Nasil bıraktımki seni giderken dedi.

giderek bana vede bile etmedi...

Bölüm 4

Yüzünde birsürü cam kırığı vardı. Sağ bacağının iç kısmında saplanmış daha büyük bir parçada vardı. Başında ilgilenen hemşireye baktım.

"Hocam durumu stabil şuan baygın ağrı kesici taktık bacağındaki cam parçası çok derine gitmemiş fakat bir damarı zedelenmiş olucakki kan akışı fazla. Ferit Hocam ameliyattan çıktı hastayı ameliyathaneye götürüyoruz."

Dedi ardından yanına gelen başka bir hemşire ile gittiler. Yani adımda olan sandalyeye çöktüm.

Ben böyle bir karşılaşma beklemiyordum peki ya diğerleri neredeydi haberleri varmıydı Dedem demlere haber vermeliydim.

Önlüğümün içindeki telefonumu çıkardım ellerim titriyordu dedeme söylemenin doğru olmayacağını düşünerek.

Hamit abimi aramaya karar verdim. Çaldı çaldı tam kapatacağım vakit açtı.

" efendim Roza." Arkadan hala sesler geliyordu herkes evdeydi anlaşılan. Gözlerimden yaşlar akarken iç çektim konuşacaktım konuşamıyordum.

"Roza iyimisin birşeymi oldu." Bu sefer sesi yüksekti arkaadan gelen sesler kesilmiş yerini 'ne oldu ,gidelim.' gibi sesler alınmıştı.

"Akın Akın abimde burada... kazada oda varmış."

"Akınmı. Tamam durumu nasıl geliyoruz biz."

"Ameliyata aldılar tamam."

Telefonu kapatıp küçük çocuklar ile ilgilenmeye başladım Hastane iyice ana baba günü olmuştu heryerde hastalar vardı.

Muayeneler bitince tüm hastaları odalara yönlendirdik. Odama gidip kandan görünmeyen önlüğümü değiştim ve Akın'ın ameliyat olduğu bölüme gittim ortam.biraz daha sakinleşmiş derken bizimkiler geldi hemde tüm konak birden.

Hanzadeler biraz daha arkadan geliyorlardı. Dedem dolu gözler ile bana sarıldı." Durumu nasıl Roza nerede ."

" yeni geldim Dedem içeri giricem şimdi."

" Kaza yerini gördük çok mu yaralı var."

Hamit abim sormuştu hepsi meraklı ve dolu gözler ile bakıyordu. " çok otobüs devrilmiş. Ben bi içeri gireyim siz isterseniz.odama geçin yada bekleme salonuna." Dedem koridordaki sandalyeye oturunca hepsi oturdu.

Bende ameliyathaneye girdim girişteki dolaptan önlüğümü ve terlikleri giydin saçıma bone taktım.

Soguk ameliyathane girdiğimde üç numaralı olana yöneldim. Beni girince ferit dikiş atıyordu.

" durumu ne Ferit."

İşine devam ediyordu. " iyi önemli birşey yok damarı parçalamamış sadece. Zedelenmiş dikişide bitti çıkıyor şimdi ailesi geldiği kimliğini ve telefonunu göndermiştim sekreter ile .

"Ailesi geldi."

Ferit dikişi bitirip hastayı götürecekler odayı söyledi bende oradan çıktım uzerimdekileri çıkarıp kovaya attım.

Dışarı çıktığımda hepsi bana baktı. "Durumu iyi odaya çıkıyor."

Benim arkamdan Ferit ve Akın çıkmıştı. Herkes Akın ile beraber odaya doğru yürüdü o hariç. Kendimi bir sandalyeye bıraktım. Bana doğru geliyordu önümde durdu ardından yanıma Oturdu. " geçmiş olsun."

Sesi hala o huzuru taşıyordu.hala kalın ve tok bir sesi vardı. "Sağol. "

Öylece oturdu benimle orada yanımıza sekreterlikteki kız geldi hocam telefon ısrarla çalıyor. Akın Germiyanoglunun telefonu." Elinden aldım arabada baktım "ORHAN ABİM" yazıyordu.

Konuşamadım bugün bu kadar olanlar ban fazla gelmeye başlamıştı.

"Konuşamam."

"İstersen ben söyliyim " Telefonu boş verdim eline bir dahaki çalışana açtı .

"Ben Devran Akın şuan hastanede kaza geçirdi fakat durumu iyi odaya aldılar .... hastanesi ." Deyip kapattı.

Firuze denilen kız bize doğru geldi. "Evde duramadım geldim valla nasıl durumu. Geçmiş olsun Roza."

"Sağol."

Devranın yanına oturdu eli ile kolunu tuttu " ben bugün gidiyim canım zaten kalabalıksınız hemde anlaşılan işiniz var başka zaman yine gelirim. " yanlarında daha fazla durmak istemedim. Gittim yanlarından.

Hasta odasına girdiğimde. Herkes buradaydı. " Dede artık eve gidin bu kadar kalabalık olmaz yarın yine gelirsiniz . Ben nöbetçiyim zaten sabaha kadar bişey olursa ararım."

