusuf yastığı kenara koydu holde ki aynaya gidip kendisine çeki düzen verdi. Anahtarını ve kenarda duran yedeğini alıp evden çıktı lojmanda olan danışmaya gidip Ecmele verilecek olan anahtarı isteyip kendi yediğini onlara verdi eve çıkıp anahtarı kenara koydu ve dışarıya çıkıp timinin yanına gitti. Ateş Timi. Herkes Yusufu görünce yan yana dizildiler.. Yusuf karşılarına geçti.

Yusuf"Hazır ol! Günaydın asker!"

Ateş Timi"SAĞOL!"

Yusuf yavaşça kafasını salladı.

Yusuf"Rahat! simdi herkes dizilsin üç saatlik koşu var!"

Ecmel uyanmış odaya bakıyordu ve buraya nasıl geldiğini düşünüyordu. Sonra aklına Yusuf geldi.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Bölüm nasıl? maalesef sürekli bir yusuftan bir ecmelden yazdım ama olsun.

.

.

.

.

inst:seymaabooks