Yeni Üyelik
2.
Bölüm

2. Bölüm

@snc3455

Acemiliğimden ötürü hatalarım varsa affınıza sığınıyorum. Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olur.❤

____♡KEYİFLİ OKUMALAR♡______

Kapı açılınca gördüğüm kişiyle şoka girmiştim bir taraftan garip gelsede bir taraftan komiğime gidiyordu. Karşımdaki Alaz ağzını yemeklerle doldurmuştu şiş yanakları onu çok tatlı göstersede bu ona aşık olabilmem için geçerli bir sebep değildi. Zaten öyle bir şey olmayacaktı Alaz hızlıca ağzındakilerini yutmaya çalışırken Ezgi ona gülüyordu.

Alaza bakarak "Merhaba Alaz" Ezgi hızlıca bana baktı ikimiz arasından mekik dokuyordu resmen"siz tanışıyor musunuz?" Aslında çok bir şey olmamıştı sadece beni kurtardı ismini söyledi. Alaz'ın arkasından kumral güzel bir kadın geldi "hoş geldiniz" kadın bana bakarak gülümsedi bende aynı şekilde ona gülümsedim. Kadın kumral saçları ve mavi gözleri ile annemi andırıyordu bir anlık kendimi boşluğa düşmüş gibi hissettim.


Kadın Alaza bakarak "misafirleri içeri davet etmeyecek misim?" Alaz kenara çekildi Ezgi yavaşça içeri geçtikten sonra bende yavaşça Alaz'ın önünden geçtim. Alaz derin bir nefes alarak arkamızdan kapıyı kapattı. Ezgi hırkamı alıp askılığa astı içeri geçip koltuğa oturdu beni de yanına oturmamı işaret etti. Kumral saçlı kadın karşıma oturarak "Merhaba güzel kızım kendi evindeymiş gibi hissedebilirsin"dedi.


Ezgi "ilk yardım çantası nereye koymuştun anne?" Dedi annesine bakarak annesi Alaza seslenerek "oğlum ilk yardım çantasını getirsene" şuan kendimi çok mahçup hissetmiştim. Alaz

merdivenlerden koşarak indi, elindeki ilk yardım çantasını Ezgi'ye vererek "Bir yerine bir şey mi oldu?" dedi Ezgiye bakarak Ezgi de beni gösterek "Dizi kanadı da mikrop kapmasın diye pansuman yapacaktım."

Alaz'ın bakışları bana kayarken annesi de "Alaz yapar onu ya, Ezgi kızım sen çay yap" demişti.


Ezgi oflayarak mutfağa gitti. Alaz ilk yardım çantasından bir kaç eşya aldıktan sonra dizime pansuman yapmaya başladı.


Annesi bana doğru soru yöneltti "İsmin ne kızım?" tebessüm ederek "Açelya." sonra tebessüm ederek "Benim de Safiye sen bana Safiye Sultan de herkes öyle der bana" kafamla onayladıktan sonra yenide bir soru yöneltti "Yanlış anlama kızım bir şey sorabilir miyim?" Onaylar anlamında başımı salladım Safiye sultan " Sevgilin veya nişanlın var mı?"


Ben bu soruya şaşırırken mutfaķtan elinde tepsiyle Ezgi geldi ve yanıma oturdu ayıp olmasın diye tebessüm ettim " Sevgilim de yok nişanlım da yok." dedim. Alaz bunu duyduğuna sevinmişti, galiba hiç kimsenin görmeyeceğini zannederek alttan alttan sırıtmıştı. Ezgi anlamaz bakışlarını bana atarken bense tebessüm etmekle yetindim.


Safiye Sultan yeniden bir soru yöneltti. "Peki düşünüyor musun?"


Ezgi sinirli sinirli annesine bakıyordu Annesi ise onu görmezden geliyordu. Safiye Sultan cevabımı bekliyordu Ezgi de aynı şekilde.


Safiye Sultana dönerek "Hayır henüz düşünmüyorum." dedim dizime baskı yapıldığında ağzımdan kısık bir inilti çıkmıştı. "Yavaş olur musun?"


Alaz kısa süre bana baktı.

"Bitti" 

Sonra eşyaları ilk yardım çantasına koydu.

Alaza bakarak "teşekkür ederim" Alaz merdivenlerden çıktı ve göz önünden kayboldu. Ezgi bardaklara çay koyduktan sonra çay bardağına bana uzattı bende teşekkür ederek yavaşça içmeye başladım.


Safiye Sultan elindeki çay bardağıyla mutfağa gitti. Ezgi bana dönerek "Ne konuştunuz ben yokken?"


Ezgi'ye dönerek "Sonra anlatırım geç oldu ben gideyim en iyisi."demiştim. Ezgi cebinden telefonunu çıkarıp bana uzattığında "Telefon numaranı verir misin?" diyerek tebessüm etmişti. Elindeki telefonu alıp telefon numaramı girmiştim. Çayı hızlıca içip ayaklandım Ezgi beni kapıya geçirerek "Yine bekleriz." diyerek yeniden tebessüm etmişti.