Ellerini tutuyor du Dedem ağlıyordu. Daye de öyle amcaların hadi demesi üzerine herkes teker teker gitti Hanzadeler banda geçmiş olsun deyip çıktılar.

En son odadan Alpan çıkarken tuttum.

"Orhan ve onur abim geliyor... yüzleşmeye konuşmaya hazır değilim ben " Alpan bana sarıldı.

"Alpan canım açıyor sanki hepsi bu günü bulmuş gibi aynı anda karşıma çıkıyor neye nasıl tepki vereceğimi bilmiyorum." Boğazıma bir yumru oturmuştu sesim ağlamaktan iyice boğuk çıkmaya başlamıştı.

"Birbirinizi dinlemiyorsunuz ki be güzelim. Üç yıl öncede dedim sana dinleyin konuşsun diye ."

Ayrıldım ondan önüme değen saçlarımı arkama topladım.

"Ben kalayım orhan gelince verimli konuşur sen bilgini ver gidersin emin ol yanına yaklaştırmayacagim onları senin ne yaşadığını ben biliyorum."

Son kez Akın bakıp odadan çıkacağım vakit kapıda Orhan ve Onur'u gördüm. Arkamı dönüp gözlerimi sildim ve kendimi toparladım. Kapıdan uzaklaşıp elime yatağın uç kısmındaki masadan dosyayı aldım.

Onlarda içeri girmişti. Hiç biri birsey demiyor öylece bana bakıyorlardı.

Onlar sormadan ben Akının durumu hakkında bilgi verdim fakat gözlerimi bir saniye olsun dosyadan kaldırmadım. Dosyayı yerine koyup Alpan'a döndüm " Görüşürüz dikakt et."

Deyip ikisinin ortasından geçerek çıktım odadan.

Zordu çok zordu. İnsanın ailesini yok sayması çok zordu ben onlara bakarken bu denli yık saymaya çalışırken onlar nasıl beni yok saydı.

Diğer hastalrıda kontrol edip odama geçtim. Kapım çalındığında içeri sorumlum girdi elinde iki kahve fincanı ile . "Gelebilirmiyim Hocam."

"Gel Hazal." Kahvenin birini önüme koydu kendiside yanıma önümdeki koltuğa oturdu.yemek yiyelim nerden baksanız.dört saat olacaktı.

...

Sabah olunca hastaları tekrar kontrol ettim Dedemlerde gelmişti onlarda odadaydılar. Ameliyatı Ferit yaptığı için Akın'ı Ferit kontrol etti.

Bende eşyalarımı toparlayıp elime sabah doldugum yıllık istifa dilekçesi aldım biraz kafa dinlemek istiyordum yorulmuştum.

Başhekime dosyamı verip çıktım hastaneden eşyalarımı arabamın bagajina koydum .

...

Konağa geldiğimde kimse yoktu küçük bir valiz yapıp bağ evine yola çıktım. Nerde olduğumu Alpay'a birde Dedeme mesaj attım.

Kimseye söylemelerini istemedim. Yalnızlığa ihtiyacım vardı. Hanzadelerin konagı'nın önünden geçiyordum dışarıda Osman Hanzade vardı korumalar ile konuşuyordu.

Beni görünce ufak bir baş selamı verip geçtim önlerinden fakat az ileride Hanzade'nin arabasını gördüm içinden çıkıyordu üzerinde boyuna yakışır bir şekilde siyah gömlek ve siyah kumas bir pantolon vardı.

Hızı birazdaha arttırıp geçtim önünden. Yaklaşık iki saat sonra varmıştım bağ evine . Önce sobayı doldurdum ardından etrafın tozunu alıp içerikleri süpürdüm. Yanan sobanın önündeki tek kişilik koltuğa oturup öylece dışarıyı izledim .

Alpan'ın dedikleri düştü aklıma 'dinleseydin' o zamnlar pek onları dinlemiyordum fakat içimde bir his onu dinlememi söylüyordu gördüğüm şeyin neyini dinleyecektim.

Hadi ozamn dinlemedim ya şimdi adam bu zaman kadar firuze denen kızlaymış kız canım diyor başka birşey demiyor.

Akşama doğru mutfağa girdim biz yokken burası ile ilgilenenhuswyin amcaya mesaj atmıştım sagolsun tüm dolabı doldurmuştu .

Bir iki bişey hazırlayıp yedim ardından tekrar aynı yere oturdum.

Alpay nasıl olduğuma dair bir mesaj atmıştı.

Gözlerimi kapatıp sobanın çıtır tı seslerini dinledim derken kapının çalma sesini duydun büyük ihtimal ile Hüseyin amcaydı. Üzerimdeki örtüyü kaldırıp kapıya adımladım açtığımda Karşımda görmeyi hiç beklemediğim biri vardı.

olay döngüsü hakkında yorumlarınızı yazın lütfen...

sizce gelen kim.

Devran hakkında yorumları yazın lütfen.

Roza hakımdada yorumlar buraya lütfen.

birde Roza' nın gerçek adı Rozerin neden söylemediklerim bir sonraki bölümlerde yazarım ...

yıldızımız unutmayalım lütfen.