1

Karargaha vardığımda direk albayın odasına girdim.

Yüzbaşı Yağmur Yılmaz İzmir emredin

- Otur yüzbaşı

Tabiki oturmadım canım hiç ceza çekmiyordu ilk kez buna kandığım zaman alaydaki tüm patatesleri bana soydurmuştu albay üstelikte bittikçe yenisi getirtmişti tamı tamıma 2 gün boyunca patates soydum.

- Yüzbaşı otur bu bir emirdir

Hemen oturdum. Albaya önemli dosyaları verdim ve görev hakkında konuştuk.

- Yoruldum Yağmur git dinlen bir süre izinlisin. Bu arada timin şuanda görevde tahminen 2 haftaya gelirler.

Teşekkür edip hemen dışarı çıktım. Hemen eve gitmek istiyordum abilerimi çok özlemiştim. Aylar sonra telefonumu açmıştım abilerimin ve arkadaşlarım aramalarına bakarken bir tane yabancı numrama dikkatimi çekti. Toplam 13 kez aramış. Geri aradım.

-Buyrun Kardelen Hastanesi

Beni aramışsınız da ne oldu acaba

- Yağmur hanımla mı görüşüyorum

Evet buyrun

- Yağmur hanım sizi aradık ama ulaşamadık sizin doğduğunuz gün hastane de bir karışıklık olmuş karıştırılmış olma ihtimaliniz var lütfen hastaneye gelip kan tahlili verin

Şoka uğradım ne düşüneceğimi bilemedim.

Tabi gelirim ne zaman ve nerde ?

- Yarın saat 12.30 da İstanbul kardelen Hastanesi'nde.

Başka bir şey demeyip hemen kapattı. Ne kolay dimi insanın hayatıyla oyna sonra hiçbir şey yokmuş gibi arayıp karışıklık fln diyorlar. Şaka gibi

Şuan ne yapıcağımı hiç bilmiyorum.. ben bunca sene bu acıları boşuna mı çekmiştim. Neyin, kimin günahını ödüyordum.

Bi ben mi bu hayata sığamadım. Gözlerimin dolmasını engellemeye çalıştım ama olmadı..

Baba denilen şahsın dayakları ve hakaretleri, annem dediğim kişinin benden tiksinmesi, sürekli aşağılanıp hor görülmem....

Hemen arabaya atlayıp uçuruma sürdüm. Burda kimse olmazdı rahat rahat ağlayabilirdim.

Gözyaşlarım benden bağımsız akmaya başladı. Herkes ağlamak güçsüzlük değil der durur ama durum bu değil. Ağladığında karşı tarafa en hassas ve zayıf noktanı gösterirsin.

Karşı taraf bunu size karşı kullanmak için çekinmez. Tecrübe ile sabit.

Ama aynı zaman da ağlamak insanı rahatlatır üstündeki duygularım boşalmasını sağlar. Bu yüzden burda rahat rahat ağlayabilirdim.

Yarım Saat Sonra

Artık eve gitmem gerekliydi abimler beni merak ederlerdi. Şu yaşadığım hayattaki iki şansımdan biriydi abimler zaten öbürüde timimdi. Başka da şansım falan yoktu. Arabama binip eve gittim. Kapıyı tıklattım kapıyı Ali abim açtı.

İlk başta beni görünce dondu kaldı. İçerden Sinan abimin sesi geldi.

- Ali ne oldu kimmiş... Cevap versene SALAK.

Sinan abim en büyüğümüz olduğu için bize böyle sevgi dolu(!!) sözcükler söylerdi.

- ulan Ali ulan Ali ne gördün acab-

-Yağmurrr abim

Hemen gelip beni sıkıca sardı Ali abimde sonunda şoku atlattı hemen gelip bana sarıldı. Ne olursa olsun onlar benim canım abilerimdi.

- Kızım kaç aydır yoksun sana bir şey olcak diye ödümüz koptu. Neyse sonunda geldin ya.

- abi bende sizi özledim ama şu an çok daha önemli bir mevzumuz var.

-Yine ne oldu ya. dedi Sinan abim

- Bizde bela eksik olur mu be abi.

Onlarla salona geçtik ve olanları anlattım. İkiside şok oldu.

Bak abim ne olursa olsun sen bizim kardeşimizsin o sikik testin hiç bir önemi yok. Ne de olsa biz can bağı ile bağlıyız dimi?

Ne kadar beni teselli etmek için söylese onları bırakmamdan korkuyordu bunu gözlerinden görüyordum.

Tabiki bu hayatta benim ailem sizsiniz hiçbir şey hiç kimse bizi ayıramaz diyip onlara sarıldım.

Ali abime baktığımda ağlıyordu hemen gözyaşlarını sildim.

Sakın abi ağlama hayatımızda hiçbir şey değişmeyecek ben yine senin manyak deli kardeşinim.

