SAHNE ARTIK BENİM

Dün ki okul balosu tamamen bir faciaydı üstelik kimse de dün geceyi hatırlamiyacak gibiydi. Balo öğlen başlayıp gece geç saatlere kadar sürmüştü, sonuna kadar katılmasakta yinede baya bişeyler içip sessiz şekilde suikast planlamıştık. Herkes kafayı öyle bulmuştu ki okuldan ayrılırken gördüğüm en son şey okul dışında ne yaptıklarını bile bilmeden öylece takılan bir çiftti, gerçi çift olup olmadıkları bile tartışılırdı ama insanların özel hayatlarına karışmadığım için kafaya takmadım.

"Kızım gel hadi artık, kahvaltı için seni bekliyoruz " bu ses mine ablaya aitti onlara karşı her ne kadar anne, baba olarak hitap etsemde kendi içimde Murat abi ve mine abla diyordum herşeye rağmen saygı gösteriyordum işte abi, ablaymış kendimden iğrenmeye başladım artık.

"Beni beklemeyin aç değilim şirkete geçip örgütü devralmam gerekiyor"dedim merdivenlerden inerken.

"Ahh kızım bunu yapmak zorunda değildin kendini neden yakıyorsun ki" yaa kesin böyle düşünüyorsundur pis cadı neyse nasıl olsa bana yaşattıklarınızı sizlere daha ağır şekilde ödeticem benden çocukluğumu çalanların hayatlarını çalmaya yemin ettim nasıl olsa.

"Annecim bunu size borçluyum rahat bir nefes alabilirsiniz artık ben işleri devralınca yurt dışına gidin ve rahat bı hayat sürün" tabi ben size izin verdiğim sürece merak etmeyin yakında hepiniz cehennemde buluşursunuz gayet sıcak ve rahat biyerdir bak sizin gibi pislikler için tam ideal yer.

"Teşekkür ederiz kızım"

Yüzümde sahte buruk bir gükümsemeyle evden çıktım nede olsa yakında bu sahte gülümsemelerim içten birer kahkahaya dönüşecekti.

"Baba ben geldim gereken belgeler hazır mı?" Murat abi, ofisine girerken söylediklerimle kafasını kaldırıp bana baktı. Kısa bir süre susup cevap verdi

"Evet hazır canım ama içim hiç rahat değil" aynen kesin inandım bende , aptalım ya ben.

"Belgeleri hemen imzamak istiyorum, sonra yurt dışına gidin sizi bulamasınlar."

Sadece kafasını sallayıp çekmeceden bir dosya çıkardı

"İmzalaman gereken belgeler bu dosyada"

Hızla tüm belgeleri okudum beni tehlikeye atıcak herhengi bir şey yoktu dediği gibi sadece örgütü devretmek için gerekenlerdi. Dahasına da ihtiyacı yoktu zaten planı işin içinden sıyrılmaktı ve bende tüm bu belgeleri imzalarken istediğine kavuşuyordu. Yani kavuştuğunu sanıyordu işte.

Belgeri imzaladım artık örgütün yeni lideri benim aslında amacım sadece bu olsaydı gayet iyi iş çıkarırdım ama benim güce sadece Akının ve yetimhaneyle birlikte yanan onlarca çocuğun intikamını almak için ihtiyacım vardı birde benim çocukluğumu benden çalanlara bunu ödetmek için üçüde aynı yere çıkıyordu aslında düşüncelerim karşımdaki adamın attığı kahkahalarla bölündü.

"Aptalsın Yeşim çok aptalsın artık tüm dertler senin başında ve benim güzeller güzeli öz kızımsa güvende"

"Ah ahh yazık çok yazık Murat Korhan sen beni asla oyuna düşüremezsin" diyerek masaya eğildim ve devam ettim " benmi aptalım yoksa sen mi planını anlamadım sanma ben seni kendi oyununda mat ettim." "Şimdi" derken eğildiğim yerden geri doğruldum ben bunları söylerken Murat abinın beti benzi atmıştı bile benden bunları duymayı kırk yıl düşünse yinede aklına getiremiycek kadar aptaldı aslında. "şimdi sahne sırası bende bunca yıl aptal rolünü oynayan kızdan asıl başrol oyuncuya ve onun bu yolda ezdiği kendini güçlü sanan mafya bozuntuları kulağa hoş geliyor"

"Saklan murat Korhan ailenide alıp git burdan.yurtdışına gidin derken ciddiydim ama bir farkla üstüm diye kandırmaya çalıştığın adamlardan kaçman için değil benden kaçman için gitmeni istedim iyi şanslar çünkü bolca ihtiyacınız olucak"

Baya eğlenmiştim doğrusu dosyayıda elime alarak önce ofisten sonra şirket binasından çıktım ben giderken şaşkınlıktan nutku tutulan zavallı adam tek kelime edememişti ve bu bile bana büyük bir zevk veriyordu.