🌷

Sabah kalktığım zaman tuana ve caner'i uyandırmadan evden çıktım ablamın beni dışarıda beklediğini gördüm onun karşısına geçtiğim zaman konuşmaya başladı

"daha iyimisin"

kafamı salladım ve daha fazla dayanamayıp kollarımı ablamın boynuna sardım fazla üzgün bakıyordu

"Babamlar uyandımı"

Kollarımı ablamın boynundan çektim

"benim dün akşam evde olmadığımı biliyor mu"

"Hayır ezel sen çıktıktan sonra odaya gelmedi bilmiyor"

ablamla beraber eve doğru yürümeye başladık ablam yanındaki anahtarla kapıyı açtığı zaman içeri girdik babam uyanmıştı biraz telaşlı görünüyordu muhtemelen evden kaçtığımızı falan düşündü bizi gördüğü zaman yüzündeki telaş silindi ve onun yerini kızgınlığa bıraktı bize kızgın gözlerle bakarken

"Nerelerdeydiniz siz"

ablam konuşmaya başladı

"ezelle birlikte hava almaya çıkmıştık baba"

kafasını salladı

"umarım öyledir "

gözlerini bana dikti

"sende hazırlan seni beklemek istemiyorum"

ablam bana baktı

"hadi ezel hazırlanalım"

Babam ablama bakmaya başladı

"damla sen gelmiyorsun"

Abla kaşlarını çattı

"nedenmiş o"

Babam ifadesini bozmadan

"siz ikinizin ne bok yapacağı belli olmuyor "

dedi ablam tam konuşmak için ağzını açmıştı ki ablamın konuşmasına izin vermeden imalı bir şekilde

"eğer zorluk çıkartırsan senin için fena olur damla yoksa sana ne yapıcamı ikimizde çok iyi biliyoruz "

babamın ne dediğini ben anlamazken ablamın yüzü kireç gibi oldu ve elleri titremeye başladı kafasını salladığı zaman babamda kendi odasına gitti

"Abla iyimisin"

"evet ,evet sen hazırlan bana neler olduğunu yazarsın"

dedi ve gitti aslında gelmesini istediğimi söylesem babam ona ne yaparsa yapsın bir şekilde geliceni biliyordum ablamın elleri hep çok korktuğunda titrerdi onun için ısrar etmek istemedim odama gidip hazırlanmaya başladım

Hazırlanmam bittikten sonra birşeyler atıştırıp annem ve babamla beraber evden çıktık hastaneye doğru giderken kulaklığımı taktım ve müzik dinlemeye başladım hastaneye geldiğimiz zaman babam biriyle birşeyler konuşuyordu babam kafasını salladı ve annemin elini tuttuğu zaman bir an duraksadım

ben bu kulaklıkda müzik dinlerken birşey mi kaçırdım!

kulaklığımı çıkardım bi odaya girdiğimiz zaman tüm bakışlar bize döndü doktor bizi görünce

"diğer ailede geldiğine göre testi yapalım zaten sizlerle gerekli görüşmeyi yapmıştım"

dedi ilk başta babalar kanlarını verdi sonra bi kız ve ben kıza dikkatli baktığım zaman babama çok benziyordu aynı onun gibi siyah saçları ve siyah gözleri vardı baştan aşağıya onu süzdüm bir DNA testi için fazla abartılı gelmişti başımı çevirip kızın ailesine baktığım zaman babasının gözleri mavi saçlarıda kumraldı annesine baktığım zamanda az çok kendime benzetmiştim benim gibi kahverengi gözleri ve kahverenginde saçları vardı oda beni inceleyince bunu fark etmiş olmalı ki gülümsedi

kanlar alındıktan doktor bir kaç saatte sonuçların açıklanıcanı söyledi benim babam ve kızın babası birşeyler konuşmaya başladılar bende telefonda ablama son gelişmeleri yazdım

"sen gelmiyor musun"

duyduğum sesle başımı telefondan kaldırdım bu diğer kızın annesiydi etrafıma baktığım zaman herkesin gittiğini gördüm

"telefona dalmışım"

Gülümsedi

"gel beraber gidelim"

Koluma girdiği zaman kol kola yürümeye başladık

"ismin ne"

"Ezel "

başımı ona çevirdim

"sizin"

"Benim Demet ,eşimin Selçuk beş tane çocuğum var"

kafamı salladım bunları gerçekten merak ediyordum

"senin ailenle aran nasıl"

dediği zaman ne diğecemi bilemedim

"iyiii yani damla adında bi ablam varr çok iyi anlaşıyoruz onu çok seviyorumm yani öylee"

kafasını salladı yutkunduktan sonra

"peki annen yada babanla"

sesli bir şekilde yutkundum

"Annem ve babamla pek vakit geçirmeyiz"

bakışlarını bana çevirdi sanki birşeyi öğrenmeye çalışıyordu

babam,annem selçuk bey ve o kızın oturmuş konuştunu gördüm selçuk bey bir bana birde eşi demet hanıma baktı bakışlarınını benden çekmeden bir kaç saniye baktıktan sonra bakışlarını babama çevirdiği zaman babam konuşmaya başladı

"Selçuk bey söylediğim gibi eşimle birlikte damla ve ezeli büyütmek için hertürlü zorluğu çektik"

Gözlerim şaşkınlıkla açıldı selçuk bey kafasını salladıktan sonra

"Merak etmeyin ben size her türlü yardımı yapıcam"

Babam sahte bir minnettarlıkla selçuk beye baktı

"Çok teşekkür ederim selçuk bey"

ayyy rezil oluyordum resmen ,kız bana acıyarak bakıyordu umarım ben burda yokken benim hakkımda saçma şeyler söylememiştir

"anne doktorlar ne dedi"

duyduğum sesle kafamı arkaya doğru çevirdim bize doğru aynı selçuk bey'e benziyen 20 yaşlarında bir adam geldi demet hanım onu görünce gülümsedi

"hoş geldin oğlum"

demet hanımın oğlu olduğunu öğrendiğim adam saki bişey ararmış gibi masadakilere teke tek baktı bakışları bende durduğu zaman beni incelemeye başladı sonra oda selçuk bey gibi bir bana birde demet hanıma baktı birşey demeden benim karşıma oturdu

...

birkaç saat sonra doktorun yanına gittik doktor elinde bir zarfla gelip konuşmaya başladı

"Alınan kan örneklerine göre Zümrüt Yıldırım %99 ,1 ihtimalle Metin Akgül'ün kızıdır Ezel Akgül %99,1 ihtimalle Selçuk Yıldırım'ın kızıdır"

Evet bunun olucanı demet hanımı gördüğüm zaman anlamıştım babam başını zümrüt denen kıza çevirdi

"Eğer Zümrüt 'de isterse bizimle kalmasını istiyoruz"

hı ben ve ablama yapmadığını bırakmayan adam kibarlık öğrenmiş.

zümrüt

"evet çok isterim"

dedi daha fazla onları dinlemek istemediğim için arkamı dönmüştüm ki

"Kızım istersen eğer bizimle gelmeni çok isterim"

Demet hanımın sesiyle duraksadım işte bu sorudan korkuyordum telefonumdan gelen mesaj sesiyle telefonuma baktım Ablamdan gelmişti

Ezel gerçek ailene şans ver her aile benim ailem gibi değil🥀

(seni seviyorum💋)

Gözlerim telefonun ekranındayken sakin bir şekilde

"tabiii neden olmasın"

🌷