Bölüm 5: Biz Olduk Mu?

Onunla çok iyiydik ama sevgilimiydik bilmiyorum. O beni affetti onu bir daha kandırmayacağım. Beni öptüğü an hala aklımda. Bir daha olması için canımı veririm. Okula giderken bu sefer bizi gören gülmüyor şaşırıyordu. Yanıma geldi

-Selam güzellik

-selam

-Dün gece nasıldı?

-off Nicolas, çok iyiydi.

-tekrara edelim mi?

-Ne zaman ne?

-Sen ne zaman istersen prenses.

-Prenses mi?

-Evet niye ki?

-Nicolas seni hiç anlamıyorum.

-Neden ki?

-Seni çok üzdüm ama sen hala bana iyi davranıyorsun.

-Yeni bir sayfa açtım ve onlar geride kaldı.

-Peki bu sayfada bana yer var mı?

- Kitap seninle dolu prenses

-O zaman benim kitabımda sen olurmusun?

-Tabi ki zevkle.

Onunla sevgiliydik olmuştu artık her şey Nicolas. Onu çok seviyorum. O bana kendimi hatırlatan tek kişi. Bende ona kendini hatırlatacağım kendinden başka insanları düşünmeyi bırkmalı.Ama bu gün bir şeyler olacak. Alessia ile görüşeceğim. O çok şey haketti. Bir iki saat sonra Alessia'nın yanına gittim

-Alessia merhaba

-Belly özür dilerim

- dileme Alessia çünkü seni affetmeyeceğim.

-Belly biliyorum yaptığım şey çok iğrenç ama lütfen beni affet.

-Evet,sende iğrençsin yaptığın şeyde.

-Bana istediğini de ama beni affet.

-Bu zamana kadar,dört yıl boyunca beni kandırdın.

-Hayır Belly öyle değil.

-Belly seni affetmemi istiyorsan lütfen benden uzak dur lütfen.

-Belly gitme.

Bana böyle bir şey yapacağı aklımın ucundan bile geçmezdi. Aptal kafam keşke Nicolasa inansaydım o hep haklıydı. Ama benim sadece kalbim değil güvenim gururum hepsi kırıldı...

​​​​​