Saat 7. 30 olunca evden çıktım . Yolda giderken insanların garip telaşını düşünüyordum. O işe o saatte zaten gideceksin neden acele ediyorsun ki insanları itip kakmanın ne manası vardı. İnsan garip bir varlıktı hiç anlamıyordum. Onların ceplerinin dolmasından önce gözlerinin doyması lazımdı . Milletin derdi para olmuş . Rahmetli babaannem bana her zaman şöyle derdi sakın olaki derdin para olmasın milletin dini imanı para olmuş para için kula kul oluyorlar kızım . Rızkı veren Allah'tır kula minnnet eyleme . Ne güzel demiş babaannem şimdi yavaş yavaş anlıyorum her şeyi . Okulun bahçesine giriş yaptığımda saat 7.45 ' ti tam zamanı . Az daha ilerledim ama Oğuz'u göremedim sınıfa çıktığımda Oğuz sırada uyuyordu. Normalde beni beklerdi ve bensiz içeri girmezdi bir şeymi olmuştu .

-Oğuz uyan Oğuz uyan
böyle seslenince de kendimi videoda gibi hissettim. ay neyse
-Meleğim hoşgeldin-
demeye kalmadan hapşırdı. Ah hadi ama Oğuz hasta olamazsın . Oğuz hasta oldumu asla kolay kolay iyileşemez birde bu affı kaldırdıklarına göre çocuk her gün okula gelecek çünkü daha acil bir durum olabilir.
- hoşgeldin ben sıraya inmeyeceğim nöbetçi hoca ile konuştum. Sen sıraya in sonra birde bu gün başkasının yanında otur. Hasta olmanı istemem Meleğim.
- Kendi kendine hayal kurmayı bırak yanında oturacağım . Dediğim gibi kaşları çatıldı. Ne zaman düzgündü ki . Oğuz'u 10 yıldır tanıyordum ve benden başka kimseye gülümsediğini dahi görmedim . Hatta bahsi arttırıyorum en fazla 10 kere sesli güldüğünü görmüşümdür.
-Benim dediklerine uymanın daha güzel olacağını düşünüyorum meleğim .
- Düşün düşün dur ben kaçar .
Güzel gülümsemelerinden birini bana sundu Allah'ım ölüyorum galiba
Sıraya indiğimde müdürün o güzel konuşmasını ! Yaptığını anladım . Bugün çarşamba ve okulun ikinci haftasındaydık . Hocalar fazla sıkmıyordu konuları hızlıca bitirip bizi ders çalışmak için bırakıyorlardı. İçeriye girdiğimde Oğuz uyuyordu. Bende karnı aç olabileceğini düşünerek kantinden bir şeyler almaya gittim . Yukarı çıkarken klasik sahne gerçekleşti . Ultra yakışıklı biriyle çarpıştım ah pardon çarpıldım bu ne yakışıklılık yiğidim dememi bekliyorsanız yanılıyorsunuz. Çünkü bizim hoca sınıfa girmek üzere ve işin kötü tarafı kendisinden hemen sonra bile girsek yok yazıyor. Azıcık hileden bir şey olmaz.
-Hocam şuradaki kalem sizin mi?
- Hangi kalem Elif?
-şuradaki işte hocam .
bu muhabbet gerçekleşirken ben hocanın yanına gitmiştim bile.
-Ay hocam kusura bakmayın yanlış görmüşüm hakkınızı helal edin.
-Ne kusuru Elif helal olsun .
Hoca bunu derken ben çoktan sınıfa girmiş sırama ilerlemeye başlamıştım bİle . Hocaya bakıp sırıtınca anlamıştı bir eşşeklik yaptığımı.
-Ben sana nasıl sürekli inanıyorum Elif .
-Güzel oyuncuyum da ondan hocam .
Tüm sınıf gülünce hoca sabır çekip sınıf defterini doldurmaya başladı bende hemen Oğuz'u uyandırdım.
-hadi kalk şunları ye
-Yemek istemiyorum meleğim .
-Ya benim için lütfennn
Bunu derken küçük Emrah'tan bile küçüktüm.
-Tamam peki .
O yemeye başlayınca bende hocayı dinlemeye başladım .Din kültürü derslerini sevmemin tek sebebi Eyüp hocaydı sohbet niteliğinde ve gençlerin dilinde anlatıyordu dersi hiç sıkılmıyordum. Hocanın söylediği cümle ile Oğuz ile birbirimizie baktık.
" Bu asırda sevmekte sevilmekte zor işin ehlini erbabını bulmak zor adam gibi seven sadık bulmak çok zor ama daha da zoru ne bilirmisiniz gençler Allah rızası için seveni bulmak çok zordur. Ya kaşını sever ya gözünü ha şanslıysan belki kalp güzelliğini sever ama bu sevgiler dünyalıklar illa dünya içinde sona erer. Ama kişi Allah rızası için severse ve sevilirse o aşk mahşerde de devam eder. " Bu cümle ile babamın anneme seni Allah rızası için seviyorum dediği geldi ve aşklarının hâlâ devam etmesi bu yüzden mi. Onlar ahirette de mi birbirlerine eş olacak . Gerçekten çok güzel ama aynı zamanda korkunç birini hem dünyada hem ahirette sevmek uçuk geliyor insana . Dinlemeyi bıraktım çünkü sınıf o saçma sorulara başlayıp dersi kaynaştıklarını düşüneceklerdi ama hayır din dersinde dini soru ile ders kaynatılmaz. En son uykuya dalmadan önce duyduğum şey sınıfın kahkaha sesiydi.