Evden çıkıp yavaşça yürümeye başladım. Arkamdan bir ses "güzel kokan çiçek ismin anlamı bu değil mi?" dediğinde olduğum yerde duraksayıp arkamı döndüm Alaz bana bakıyordu elindeki hırkayı bana uzatarak "bizde unutmuşsun" tamam anlamında kafamı salladım "teşekkür ederim" dedim tebessüm ederek Alaz ise buz gibi bakışlarını bana atıyordu "rica ederim" arkasını dönerek gitti.


Bende bulunduğum yerden uzaklaştım. Eve vardığımda kapıyı açtım babam olacak herif evde değildi. Bunu fırsat bilip rahat rahat banyomu yaptım odama gidip üstüme rahat bir şeyler giydim. Yatağıma yattım mışıl mışıl uyucakken telefonuma bildirim sesi geldiğinde yatakta doğruldum. Elime telefonu alıp kim mesaj atmış diye baktım.


Ezgi: Aşkım yarın ailenle birlikte bize gelsene annem çağırıyor.


Ben: Bilmiyorum duruma göre bakarım.


Ezgi: Tamam aşkım haberleşiriz iyi geceler.


Ben: Sanada iyi geceler.


Elimdeki telefonu komidinin üstüne bıraktıktan sonra yorganı kavrayıp uyudum.


Sabah perdenin arasından sızan güneş gözüme vurduğunda huysuzlanarak uyanmıştım. Yatağımın yanındaki terlikleri giyip yüzümü yıkamaya gittim. Geri geldiğimde mutfakta sesler geliyordu mutfağa doğru adımladığımda abimi görmüştüm. "Günaydın abi" abime sarıldığımda abimde bana karşılık vermişti. Önüne döndü yumurtayı pişirip masanın üstüne koydu ben de onu yardım etmek amaçlı bardaklara çay koydum.


Masaya oturup yemeye başladık abime bakarak "Abi bugün müsait misin? Arkadaşımın annesi yemeğe çağırdı da."

Abim bana bakarak kısa bir cevap verdi."Olur gideriz."


Abim bir taraftan bir şeyler düşünüyor bir taraftan da yemek yiyordu yemeği bitirdikten sonra kirli tabakları bulaşık makinesine dizdim. Abim bana bakarak tebessüm ettin "Benim işe gitmem lazım kendine dikkat et" Abim bana sarıldıktan sonra evden çıktı.


Bir süre sonra telefonuma bildirim sesi geldiğinde elime telefonumu almıştım.


Ezgi: Canım sıkıldı buluşalım mı? Kafenin konumunu atayım mı müsaitsen?


Ben:Tamam


Ezgi: Konum🌐


Ezgi konumu attığında odamı gidip üstümü giydim. Evden çıktıktan sonra konumun gösterdiği yere gittim. Ezgi cam tarafındaki masaya oturmuştu biri daha vardı. Koşar adımlarla kafenin içine girdim. Ezgi'nin karşısına oturduğumda yanındakinin Alaz olduğunu fark etmiştim.


Ezgi "merhaba" dediğinde bende tebessüm ederek oturdum "merhaba" Alaz elinde telefonla bir şeylerle uğraşıyordu garson yanımıza gelerek "hoş geldiniz ne istersiniz" Ezgi bana bakarken bende garsona döndüm "menüyü alabilir miyiz" garson onaylar anlamında başını salladı tam gidecekken Alaz "ben su istiyorum" dediğinde garsonda tamam anlamında başını salladıktan sonra yanımızdan ayrıldı.


Ezgi bana dönerek " normalde ben Alazı getirmiyecektim annem zorladı"

Bu dediğine gülerken yanımıza garson geldi elindeki küçük pastaları Ezgiyle benim önüme koydu Ezgi ne olduğunu anlamamış bir şekilde garsona bakıyordu "Bir yanlışlık oldu herhalde biz pasta sipariş etmedik" garson eliyle yan masada oturan iki adamı gösterdi "Yan masadaki beyefendiler sipariş etti sizin için" diyerek gitti.


Ezgiyle birlikte yan masaya baktık adamlar bize bakarak güldükten sonra göz kırptılar. Alaz bu duruma sinirlenmiş gibi görünüyordu.


Adam diğer arkadaşına Ezgi'den bahsedermiş gibi "Kumral olan da güzelmiş." derken diğer arkadaşı da benden bahsederek "Sarışında fena"


Ezgi elindeki pastayla ayağa kalkarak adamların masasına gitti.Alaz anlamaz bakışlarla bakarken bende ondan farksız değildim.


