Yağmur... Yağmur ne kadar güzel bir doğal afet değil mi?

Yağmur sanki,sanki günahkar insanları günahlarından arındırıyor gibi,her ne kadar arındırıyor olamasada.

Sahi nasıl bir ülkeye dönüştük biz?Sözde müslüman bir ülkeyiz.Müslüman bir ülkeysek eğer neydi bu kadın cinayetleri peki?Eskiden bir tane şehidimiz için zamanın da Menemeni yakarken şimdi nedir peki bu insanların umursamazlğı peki?Evet zorla asker olup şehit olmuyolar haklısınız ama onlar siz sırf dışarı da rahatça eğlenin,dolaşın,gezin,rahat bir şekilde yastığa baş koyun diye savaşan bu ülkenin evlatları.Magazin programların da ünlüler kadar değer görmeyen,sadece televizyon da,haberler de on saniye gösterilen bu vatanın evlatları.

Yaşamadan anlıyamazsınız diye bir söz var ya gerçekten çok doğru bir söz.Ateş gerçekten düştüğü yeri yakıyormuş.

Küçükken asker olucam diye herkese kafa tuttuğum da herkes bana "Eğitimlere dayanbilir misin?"dediklerin de hep cevabım "Evet" oldu."Peki aç kalmaya dayabilir misin?"dediklerin de gine cevabım "Evet" oldu."Vurulup şehit olursan peki,Onu hiç düşünüyor musun?" dediklerin de "VATAN SAĞOLSUN"derdim hep.

Şehit olan annemin tabiriyle her şeye cevabım vardı ama sadece bir soruya cevabım yoktu.Harp okulunda mülakatım da sordukları soru beni derin bir sessizliğe gömmüştü.O Soru ,

"Timin gözünün önünde öldürülse ne yapardın?"

İşte benim hayatta olmasından en çok korktuğum şeydi bu soru.Ya gerçek olursa?

Nereden bilebilirdim ki hayatta ölmekten daha çok acı şeyler olduğunu.

Ben Asel Deniz Bozkurt.

Şehit Kıdemli Üsteğmen Burak Bozkurtun'Küçük Prensesi...

Şehit Üsteğmen Şeyda Bozkurt'Canından Çok Sevdiği Biricik Kızı...

Bu benim hikayem.Bu hikayeye benimle beraber tanık olmaya hazır mısın?