Yeni Üyelik
3.
Bölüm
@simaawyq

 

Yorgunlukla yatağımda uzanmış, elimde tuttuğum kitaba odaklanmaya çalışırken aklım sürekli telefonuma kayıyordu. Mesaj bildirimlerim kapalı olduğu için pek gruba yazdıklarını düşünmesemde yerimde duramıyordum.

 

Bu sefer kitabı anlamaya karar verecekken odamın kapısının sert bir şekilde açılması ile irkildim, uzandığım yerde oturur hale gelirken kitabın arasına kalem koyarak kapattım. Babam kaşlarını çatmış elinde sıktığı telefonunda ne gördüyse beni mahvedecekmiş gibi bakıyordu.

Ağzımı açmak için hareketlendiğimde beni durdurarak ekranı gözlerimin önüne tuttu.

 

Siktir.

 

Bu sefer gerçekten benimle ne derdi olduklarını anlamıyordum, babamın gösterdiği fotoğrafta ben ve Yalçın vardık. Ve tam olarak Yalçın'ın bana yakın olduğu anlarda çekilmiş fotoğraflardı bunlar. Sertçe yutkunurken kafamı kaldırmak gibi bir hata yaptım. Babamın elini yanağımda hissederken, gözlerimi sımsıkı yumdum. Elim yatağın üzerinde yumruk olmuş, sarı saçlarım yüzümü örtecek şekilde savrulmuştu.

 

Bedenim benden izinsiz titriyordu buna karşı bir engelim yoktu. Yinede diğer elim ile saçlarımı yüzümden çektim ve ayağa kalktım. Terk edilmek istemiyorum.

 

"Yalçın ile ayrıldık bugün sadece konuşmak için gelmişti." Haberi vardı bir zamanlar sevgili olduğumuzdan fakat ayrılmış olduğumu da biliyordu. Yalçın'ı istemiyordu ve ben yine buna itiraz etmemiştim.

 

"Ne için konuşacaktınız? İlişkinizi babamdan gizli nasıl yürütürüz diye mi Çağla! Delirtme beni! Onunla sevgili olduğunda resmen antrenman için olan maçta kaybettin!" Dediği gibiydi sadece küçük bir antreman maçıydı kazanıp kaybetmemin zararı yoktu. Babama ise vardı.

 

"O gün akşamı ve sabahı yemek yemememi söylemiştin o yüzd-"

 

"Ben suçluyum öyle mi? Çağla!" Diyerek gürlemesi ile kendimi geriye ittim. Sinirle ilk önce yanımda duran kitabımı yere fırlattı birkaç sayfası yırtıldı. Daha sonra çalışma masama yönelerek test kitaplarımı yere savurdu, kalemler her bir yana dökülürken yerimden kalkmadım.

 

Eline aldığı kar kürelerimden birini yere fırlattı. Kar küresinin içinde sadece bir kız vardı, kırıldığı için içindeki kızda yere düştü. Gözlerim oraya kaydı, kız kürenin cam parçaları arasında kaldı ve içindeki suda üzerindeydi. Hem cam parçaları arasında kanıyor, hemde suyun içinde parçaların arasında akan kanı suyla beraber onu boğuyordu.

 

Kürenin içindeki kız bendim.

 

"Aşağı in spor salonuna." Saatine göz attı ve gözlerini kıstı. "Dediğimi tekrarlatma bana, bunu sevmiyorum güzel kızım biliyorsun." Ayağa kalktım üzerimde pijamalarım olduğu için dolaptan spor kıyafetleri aldım. Hiçbir şey demeden alt kata inecekken şarj da olan telefonuma çarptı gözüm onu da aldım.

 

Spor alanına indiğimde arkamdan babam kapıyı yüzüme kapattı. Kapıyı kitlerdi ve ne zaman açarsa sporum o zaman bitmiş olurdu. Kızaran burnuma dokundum ama ağlamadım. Telefonumu açarken gruba girdim, gördüğüm fotoğrafla kaşlarımı çattım.

 

Bu fotoğraf hem babama hemde bunlara nasıl atılmıştı? Kim yapmıştı bunu?

 

İshak: fotoğraf.

 

İshak: okulun itiraf sayfası ikinizi konuşuyor

 

İshak: eski zannettim ama biz sana yazarken onunla buluşmuştun

 

Yağız: ayrıldınız sanıyoruz bizde

 

Yağız: hayır vicdan yaptım amk

 

Yağız: sende seviyorsun olun siz yine konu asıl bize girmesin

 

İshak: bencede

 

İshak: vallahi hani dedim senin hiçbir şeyden haberin yoktur ama buluşmanız her şeyi açıklıyor

 

Ne saçmalıyordu bunlar bilmiyorum ama resmen telefonumu bir köşeye fırlatmamak için zor tutuyordum. Beni tanımadan hakkımda bir fotoğraf ile fikir yürütecek kadar aptal kişilerden umut beslemiştim. Aptal asıl bendim.

 

Çağla: neyi açıklıyor?

