Gözyaşlarımın yuvarlanmasıyla Alp abim hemen gelip bana sarıldı.

"Ağlama güzelim akıtma incilerini, tabiki sana inanıyoruz " onun ardından Mete ile Sinan gelip sarıldılar.

" Bunu nasıl düşünürsün sağ yarim? Sen demedin mi insan diğer yarine nasıl inanmaz."

" Evet abla tabiki sana inanıyoruz. İnsan ablasına inanmaz da kime inanır?"

Sonra savaş abim ile Salih abim geldi, onların gözlerinde ilk şüphe vardı ama sonra bana inandılar.

" Özür dileriz güzelim bian düşündük. Gerçekten özür dileriz eşşeklik ettik. "

" Ne malum Sinem'in doğru söylediği?"

" Ne diyorsun sen Barış?"

" Evden Pınar ile buluşucam diye çıkıyor, ama burda Pınar falan yok. Tanımadığımız bir adam var ve Sinem'e sarı--"

" Sen ne dediğini biliyor musun barış? Benim kızım bir şeyim değil diyorsa değildir. Nasıl bunun aksini düşünürsün?"

Babamın söylediklerinden sonra abim durdu.

" Bana gerçek yüzünü gösterdiğin için teşekkür, abi..."

"Sine--"

" Yeter daha fazla duymak istemiyorum."

Şimdiden söyledikleri için pişman olmuş gibiydi ama artık çok geçti.

Annemin gözlerinde de hayalkırıklığı vardı.

Karal ailesin düşünceleri umrumda bile değildi ama onlarında ne düşündüğü belliydi.

Zaten şeytan ikilisi bana bakıp sırıtıyordu.( Evet ikilisi üçlüsü değil aralarından biri iyiymişm)

Onların dışında Polat bey ve Demir beyin bana inanmadığı belliydi. Onların dışındaki kişiler inanıyor gibiydi.

Gözyaşlarımı silip şeytan ikilisinin yanına gittim.

" Size teşekkür edeceğim aklımın ucundan bile geçmezdi ama... Teşekkürler. Bana etrafımdaki insanların gerçek yüzlerini gösterdiğiniz için teşekkürler."

Herkes şaşkınca bana bakıyordu. Telefonumu çıkarıp Faruklar ile Nisa' nın konuşmasının ses kaydını açtım.

Faruk ile Tarık şok içinde bana bakıyorlardı. Kimse ses çıkarmadan ses kaydını dinliyordu.

Ses kaydının sonuna gelmiştik. Demir bey Faruğun yanına gidip ona güçlü bir tokat attı. Aynı şekilde Büşra hanım da Tarığa tokat attı.

Polat gereksizi de Ateşe tokat atacakken araya girdim. Bana şaşkınlıkla baktı. Tam o sırada Savaş abim Nisa'ya bağırıyordu.

" Dua et kızsın, yoksa seni öyle bir dövmüştüm ki aklın hayalin şaşar."

Sonra babam araya girdi. " Tamam Savaş yeter. Onun cezasını eve gidince karar vericem. Şimdilik bi dur."

Herkes şaşkınca birbirine bakıyordu. En son babam söze girdi." Bu ne demek Demir bey? Oğullarınız nasıl böyle bir işe kalkışır? Böyle mi Sinem'e sahip çıkıyorsunuz, şimdi böyleyse Allah bilir evde nasıl davranıyordur oğullarınız kızıma?'

" Haklısınız Mehmet bey, bende oğullarımdan böyle birşey beklemezdim. Ama emin olun bunun bir cezası olucak bir daha böyle bir şey yapamı aklıllarından bile geçirmeyecekler."

" Demir bey beni sizin oğullarınız ilgilendirmiyor. Kızımın resmen sizin yanınızda can güvenliği yok. "

" Orda durun Mehmet bey kızımı tabiki koru--"

" Lütfen susar mısınız? Gerçekten yoruldum ve eve gidip dinlenmek istiyorum. Lütfen bu konuyu daha sonra konuşun."

" Tabiki kızım, sen nasıl istersen. Gel hadi eve gidelim."

Babamın yanına gittim. Beni kolunun altına alıp eve doğru gitmeye başladı. Bizimkiler arkamızdan geliyorlardı.

15 Dk sonra

Eve varmıştık. Babam hepimizi salonda toplamıştı.

" Nisa buraya gel."

Nisa göz devirip babamın yanına gitti.

" Kredi kartları bana veriyorsun."

İlk kez Nisanın gözlerinde şaşkınlık ve korku gördüm.

" Ne , ne demek isti--"

" Ne demek istediğim çok açık Nisa bana hemen kredi kartlarını veriyorsun. Buda seni son uyarım eğer bir vukaatın daha olursa seni başka şehirde bir okula yollarım."

İlk Nisa' nın gözlerinde bir parlama oldu ama babamın sözlerinden sonra o parlama söndü.

" Öyle hemen sevinme. Yatılı bir okul olur ve sana sadece temel ihtiyaçlarına yetecek kadar para veririm kredi kartların zaten olmaz. Öyle rahat rahat takılırım diye düşünme, buda sana son uyarım. Şimdi odana geç."

Nisa sinirli gözlerle yukarı çıktı. Sonra bende odama doğru çıktım. Arkamdan geliyorlardı.

