Elif, küçük bir kafede(yemek dahil) çalışan kendi halinde birisidir, yeni nesildeki insanları pek sevmiyordur sebebini biliyorsunuz, elif kendisine arkadaş bulmakta zorluk çekiyor ve gerçek aşkını bulabileceğine inanmıyor.

Elif kafeyi sabah erkenden açmıştır, genel işleri yapmıştı temizlik, masaları dizme, camları silmek derken yarım saat geçmişti.

Patronu bu işler bittikten sonra geliyor ve yeni eleman almaktan kaçınıyordu bu nedenle elif daha fazla yoruluyordu.

Sabahları kafeye gidiyor akşam gelince dersine çalışıyor ve kitap okuyor, hayallerini gerçekleştirmek için çabalıyordu fakat yanlız olduğu için gücü tükeniyordu,

Hayallerinden birisi girişimci olup kendi sektörünü kurmaktı böylece kendi işini yapabilecek ve istediği yerlere gelebilecekti tabi ki tek hayali bu değildi.

Salı günüydü müşteriler Yavaş Yavaş gelmeye başlamıştı.

-(Elif) Hoşgeldiniz, siparişiniz nedir?

-(Müsteri) 2 adet adana kebap yanına şalgam

-(Elif) tabiki hemen hazırlıyorum

Elif kolları sıvadı ve Adanaları yapmaya başladi şişler hazırdı sadece ateşte pişirdi ve salata yaptı yanında dolaptan domatesleri marulları çıkardı kesti hepsini, yanında birden fazla salata yaptı

Patron elifin çabasını karşılıksız bırakmıyoru tabiki elinden geldiğince yardım ediyordu fakat biraz değişti sanırım cimri.

Elifin en sevdiği yemek adana kebaptı mola da kendisine yapardı hiç eksik olmazdı

--Elifin ağzından

Ailemin dükkana geldiğini görüyordum kardeşimde yanlarında ellerinde çanta yavaş adımlarla yaklaşıyorlardı

Hepsinin yüzünde üzgün bir bakış bende korkmaya başlamıştım içten içe düşünüyorum birisine birşey mi oldu?

Elif arka odaya gidip önlüğünü ve eldivenlerini çıkardı askıya astı, hızlı adımlarla yanlarına doğru ilerledi

Kardeşi dokunsan ağlayacak gibi bakıyordu, elif daha çok endişelenmeye başladı, patronuda uzaktan meraklı meraklı izliyordu

Aile konuşmayı yapmak için evde hazırlanmıştı haberi kim verecek, nasıl anlatacaz..

--Elifin Babası(Murat)

Kızım sana haberi böyle vermek istemezdim fakat buna mecburum, biliyorsun annenle anlaşamıyoruz

Artık ayrılma kararı aldık böylesi ikimiz içinde daha iyi olacak, annen kardeşinle beraber köydeki eve gidiyorlar anneannenle beraber yaşayacaklar.

Ben işlerimi devam ettirmek için yurt dışına çıkmalıyım

Elifin kafası çok karışmıştı herşey bir anda oldu gözleri doldu titrek bir ses ile cevap verdi

- Peki ya ben?

Elifin hikayesi burda başlıyordu..

Yorum yaparsanız sevinirim, yeni bölüm en kısa

zamanda gelecek.

okuduğunuz için teşekkürler