Uyandığımda hastanedeydim. Oda karanlıktı gece olmalıydı. Sağ tarafıma döndüğümde Devran'ın iki kişilik olan koltukta öylece uyuduğunu gördüm.

Buluştuğumuz an düştü aklıma beni tutan Devran'dı.

Yattığım yerde dik bir pozisyona geldim üzerimde hastane önlüğü vardı yara olan kolum sargıyla sarılmıştı .

Devran üzerine kendi ceketini örtmüştü. Ayak ucumda olan ince pikeyi alıp kalktım . Ona doğru yaklaştım üzerine egildigim vakit uyandı. " uyanmışsın. "

Kafamı onaylar şekilde salladım . Yerinde dikleşti sağlam olan kolumu tuttu ve yanına oturttu öylece baktı yüzüme ardından sımsıkı sarıldı.

Sanki bir uçurumdan düşecektir de san anda Devran tutmuş gibiydi sanırım sinirlerim bozulmaya başlamıştı. Yoksa bu gözlerimden akan yaşların anlamı başka birşey olamazdı. Saçlarımı öptü.

"Öldüm öldüm dirildim Rozarin . Ağlama kurban olayım ağlamalı gidip o piçi öldürmeyeyim. "

Ayrıldığında alınlarımızı birleştirdik.

" Bana her gün baktı önüme geçti izledi bana... karım diyip durdu."

Sözlerimin ardından daha sıkı sarıldı bana.

"Seni birdaha yanliz bırakmayacağım o pisliğide bulup yerin yedi kat dibine gömeceğim. "

Omzunda yaslandım biraz önce getirdiğim pikeyi üzerimize örttü sayısız kez başımı öptü kolumdaki yarayı baş parmağı ile okşadı.

Sabah uyandığımızda kimse girmeden odaya polis girdi ifademi aldı olduğum yeri tarif ettim .

Ardından odaya dedemler amcamlar ve kuzenlerim girdi dedem sarıldıktan sonra Akın çekinerek geldi yanıma ardından sarıldı bende sarıldım. Diyerleride ondan güç almış almış olucakki hepsinteker teker sarıldı abilerim'in.

Su gözleri yaşlı şekilde geldi.

Burnunu çekerek " bileğindeki nasıl oldu böyle. "

Yanıma Oturdu." Kelepceliydi ." Ardından iç çekerek sarıldı bana Avşin ve Mihri de geldi .

Helin de sonradan geldi .

"Eve gitmek istiyorum artık. "

"Alpay çıkış işlemlerini yapıyor " demişti. Hamit abim .

Yüzüme bakıyordu. "Sevda nerede ."

"O gelemedi biraz rahatsız gibi ." Deselerde inanmadım.

Odayı boşalttılar mihri'nin bana getirdiği kıyafetleri giydim .

Dışarı çıktığımda koridorda Alpay vardı sadece. "Alpay." Dememle arkasını döndü ve yanıma geldi.

"Nasılsın Roza ."

" İyiyim diğerleri nerde."

"Onlar gittiler yani Hamit abim hepsini eve yolladı."

Kolunu bana doğru getirdi koluna girmem için. Beraber dışarı çıktık.

Dışarıda Devran bekliyordu. Yanımıza geldi ardından alpayın kolunda olan kolumu alpayı iterek çıkardı.

"Yavaş oğlum yavaş al yemedik rozerincigini. " Demişti.

"Alpay benimle gelsin konağa yaklaşınca arabaları değişiriz. "

Alpay Devran'ın arabasına bindi bizde Alpay'ın.

"Nasi hissediyorsun kendini ."

"İyiyim Devran zaten aç olduğum için yattım hastanede sonuçlar temiz ."

Yol boyu konuşmadık birdaha.

▪︎▪︎▪︎

Sabah kahvaltı sonrası herkes işinin başına geçmişti bende odama çıkacaktım fakat eve geldiğimden beri bende köşe bucak kaçan sevdayı görmek için odasına yöneldim.

Kapıya vurdum gel sesini duyunca içeri girdim öylece tek kişilik koltukta oturuyordu. Beni görünce ayağa kalktı ve başını eğdi.

"Gelebilirmiyim Sevda."

"Tabi tabi lütfen."

Yanındaki.bos olan diğer kanepeye ben oturdum .

Önünde bağladığı ellerini tuttum

" senin bir suçun yok Sevda hem kimse bilemezdi böyle birşeyin olacağını. "

"Özür dilerim ben çok özür dilerim sen yokken ben bu ailenin nasıl korktuğunu şahit oldum özellikle Devran bey herkese kızdı ben onları o şekilde görünce kendimi çok suçladım bilmiyorum.belkide onlarda beni suçladı."

"Hayır hayır biz bir aileyiz kimse seni suçlamıyor ben bile lütfen bizimle.beraber yemek ye otur kaçma lütfen benden bizden senin bir suçun yok. "

Onunla uzun uzun konuştuk çok güzel bir kız davranışları konuşması çok naif.