Ezgiye yavşayan adam "Selam bebeğim" Ezgi elindeki pastayı adamın suratına geçirdiğinde kendimi tutamayıp gülmeye başladım. Alaz da bu duruma hafifçe gülüyordu. Bana yavşayan adam "çok gülme canını yakarım" Alaz elindeki telefonu masaya koyduktan sonra sertçe ayağa kalktı "düzgün konuş ayağımın altına almayayım seni!" Adamda oturduğu yerden hızlıca kalktı. Bunları durdurmalıydım yoksa çok kötü kavga edeceklerdi ayağa kalkarak "sakin olur musunuz?" Alaz bana bakma zahmetinden bile bulunmadan "Açelya otur oturduğun yere" Ezgi yanıma gelerek beni sandalyeye oturttu ve gülerek Alaz'ı izlemeye başladı.


Adam "sana mı sorucam lan" dediğinde Alaz tarafından yüzüne sert bir yumruk inmişti "bana soracaksın var mı bir diyeceğin" Alaz bir kere daha sert bit yumruk attığında adam dayanamayıp yere düşmüştü diğer adamda kaçmıştı. Alaz yerde acı içinde kıvranan adamın karnına tekme atıp adamı yerden kaldırdı "özür dile lan kızlardan" adam zar zor konuşabilmişti

"Ö-özür dilerim" Alaz adamı ittiğinde adam koşarak kafeden çıktı. Alaz hiçbir şey olmamış gibi yanımıza oturdu Ezgiyle Alaz el çakarken bense onların haline gülüyordum.


Yanımıza garson geldiğinde bakışkarımız ona dönmüştü "müşterilerimiz sizden rahatsız olmuş lütfen kafeden çıkar mısınız?" Alaz ayağa kalkarak çıkış yolunu tuttu Ezgiyle birlikte ayağa kalktık Ezgi garsona bakarak "tamam be yemedik kafenizi!" Diyerek koluma girdi kafeden çıktıktan sonra Ezgiyle birlikte gülmeye başladık. Alaz "abartmayın" dediğinde yüzümüzdeki gülüşümüz solmuştu "resmen kovdular bizi" Ezgi benimle birlikte aynı fikirde olduğunu belirtti "aynen şimdi napıcaz" herkes birbirine bakıyordu.


Ezgi aklına gelen fikri söylediğinde onu dinlemiştik " bence çekirdek alalım parka gidelim ne dersiniz" hepimiz bunu onayladıktan sonra Ezgiyle bir parka gittik banka oturduk bir süre sonrada yanımıza abim geldi bu duruma şaşırsamda hiç bozuntuya vermemiştim. Abim Ezgiye aşık olmuşçasına bakıyordu bakıyordu Ezgide güzel kızdı Ezgide benim gibi 22 yaşındaydı abimle aralarında 2 yaş vardı. Abim 24 yaşındaydı Alaz da 24 yaşındaydı.


Abimin ayağına bastığımda abim kendine gelmişti Ezgiye elini uzatarak "Merhaba ben Giray Açelya'nın abisiyim" Ezgi elini uzattı "merhaba ben Ezgi" Ezgiye dönerek "Alaz nerde niye hala gelmedi" abim yanıma oturduğunda kayma gereği duymuştum. Bir süre sonra Alaz geldi abime anlamaz bakışlarını atarken abimde ondan farksız değildi.


Ezgi Alaz'ın elindeki çekirdek poşetini alırken "abi otursan ne dikiliyon" Alaz Ezgi'nin yanına oturduğunda Ezgi Alaz a bakarak "Alaz bak Açelya'nın abisi tanışsana" Abim elini uzatarak "ben Giray" Alaz elini uzatarak "bende Alaz" tanışma fassı geçtikten sonra çekirdekleri yemeye başladık bir süre sonra çekirdek bittiğinde havanında karardığını fark ettik.


Ezgi poşeti çöpe attıktan sonra yanımaza geldi "hadi eve gidelim annenizle babanızıda çağırında akşam yemeğini bizde yiyelim" bir anlık boşluğa düşmüştüm abim elimi tutarak "annemizle babamız yok" Ezgi bana sarılarak "özür dilerim ben bilmiyordum" Ezgi tebessüm ederek "yok sorun değil" Alaz ayağa kalkarak "başınız sağ olsun" Ezgi elimden tutarak beni ayağa kaldırdı benimle birlikte Abimde ayağa kalktı.


Alaz "hadi gidelim" dediğinde hep beraber konuşarak ve gülerek yürümeye başladık bir süre sonra Ezgi lerin evine gelmiştik. Alaz zile bastığında kapığı gülerek açan safiye sultan"hoş geldiniz çocuklar" dediğinden hep beraber tebessüm ettik.İçeriye girdiğimde o kişiyi görmeyi beklemiyor olacaktım ki yüzümdeki tebessüm solmuştu bunun burda ne işi vardı?

____♡BÖLÜM SONA ERMİŞTİR♡___

Merhaba arkadaşlar ilk kurgumun ikinci bölümünü sizlerle bitirmiş olduk.🥰

İnşallah beğeneceğiniz bir bölüm olmuştur. 💞

Şimdiden destekleriniz için teşekkür ederim.💝💖

Kitap ile alakalı düşüncelerinizi çok merak ediyorum yazarsanız çok sevinirim.😍

                                     

Loading...
0%