 

İshak: sevgilini korumaya çalıştığını işte

 

Çağla: onunla sevgili olmadığımı söyledim

 

Çağla: algılarınız sıkıntılı gibi

 

Yağız: bizi şikayet eden senin sevgilin onunla halledecektik işimizi sen araya girmeseydin

 

Çağla: bu gruba beni siz aldınız

 

Çağla: sizin yüzünüzden

 

Çağla: her neyse

 

Çağla: sizi şikayet eden Yalçın değil

 

Yağız: al işte savun sevgilini sonrasına bakarız

 

Pamir: Yağız ve İshak düzgün konuşun amk

 

Pamir: emin misin çağla?

 

Birkaç saniye son gelen mesaja baktım. Fakat kendimi çabucak toparlamıştım.

 

Çağla: Yalçın bu konuda yalan söylemez

 

İshak: iyi tanıyorsunuz birbirinizi

 

Çağla: evet

 

Çağla: biri ona numaramı aldığınızı söyleyince sinirlenmiş konuşmaya geldi

 

Çağla: bu kadar yani onla sevgili falan değilim

 

Yağız: niye ayrılmıştın sen

 

Çağla: seni ilgilendirmiyor

 

Yağız: sormadım say

 

Pamir: biri dediği kişi kimmiş

 

Bunu sormak aklıma gelmediği için oflayarak etrafa baktım kısa bir an, babam umarım kontrole gelmezdi.

 

Çağla: o an sormak gelmedi aklıma

 

İshak: yarın okulda sorarsın o zaman

 

Çağla: soramam siz öğrenmek istiyorsunuz zaten gidip kendiniz sorun

 

İshak: ya sorsan ne olacak Çağla

 

Çağla: sormayacağım

 

Çağla: ayrıca sen önce cebinde taşıdığın eşyalara sahip çıkmayı öğren İshak

 

Çağla: sonra bir şeyleri öğrenmeye çalışırsın

 

İshak: ben nereden bileyim biri benim ceketime senin numaranı koyacak

 

Yağız: haklı çocuk

 

Çağla: o benim sorunum değil

 

Çağla: bundan sonra ne haliniz varsa kendiniz halledin

 

Çağla: hiçbirinizle konuşup, görüşmeyeceğim

 

Çağla: malum birileri beni gizlice çekip paylaşmanın peşinde

 

Pamir: çeken kişiyi bulmak istemiyor musun?

 

Pamir: peşinden gelmeye devam ederse ne olacak

 

İshak: Pamir haklı

 

Yağız: belki yalçın yaptırmıştır

 

Çağla: bu olamaz

 

Yağız: onu korumayı kes

 

Çağla: o benim düşmanım değil Yağız

 

Çağla: sende onun hakkında her dediğimi korumaya çevirmeyi kessen iyi olur

 

Çağla: hata bende

 

Çağla: gerçekten aptalım

 

Çağla: sizin gibilerden ne beklenir bilmiyorum ama

 

Çağla: neyse

 

Çağla: gruptan çıksam iyi olacak

 

Pamir: sakın

 

Çağla: ne

 

Pamir: çıkma gruptan

 

Çağla: neden

 

Pamir: kal işte biz senin hakkında bir şey olursa haber veririz

 

Pamir: madem sen yapmıyorsun biz kendi konumuzu da senin meseleyi de hallederiz

 

İshak: çok pis gaza geldim

 

İshak: az önce dediklerimi de ciddiye alma

 

İshak: sadece yalçın bana samimi gelmiyor

 

İshak: seni tanımadan böyle konuşmak yanlıştı

 

İshak: meselen bizim meselemiz

 

Yağız: ishak'ın sözlerini söyledim say

 

Yağız: kabul etmezsen ses atarım

 

Yağız: yazmaktan üşendim

 

Cevap vermemi beklemeden ses kaydı atmasıyla dudaklarım istemsizce yukarı doğru kıvrıldı.

 

Yağız: ses kaydı. (Yalçını sevmem ve onunla sevgili olman bize karşı onu koruduğunu düşündürüyor ama öyle değil. Onun sevgilisi değil Çağla'sın sen, hakkında yanlış şeyler konuşmamalıydık. Tekrar tanışalım, ben Yağız.)

 

İshak: ses kaydı. (Ben İshak, naber güzellik?) (Islık sesi)

 

Bir şey yapmadım eğer Pamir de ses atarsa onlara ses atardım o yüzden birkaç dakika bekledim. Sanki herkes nedenini anlamış gibi bir şey yazmadı. Aniden gelen ses kaydı dudaklarımı ısırmama neden oldu.

 

Pamir: ses kaydı. (Pamir bende, memnun oldum Çağla.)

 

Bir ses belkide bu kadar hissedilebilirdi. Sadece bir tanışma değildi bu, sevgi denilen hayalin başlangıcıydı. Fakat diğerlerinde ayrı Pamir'in sesi asıl kalbimi hızlandırandı.