Odaya Hamit abim geldi bir süre sonra oda bize katıldı oda benden özür diledi en sonda ikisinede kızdım. Özür diliyip duruyorlar.

Cebimde titreyen telefon ile yanlarından ayrıldım arayan Devran'dı.

"Alo Devran. "

"Konuşalımmı bağ evinde ."

"Olur tabi." Artık zamanı geldide geçiyordu.

Ogün otelde söylediklerini duymuştum.

"Tamam görüşürüz."

Dedi ve kapattık . Odama gidip üzerime bol siyah bir kumaş pantolon uzerimede açık kahve rengi bir bady giydim düzleştirdim saçlarımı arkama attım çantamı ve telefonumu alıp çıktım odamdan.

Hava iyice Bozulmuştu yağmur yağacağa benziyordu.

Arabama binip bağ evine sürdüm.

Yağmur atıştırmaya başlamıştı.

Yollar iyice çamur olmadan köyün içine sürdüm.

Bag evine geldiğimde Devran'ın arabası evin önündeydi.

Çantamı alıp koşar adım kapıya geldim kulbu indirip girdiğimde etrafta kimse yoktu. Şömine yanıyordu. Üzerimdeki kabanimi çıkardım ve vestiyer astım çantamdan telefonumu alıp onuda astım.

Üst kattan gelen ayak sesleri ile o tarafa döndüm. Merdivenlerden iniyordu üzerinde mat gri bir gömlek siyah bir pantolon vardı.

"Gelmişsin."

"Yeni geldim sayılır. Çok beklettimmi."

"Hayır bende üst katın penceresini kapatmaya çıktım açık kalmış. "

Koltuğa doğru adımladım oda karşımdaki koltuğa oturdu.

Öylece şömine izliyordu. Bilegimdeki bandajın küçük parçası ile ugraşıyordum.

Kafamı kaldırdığımda bana bakıyordu.

"O gün seni bulana kadar canımdan can gitti Rozerin. Seni birdaha kaybetme korkusunu yaşadım ben."

Oturduğu yerden kalktım ve koltuğun önüne oturdu yam benim önüme.

Ellerimi tuttu uzatmadı lafı direk söylerdi araya birsey sıkıştırmaz konuyu bağlamazdı boş kelimeler ile .

"Bu aşk döndü Rozerin evet üç yıl kadar bir gecikmişligi var fakat döndü. Tek bir söz istiyorum ben sensizlige üç yıl dayandım bi otuz yıl daha zor olurdu ama dayanırım fakat vana inanmayan güvenmeyen birili ile ilişki yaşayamam."

Cevap bekliyordu.

"Tamam sende haklıydın kim görse senin yaptığını yapardı belki ama.bizim ilişkimiz diğerleri gibi değildi. Bana beni bırakıp gitmen değil beni dinlemeyişin koyuyor."

Ellerimi tutan ellerinin üzerine göz yaşım damladı . Ellerini çekip gözlerimi sildi. "Soz istiyorum işimiz içinde birbirimizi dinleyeceğiz gerekirse birbirimizi kurşuna dizeceğiz ama dinleyeceğiz. "

"Söz."

"Söz ."

Ardından oturduğu yerden kalktı ve yanıma Oturdu öylece sarıldık sadece. Öyleki hava kararmaya başlamıştı saçlarımda.olan elleri hiç durmadı okşadı durdu saçlarımı oncedende yapardı. Diğer eli ise bandajın üzerinde gezindi.

"Mesleğini neden bıraktın."

"Bırakmadım yani kafamı toparlamam gerekiyordu bir aya kadar tekrar form vereceğim. "

"Peki bu bir ayda ne yapmayı düşünüyorsun. "

"Bilmiyirum önce şehir dışına çıkarım diye düşünüyordum fakat son olanlardan sonra pek hevesim kalmadı. Şirkette dedeme yardım ederim heralde."

Başka birşey konuşmadık öylece uzandık arada şömineye odun attı.

Devran gelirken iki kutu pizza almıştı onları ısıttım ve yedik.

Telefonum çalmaya başlamıştı Alpay arıyordu. "Efendim."

"Nerdesin Roza. "

"İşim ver dışarıdayım birşeymi oldu ."

"Hayır sadece kimsenin haberi olmayınca korktuk neredesin alayımmı. "

"Yok beğenirim birazda."

Dedim ve kapattım.

"Ne diyor."

"Merak etmişler."

Bağ evinde uzun uzun oturduk bazen Devran saçlarımı öptü bazen öylece izledi beni. Öncedende bakardı bana

"Bakışların hiç değişmiyor Hanzade."

" ben sana hiç bir zaman farklı bakamadımki Rozerin."

Rozerin bana sadece babam ve Devran diyordu Rozerin diye diğerleri hep kısaltırdı birtek babam ve Devrana yakışıyordu ismim istemezdim.başkası söylesin. Birtek ondan duyayım isterdim .