✧

Rümeysa"Nereye bakıyorsun sen ?"

diyerek arkasına döndü.

Ecmel"Hiiç"

Beyza"Oo kimlere bakıyon kıız"

Ecmel"Şuradaki çocuk tanıdık geldi o yüzden "

Nehir"Onlarla takılıyor ya oradan görmüşsündür "

Ecmel"Bilmem belkide"

Biz konuşurken ilerideki ağacın arkasında biri olduğunu gördüm daha dikkatli bakınca anlamıştım kim olduğunu.

Kalp atışım ve nefes alışverişlerim hızlanmıştı. Nehir bana döndüğünde bunu fark ederek konuştu.

Nehir"Ecmel ne oldu? "

Nehir'i duyunca diğerleri de sormaya başladılar daha sonra benim baktığım tarafa döndüler.

Rümeysa"Sakin ol Ecmel hiç birşey yapamaz"

Kızlara döndüm. Sonra yine ona döndüm buraya geliyordu.Gelen kişi kimmiydi? Onur'du. Onur beni sevdiğini söyleyen istediği karşılığı alamayınca da rahatsız edip duran bir kişilikti. Bir kaç kez takip edip sıkıştırmıştı beni ama çok şükür ki insanlar vardı yardım etmişlerdi. Ama yine buradaydı.

Ecmel"geliyor.."

Rümeysa"Ecmel rahat ol hiç birşey yapamaz "

Onur çardağın yanından geçerek arkama gelmişti iki elini yaslandığım yere koyup kulağıma eğilmişti ben ise öylece kalmıştım.

Onur"Nasılsın güzelim özledinmi beni? "

Sadece boşluğa bakıyordum. Bir süre sonra Emre abiler gelmişti.

Emre Abi"Ecmel abicim noluyo rahatsız mı ediyor bu herif seni? "

Emre abiye bakmıştım oda bakışlarımdan anlamıştı zaten ama yinede başımı salladım.

Emre abi onura doğru yürüdü.

Emre abi"Hayırdır"

dedi o sırada Onur doğruldu ben ise ayağa kalkıp onlara bakıyordum.

Onur"Sevgilimi almaya geldim"

kaşlarım çatılmış yalanlarını dinlerken Emre abi konuştu.

Emre abi"Ne sevgilisi lan ne diyorsun sen"

bağırmadan konuşuyorlardı.

Onur"Ecmel gel buraya gidiyoruz"

Ben sadece kafamı sağa sola sallamıştım.

Onur"Ecmel! Sinir etme beni gel dedim"

Onur bana bağırırken gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı.

Emre abi onurun bana bağırmasıyla direkt yakasına yapıştı. Bende çardaktan çıkarak yanlarına gittim.

Emre abi"Kızı rahatsız etmeye utanmıyormusun lan sen!"

Ecmel"Abi dur!"

Onur"Sanane lan sevgilimin yanına gelirken senden izinmi alıcam?!"

Bu sefer bağırıyorlardı bende ağlıyordum. Emre abi onura yumruk attığında ağzımdan küçük bir çığlık kaçmıştı.

Ecmel"Abi dur yapma lütfen"

Ama Emre abi dinlememişti bir kaç tane daha yumruk atıp ayrılmıştı. Emre abi yanıma geldiğinde yüzüme bakmıyordu.

Emre abi"Ecmel abicim ağlama bunun için"

Ecmel"Ona ağlamıyorum abi senin başın belaya girecek"

Emre abi"Ecmel sen beni boşver bana birşey olmaz, ağlama hadi"

Ecmel"Tamam"

diyerek gözyaşlarımı sildim. Onur kaçmıştı. Ama yinede gelirdi, durmazdı o korkmazdı yani bunlardan. Onur benim üniversiteden arkadaşımdı ama sadece sözdeydi o kadar. Onunla selamlaşmaktan başka herhangi bir muhabbetim olmamıştı. Daha sonra mezun olmamıza yakın günlerde beni sevdiğini söylemişti. Ona "bizden olmaz arkadaşız biz "dediğimde oda olmayacağını anlamış gibiydi ama ondan sonra devam etti. Zaten şu anda mezun olalı bir kaç ay oluyordu ve bu süreçte neredeyse hiç rahat bırakmamıştı.

Emre abi"Abicim ben gidiyorum dikkat et kendine eğer bir daha gelirse haber edersin"

Ecmel"Tamam abi çok sağol"

Emre abi kafasını salladı ve arkadaşlarıyla beraber parktan çıkmışlardı.

Kızlar yanıma gelip iyimisin diye soruyorlardı. Onları iyi olduğuma ikna ettikten sonra çardağa oturmuştuk.

.

.

.

.

.

.

.

.

Merhabalaaar🎀

.

.

Bu sefer biraz daha uzun yazdım sizce bölüm nasıl olmuş??

.

.

Sizce Onur, Ecmeli gerçekten seviyormudur?

.

.

inst:seymaabooks

👆 takip ederseniz sevinirimm.