"Komutanım eğilin" Aybars sayesinde hızlıca eğildim.Vuruluyordum.

"Saol Aybars"

"Ne demek komutanım" Vatan timinin komutanıydım.Kızl olmama rağmen komutan olmuştum bu benim içi çok güzel birşeydi.On iki yaşımdan beri Kara Harp Okulunu istiyordum,ve tuturmuştum.Ailem istemeseler ben artık askerdir,ölümüne kadar.Aslında Timin adı Yaşam tipi olacaktı fakat sonrasında Vatan yapmıştık.Iran sınır kapısındaydık.Teoristler burada olduğumuzu bilmiyordu,Vatan timi heryerdeydi.Üç terörist vardı karşımda.çimenliklere kamuflaj olmuştum.Birşeyler konuşuyorlardı.Tam sıkacaktım ki.Yanlarina biri geldi.Guŕ sesiydi sesi buraya kadar geliyordu.

"Komutanım gelmişler"dedi

"Neredeler"

"Bilmiyoruz ama iz bırakmışlar"

Sırıttım.Hakanın en sevdiği seydi,yem hazırlamıştı gene.Hep yapardı bunu.Düsmanina kendinde otuz metre ileriye bırakırdı.Bu izler değişirdi.Bazen kalem bazen kıyafet parçası çok değişik eşyalar koyardi.Teoristler ayaklandı.Sesi gür olan adamı takip ediyorlardı.Gozlerim onlardandır ama aynı zamanda time haber veriyordum.

"Şanslısın Hakan geliyorlar"

Kahkaha sesi geldi.Hakanın kahkahasıydı.Durdular.

"Abi eşyamı unutmuşum ya "ded biri.Adam geldi diğerleri ilerlediler.Hedef belli.Olucekti.Nişan aldım ve tetiğe bastım.Boomm.Tam ayak sinirinden vurmuştum.Yaşasa bile sakat kalicaktı.Adam direkt çığlık attı.Cıgligin ardında bağırdı.

"İşini biliyorsun ama bilmiyorsun"Ardindan yeri boyladı.Kulağıma bazı sesler geldi.Silah sesi.Sadece 1 kişi kalmıştı.Onu gördüğümü bilmiyord fakat ben Asena Yıldızdır ve herseyi görürdüm.Keskince hedefi belirledim.Adam şuan başka şeylerle uğraşıyordu.Hedefi keskinlestirdim ve silah patladı kuşlar uçtu hedef ise cesed oldu.