 

Ses tuşuna basılı tutarak telefonu dudaklarıma yaklaştırdım.

 

Çağla: ses kaydı. (Çağla bende.)

 

Kilit sesinin açılışı ile yerimden hızlıca kalktım. Babam içeri girmedi gözlerim saate kayarken çok vakit geçmediğini de fark ettim. Kilit açıldıysa ceza bitti demekti, erkendi.

 

Telefonuma bakarken gülümsedim fakat dudağımda hissettiğim acı buna engel oldu. Tokatın bıraktığı yarayı unutmuştum. Gördüğüm en küçük sevgi bana acıyı unuttururdu işte.

 

Onların Yalçın'ı sevmediği için bana kullandıkları tavır hoşuma gitmemişti, yine de bir şey dememiştim. Susmak, silahtı. Ve ben sadece silah kullanırdım.

 

Gruptan çıkmadım, onlarla tekrar tanıştım. En baştan başlıyorsak saklanmazdım, insanlar gerçekleri görerek beni tanımalıydı çünkü ben Çağla'ydım. Babasının nefreti ile büyüyen ve hala terk edilmekten, ailesiz kalmaktan korkan Çağla.

 

Korku. Dudağımda kuruyan kan değildi, engellemeye gücü olmasına rağmen bunu yapmadan hala öylece duran Çağla'ydı.

 

Eğer aile sandığım kişi de beni terk ederse, güçlü kalabilir miydim? Kalamazdım. Ben Çağla Bala tek zayıf noktam, terk edilme korkum. Bu olmadığı sürece beni üzemezlerdi.

 

Öyle mi? Kısık sesli bir fısıltı duyuldu, bu babamın sesiydi.

 

&

 

İshak: çağla'cığımızın umursamadığı ama içinde olduğu operasyonumuzu başlatıyorum beyler

 

İshak: plan belli

 

İshak: ilk işimiz çağlanın numarasını isteyerek aldığımızı söyleyen piç kim?

 

İshak: anladığımız kadarıyla sarp değil

 

İshak: onu bulduktan sonra diğer bir soru ise

 

İshak: çağla ve yalçın şerefsizini kim çekti?

 

İshak: o kişi kim net bulunmalı zaten yaptığı suç amk

 

İshak: daha sonra benim ceketimi hangi göt karıştırdı

 

İshak: aslında en önemlilerinden birincisi bu da olabilir

 

İshak: o ceketim çok para

 

İshak: ve bizi kim şikayet etti

 

İshak: Erva hoca söylemiyor ama

 

İshak: ona yine soracağım

 

İshak: son soru Pamir ve Çağla ne iş

 

Yağız: son soruyu anlamadım lan

 

İshak: onu bende anlamadım çok takılma kanka

 

Yağız: ilk önce yine bir Erva hoca ile konuşalım

 

İshak: aynı şeyi dedim zaten mal

 

Yağız: sussana olum

 

Pamir: okulda konuşuruz yine

 

Pamir: ilk önce çeken kişiyi öğrensek iyi olur

 

Pamir: çağlayı takip edip etmediği belli bile değil

 

Pamir: sitenize öylece birilerini alıyorlar mı çağla

 

Pamir: yani sitede oturan biri değilse tabi

 

Yağız: aktif değil Çağla

 

Yağız: bakar mı ki

 

İshak: arayak mı

 

Yağız: yok olum müsait değil demek ki

 

İshak: atarsak olur

 

Pamir: Yağız haklı görünce yazar (10.13)

 

Çağla: siteye girmesi zor aslında (13.24)

 

Çağla: yani buradaki evler de genellikle çekirdek aileler oturur öyle kalabalık da değil

 

Çağla: onun için sitede olan görevliler konuşurum

 

Çağla: geç gördüm evde değildim de

 

İshak: sabah sabah tatilde dışarı çıkılır mı be kız

 

Çağla: voleybol maçına az kaldı

 

Yağız: doğru iki gün var heyecanlı mısın

 

Çağla: çok değil

 

Heyecan değil sadece korku. Babam izlemeye gelecek.

 

İshak: Çağla reis anlamadık sanma bu arada

 

Çağla: neyi

 

İshak: sende bu operasyonun içerisindesin

 

İshak: senin fotoğrafçı için biz sana yardım ediyoruz

 

İshak: sende bize edersin şikayetçi için

 

Çağla: böyle bir şey demedim.

 

 

İshak: dedin

 

Çağla: hayır demedim

 

İshak: he he aşık değilsin Pamir'e

 

Çağla: değilim

 

Pamir: bir şeyler öğrenirsen haber vermeyi unutma Çağla

 

Çağla: unutmam

 

İshak: aynen değilsin

 

Çağla: gitmem lazım

 

Çağla: görüşürüz İshak

 

İshak: he he görüşürüz Çağla'cım

 

Yağız: görüşürüz

 

*

Bölümü nasıl buldunuz? Çağla ve diğerleri hakkında düşünceleriniz neler?

Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen. Sizleri çok seviyorum.

 

 

 

Loading...
0%