" Lütfen beni biraz yanlız bırakın, kafamı toparlıyacam. "

Sonra odama geçip yatağıma yattım ve düşünmeye başladım...

PARKTAN AYRILDIKTAN 15 DK SONRA ATEŞTEN

Eve gelmiştik. Şuan babam hepimizi salonda toplamıştı. Esip gürlüyordu.

" Siz nasıl böyle bir şey yaparsınız NASIL?"

" Ama baba--"

" Kes sesini!! Siz ne yaptığınızın farkında mısınız?"

" Ne yapmışız baba?"

" Ne yapmışsınız bide soruyor musun? Yaa biz burda Sinem'i burda nasıl tutarız diye düşünüyoruz, mahkeme için hazırlık yapıcaz, siz direk onların eline koz veriyorsunuz."

" Baba burda bize kızıyorsun ama sende Sinem bana inanıyor musunuz dediğinde inanmadın, gözlerinden belliydi. Madem kıza güvenmiyorsun ne diye burda istiyorsun?"

Faruk abim bir yere kadar haklıydı. Babam da Sinem'e inanmadı şimdi burda bize ahkam kesiyordu.

O sırada Polat abim söze girdi" hadi onu geçtim de Sinem de o ses kaydı nasıl vardı? Yani herşeyi biliyorsa neden o parka gittiki?"

" Kimlerin ona güvenip kimlerin güvenmediğini görmek için. Ama bu seni umutlandırmasın abi bunu o aile için yaptı. Bizim ona inanıp inanmamamız umrunda değildi. Ses kaydını nasıl buldu bilmiyorum." Oğuz abim haklıydı...

" Ona ses kaydını ben verdim."

Faruk abim ışık hızıyla bana baktı. Gözlerinde inanılmaz bir sinir vardı.

" Ne yaptın ne yaptın Ateş?"

" Ona ses kaydını ben verdim."

" BUNU NASIL YAPARSIN ATEŞ NASIL? Hadi onu geçtim neden yaptın?"

Neden yaptım... Artık böyle olmak istemiyordum çünkü... Nefretimin, kindarlığımın esiri olmak istemiyordum. Nisanın yaptıklarını Sinem'e yıkmıştım ve sadece ben zararlı çıkmıştım.

Sonra onun Sinan ile olan bağını görmüştüm, onunla özel ilgilenmesi, her koşulda ona inanması.... İlk sadece o aileye böyle olduğunu düşünüp yaptıklarıma devam ettim.

Ama sonra Oğuz abim ve Toprak abim ile olan ilişkisini görünce yanlış yapanın ben olduğunu gördüm. Sonra Sinem' den özür dilemek için odasına çıktım. Sinan ile konuşup gülüşmelerini duydum. Zaten Pınarı falan da ordan öğrendim.

Sonra bir daha müsait bir zaman bulamadım. Sonra abimler Sinem'e komplo kurma planları yapıyorlardı. İlk direk Sinem'e söylemeyi düşündüm ama sonra bana inanmaz dedim. Bu yüzden delil topladım.

Sinem'in tam evden gidiceği vakit, bahçeden çıkmıştı o sırada annemler kapıyı kapatıp eve girdiler bende arka kapıdan çıkıp Sinem'e yetiştim

Olanları ona anlattım. Bana inandı, ses kaydını daha açmadan inandı... İnsanın ikizinin ona inanması çok güzel bir şeymiş. Bunu 17 koca yıl sonra öğrendim. Keşke, keşke bu karıştırılma olayı olmasaydı.

Sonra ise Sinem bana sarıldı... Hiç tahmin bile etmezdim bana sarılmasını. Nisa bana hiç sarılmamıştı... Özelikle küçükken birbirine sarılan kardeşler gördükçe Nisa' ya sarılmak isterdim. O beni sürekli itip dururdu.

Şimdi ikizim bana ben istemeden direk kendisi sarılıyordu... İnanılmaz güzel bir histi. Sonra aklıma Sinan' la böyle oldukları ona sarıldığı aklıma geldi. Ama bunh aklımdan çıkarmam lazımdı Sinan ile büyümüştü o ondan vazgeçmezdi buna alışmalıydım.

Ama artık abime cevap vermem lazımdı." Abi Nisa bize iftira atıyordu, sende Sinem'e iftira atınca ondan ne farkın kalıcaktı?"

" Nisa sana yapınca o kötü oluyor ama sen yapınca sen olmuyorsun?"

" Aramızda fark va--"

" Aranızda fark falan yok abi boşuna kendini kandırma, ben böyle bir iğrenç olaya bulaşmak istemediğim için Sinem'e söyledim vicdanımın sesini dinledim. Sana da tavsiye ederim."

Sonra arkamdaki kimseyi umursamadan odama çıktım. Daha hazırlanmam lazım daha Sinem ile buluşucaktım...

--------

Yorumlarınızı bekliyorum.

Ayrıca WhatsApp kanalı açtım kitap hakkında bilgi vericem. Ve bazı spoilerlar.

https://whatsapp.com/channel/0029VamksNSICVffJkxarR0S

Link bu ama burdan kopyalayamayanlar var. Tıktok veya ins hesabınız varsa bana mesaj atarsanız hesabınızada link atarım.

Tıktok: siradanbirileri1

İns: coksiradanbiri67