✧

Ecmel"Bir dakika buraya uyurken gelemiyeceğime göre o asker getirdi kesin kucağına almıştır ya of"

Yataktan kalkıp üzerini örttüm. Başımın önünü düzeltip odadan çıktım bavullarımın kenarda olduğunu gördüm oradan salona geçtim sehpanın üzerinde anahtar vardı elime alıp baktım başka numaraydı. O adam koymuştu kesin burada daha fazla durmamak adına anahtarı ve bavullarımı alıp çıktım. Karşı daireye baktığım da anahtarda ki numara ile aynıydı. Demek karşılıklı olacaktık. Onu boşverip karşıya geçtim ve eve girdim kapıyı kapattıktan sonra salona girdim bavulları ve anahtarı kenara bıraktım. İlk önce eve göz gezdirdim camların kapalı olduğunu gördüm salonda üç tane vardı üçünü de açtım diğer odaları dolanıp oradaki camları da açmıştım sonra kapatacaktım zaten. Ev diğer ev gibiydi çok güzeldi. Eve bakarken acıktığımı anlayarak mutfağa gittim dolapta hiç bir şey olmadığını biliyordum ama yine de baktım tahmin ettiğim gibiydi hemen beni buraya getiren askeri aradım dün beni getirdiğin de vermişti numarasını ihtiyacım olur diye Ali abinin kesin talimatı varmış. Bir kaç kere çaldıktan sonra karşı taraftan ses geldi.

Mert"Alo Ecmel hanım? "

Ecmel"Ee Mert bey sizden birşey isteyebilir miyim?"

Mert"Buyurun Ecmel Hanım"

Ecmel"Alış veriş yapmam lazım da yardımcı olabilirmisiniz acaba malum buraları bilmiyorum"

Mert"A tabi hemen geliyorum"

Ecmel"Tamam çıkıyorum bende"

Telefonu kapatmıştım holde ki aynaya gittim kendime çeki düzen verip çantama baktım babamın verdiği para vardı ihtiyacım olur diye vermişti. Telefonumu ve anahtarımı alıp aşağıya indim bir kaç dakika bekledikten sonra o asker geldi.

Yusuf"Benimle geliyorsun "

Ecmem"Ne? "

Yusuf"Mertin işi var o gelemez ben götürüyorum"

Ecmel"Hayır ya"

Yusuf"Öyle mi? aç kalırsın o zaman keyfin bilir ya gelirsin yada evine dönersin karar senin"

diyerek büyük adımlar ile ileride ki arabaya ulaştı. Bende oflayarak peşinden gittim. Arabaya bindiğimiz de arabayı çalıştırdı ve karargahtan ayrıldık kısa süre sonra merkeze gelmiştik. Araba marketin önünde durduğun da ben inmiştim oda peşimden geliyordu. Markete girdiğimiz de dolanmaya başladım. İşim bittiğin de ödeyip beraber çıktık. Karargaha geri geldiğimiz de indik poşetleri benden önce aldı bende peşinden gittim. Binaya girip bizim kata geldik. Poşetleri benim kapıma bıraktı. Tam arkasını döndüğün de konuştum.

Ecmel"Teşekkürler"

Bana döndü.

Yusuf"Rica ederim"

Arkadan bir ses geldi.

Asker"Yusuf komutanım"

Yusuf o sese döndü. O anda aklıma birşey geldi.

Yoksa o Yusuf bu Yusuf mu?

Meral ablanın oğlu olabilirmi?

Yusufçuk muydu o? Dünya da bir tane Yusuf yoktu ki ama.

Yusuf bana dönmüştü.

Yusuf"Allaha emanet ol ufaklık "

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Merhabalaar🎀

.

.

.

.

Nasılsınız, kusura bakmayın geç attım..

.

.

.

.

inst:seymaabooks