Dehşetle önümde beni saraya sürükleyen adama bakıyordum "Asil hocam gerek yoktu ben kendim hallederdim yada muhafızlardan biri beni alırdı" Asil hoca denen şahıs kulağına asmadi bu sözlerimi

Sarayın bir kulesinin önüne geldiğimizde büyülenen gözlerimdeki duyguyu ve açılan ağzımı gizleyemiyordum çeneme bir el dokundu ve çenemi yukarı ittirerek ağzımı kapattı

"Sizin dünyanızda böyle şeyler yoktu herhalde yarı fani" alayla fısıldayarak söylemişti bu sözleri gaye açık bir adam olduğu ortada olduğu için şüpheyle kaşlarımı kaldırdım ve ortama ayak uydurmak için bende fısıldadım "niye fısıldıyoruz" Asil hoca etrafı süzüp başıyla kuleye girmemi işaret etti

Sorgulamadan kuleye girip üst kata çıktığını varsaydığım koridor büyüklüğündeki merdivenlerden çıktık merdiven bittiğinde milyonlarca kümelere ayrılmış odanın olduğu bir yere gelmiştik

Asil hoca ilk defa konuştu "Klanını biliyor musun?" Klan mı? O da neydi

Bilmeyen bakışlarımı fark ettiğinde bilmediğimi anlamıştı ismimi mırıldandı birkaç defa en sonunda "Sakın buradan ayrılma melez ve kimseye yarı fani olduğunu söyleme geleceğim" merdivenlerden hızla inip gözden kaybolmuştu

Bu fanilik meselesi neden sıkıntı oluyordu bilmiyordum fakat birşeyler döndüğü oratadaydı ve cevabımı almadan gitmeyecektim peki ne yapacaktım annem araftaydı babaanem? Bilmiyordum burada 3 kız dışında arakadaşım yoktu

Zamanında Sık saldırılar olduğunu duymuştum etrafı dinlediğim kadarıyla müttefik bulmalımıydım? Acilen peki kim olacaktı o müttefik? Gözüme kestirdiğim ilk müttefik adayım Çağın hoca. Onu kendi safama çekmeliyim

Yaklaşık 10 dakika sonra kaçık hocam ve müttefik adayım tam karşımda yere oturmuş bir bana birde müttefik adayımın pelerininden çıkardığı kitaplara bakıyorlardı dakikalar geçtikten sonra Çağın -müttefik adayım- hoca zaferle gülümsedi

"Melezsin ve korkarımki birden fazla klana sahipsin fakat senin için en uygunu Aretuza."