✧

Yazar'dan;

Ecmel yanında ki asker ile karargah'ta ilerlemeye başladılar tabi o sırada onu izleyen Yusuf'tan habersizdi. Yusufta bu karargahtaydı kenarda askerlere 200 tane şınav çektiriyordu. Yusuf Ecmeli tanıyordu çardakta otururken Emreler de söylemişti ama o zaten biliyordu onu. Ama Ecmelin burada ne işi vardı ki bunu daha sonra Merte soracaktı. Aklına askerlerin gelmesiyle yerdeki adamlara dönmüştü.

Yusuf"Eksik çekenin cezası 100'e çıkar!"

Ecmel Ali albayın yanına uğradıktan sonra mert onu lojmana götürüp anahtarı verdi anahtarın üzerinde numara vardı oradan bulurdu Ecmel. Mert anahtarı bırakıp gitmişti. Ecmel evi bulmuş ve içeri girmişti. şuan bavullarını kenara koymuş bir şekilde üstünü bile çıkarmadan evdeki koltuğa kurulmuştu. yorulduğu için gözlerini dinlendiriyordu. Yeni geldiği için bu gün ve yarın izinliydi zaten revirde ki doktor da yarın gidecekti ama eğer ki acil bir durum olur ise Ecmel yarın başlayacaktı.

Yusuf konuşmak için Merti yanına çağırmıştı.

Yusuf"Mert"

Mert"Emredin komutanım"

Yusuf"Bu gün Ecmelin senin yanında ve burada ne işi vardı? "

Mert"Ecmel mi? "

Yusuf"Evet"

Mert"Buraya atanmış yeni doktorumuz"

Yusuf"Demek öyle"

Mert"Komutanım? "

Yusuf"Evet"

Mert"Ecmel hanım ile bir yerden tanışıyormusunuz"

Yusuf"Evet, ama o beni hatırlamıyor neyse mert sağol işine dönebilirsin"

Mert"Emredersiniz komutanım sizde sağolun"

Konuşmaları bitince ikisi de oradan ayrıldı

Akşam olmuştu Yusuf lojmana kendi evine gidiyor bir yandan ise Ecmeli düşünüyordu. Burada ne işi vardı delirmişmiydi. Burası çok tehlikeliydi resmen hayatının hatasını yapmıştı. Ama neyseki başka bir askeriyede yada hastanede değilde onun gözleri önündeydi en azından ben korurum onu diye düşündü Yusuf.

Ecmel gözlerini dinlendirirken uyuya kalmıştı. Ses duyduğu için sıçrayarak uyandı. Camdan baktığında hava kararmış akşam olmuştu. evin ışıkları kapalıydı. Ne ara uyudum diye düşünürken bir ses daha gelmişti Ecmel en sonunda ayağa kalkmıştı. Önünü göremiyordu dışarıdan gelen ışıklar ile etrafı seçmeye çalışıyordu. Salondan çıkmış holde ilerliyordu o anda sert birşeye çarptı. Dengesini kaybedip düşerken beline dolanan kollar ile durdu. Ecmel de düşeceği için ellerini Yusufun kollarına sabitlemişti..

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Evet artık yavaş yavaş giriş yapıyoruz.

.

.

.

Sizce bölüm nasıl?

.

.

.

inst:seymaabooks