Gülüp bana döndü " öylesin dimi" tabiki. Sonra onlara yarın İstanbul'a gideceğimi söyledim ama beni asla tek yollamayacaklarını belirttiler.

Biraz kesinlikle kendi isteğim ile yemek yiyip üçümüz beraber yattık.

Ertesi Gün

Evet tam şuan abimlerle beraber DNA testine gelmiştik. Danışmaya katı sorup gittik. Kapıyı açtığımda ilk anne baba demeye bin şahit ister olan kişilerle karşılaştım. Tabiki onları araştırmıştım ama sadece üstün körü beni ilgilendirmeyen insanların hayatını araştırcak değildim sadece terörle bağlantıları var mı diye baktım bide isimleri ile ailedeki yerlerine yani kim abi fln

Daha sonra geçip bir yana oturdum. Sonra karşı tarafa baktım. Bana benzeyen bir kadın daha doğrusu senin ona benzediğin bir kadın dimi ya bari şuan rahat bırak beni canım iç sesim haklı olduğumu söyle bırakıyım tamam ulan sen haklısın haklının önde gideni ömrümü çürüttün be. Gittin mi??? Ohh en azından sözünün eriymiş gitti.

Neyse evet ve şuan karşımda o kadın dışında bana şefkatle bakan bir adam nefretle bakan bir adam ve merakla bakan bir velet var

Ama velet ne yalan söyliyim baya tatlı. Neyse konumuza dönelim ben bunları düşünürek şu gereksiz doktor boş boş konuşmustu sonra sadede gelerek kanlarımızı aldı.

Aslında 1 haftada çıkması gereken rapor hastanenin hatası olduğu için 2 saate çıkıcakmış. Şimdi onlara zahmet olucaktı ama....

Neyse abimlerle gözlerimle dışarıyı işaret ettim salak abim Ali anlamasada çok şükür Sinan abim anladıda onuda ensesinden tutup çıkardı.

Dışarda abimlerle beraber sohbet ettik ve baya gülüştük bizi izleyen bir göz farkettim oraya bakımca hemen gitti ama ben görmüştüm bu bana nefretle bakan adamdı. Neyse böyle iki saati geçirdik.

Odaya geri dönüce belli olan sonuç açıklandı.

Yağmur Yılmaz'dan alınan DNA örnekleri 99,9 Samet Aydın'dan alınan örnekler ile uyuşuyor. Aynı zamanda Sena (karışan kız) Aydın'dan alınan örneklerde Haşmet ( isim bulamadı jdksksk) Yılmaz'dan alınan DNA örnekleri ile uyuşuyor.

Haşmet denen varlık hemen kızına sarılıp çocuğumu bırakmam herkes kendi kızını alsın dedi.

Şuan kendimden çok abilerimi düşünüyordum hadi ben üveydim abimleri niye sevmedi abimleri de asla bu şekilde savunmaz desteklemezdi beni döverdi ama abilerime dokunmazdı umursamazdı. Sadece beni dövünce abimler araya girip beni kurtarmaya çalışırkem bir iki vururdu o kadar.

Abilerime bakımca gözlerindeki acıyla beraber hayalkırıklığını da gördüm. Hemen gidip onlara sarıldım onlar da bana sarıldı. Hasmetler sonra hemen gittiler ama gitmeden Zehra Gül hanımın ( üvey momy) oğullarına hüzünle baktığını gördüm.

Sonra oda hiçbir şey demenden gitti. Bende abimlerle beraber tam odadan çıktım ki Sinem hanımım(gerçek momy) sesini duydum hemen arkamdan geldi.

- kızım lütfen bize bir şans ver

- hanımefendi sizin üzmek istemem ama lütfen benden bunu istemeyin

Kadının gözleri doldu

- Bari en azından akşam yemeğine gel

Hiç istemesemde nedensizce bu kadına kıyamıyordum. Abimlere baktım Sinan abim kafasını sallarken Ali abim hiç birşey demedi.

- tamam Sinem hanım numaranızı yazın konuşuruz

Kadınım gözleri parladı hemen telefon numarası yazdı sonra onlara veda edip abimlerle arabaya gittik.

Ali abim hemen konuştu

- Hani hiç birşey değişmeyecekti şimdi niye onlara yemeğe gidiyorsun

Abi kadını görmedin mi resmen ağlıyacaktı hem tabiki hiç birşey değişmedi ben hala sizin deli ve manyak kardeşinizim sizde benim kahramanlarımsınız.

Abim ister istemez güldü ve bana sarıldı. Daha fazla duygusallaşamazdım hemen ayrılıp

Yeter bu kadar duygusallık hadi yemeğe gidelim hesaplar benden diyip moralleri yerine getirmeye çalıştım. Onlarda

bunu anlayıp bana ayak uydurdular.

Ben hayatımın en büyük darbesini yemiş gibi hisstsemde bunun başlangıç olduğunu bilmiyordum.