Gecenin karanlığına gömülmüş şehir, sessizliğe bürünmüştü. Gölgeler arasında dolaşan benliğim, adımlarımın yankılarını duymuyordu bile. Her adımda daha derine, karanlığın içine çekiliyordum.

Hayatım boyunca bir şeyin peşindeydim: Güç. Herkesin bir arzusu vardır; bazıları para ister, bazıları sevgi. Benimkisi ise kontrol, mutlak ve sarsılmaz bir kontrol arayışıydı.

İlk cinayetimi hatırlıyorum. Her şey o gece başladı. Gözlerimdeki hiddet, ellerimdeki titreme, ve sonrasında gelen o tuhaf dinginlik... Hiçbir şeyin aynı olmayacağını biliyordum. O an, içimde bir şeyler değişti.

İnsanlar basittir. Korku ve umutla yönlendirilirler. Korku yaratmak, umudu yok etmek benim işimdi. O yüzden buradayım, bu satırları yazıyorum. Bir itiraf mı bu? Hayır. Bu, benim hikayem.