Merhabaaaa yeni bir bölümle karşınızdayım umarım beğenirsiniz. Fikirlerinizi yorumlarda yazmayı ve oylamayı unutmayın lütfen.iyi okumalarrrr💋✨💎

1.yıl önce, Quidditch maçında...

tribünlerden haykırış sesleri yükseliyordu. Bugün Slytherin ve Ravenclaw’ın yarı final maçı vardı kazanan Gyffindorla final maçına çıkacaktı. Harry her ne kadar da ikizim,abim (abi demezsem olay çıkartır) olsa da kendi binamın kazanmasını istiyorum. Tribünlerde herkes bağıra çağıra tezahürat yapıyordu tabiki bende, yanımda harry,ron ve hermione vardı. Onlar final maçında Slytherinle oynayıp kazanmak istiyordu bu yüzden bu maçı Slytherin’in kazanmasını istiyorlardı ama kimseye tezahürat yapmıyorlardı. Ben her bağırıp tezahürat yaptığımda harry bana uzaylı görmüş gibi bakıyordu “bu kadar bağırmak zorundamısın? Kulağım çınladı resmen” Harry’nin bu aptal sorusuna gözlerimi devirdim “evet zorıundayım! Kendi binam sonuçta!” Harry ‘bu nasıl benim kardeşim olabilir’ der gibi bakıyordu. Hermione harry’nin surat ifadesine gülmemek için zor dayanıyordu “hadi ama harry emily haklı, kendi binası sonuçta. Onun yerinde biz olsaydık bizde aynı şekilde bağırırdık” harry hermionenin bana olan desteğine ağzı bir karış açık bir şekilde cevap verdi “sende mi?!” Kıkırdayarak hermioneye öpücük attım “teşekkürler herm” kollarımı göğsümde birleştirdim “kendi binandan arkadaşların bile beni destekliyor şimdi sus ve tezahüratıma karışma!” Harry daha fazla uğraşmak istemiyormuş gibi “peki peki karışmayacağım ama çok bağırma Boğaz’ın ağrıyacak” onun bu düşünceli haline tebessüm ettim ve heyecanlı bir sesle “yaaaa dünyanın en iyi ikizi!” Arka sıramızda, ellerinde şekerleme, bayrak ve bahis kağıtlarıyla duran fred ve george kafalarını yaklaştırıp “biz varken mi?” Ben kıkırdarken harry gözlerini devirdi ve uyarıcı bir sesle “Abi, unutma ben senden büyüğüm” bıkmış bir şekilde ‘cidden mi?!” Der gibi baktım ve sitemli bir sesle “sadece 3 dakika benden büyüksün!” Harry kollarını göğsünde birleştirdi “senden üç dakika önce dünyaya geldim yani senden büyüğüm” gözlerimi devirdim ve daha fazla uzatmadan önüme döndüm. Harry ona ‘harry’ dememi sorun etmiyor ama ikiz diyince ‘ben senden önce dünyaya geldim bana abi diyeceksin” diye bağırıyor bende onu kendi haline bırakıyorum. Heyecanlı bir şekilde bağırmaya ,tezahürat yapmaya devam ettim “ hadi SLYTHERİN!” Maç çok heyecanlı ilerliyordu Slytherin 110-100 öndeydi. Maçtaki herkes bir süre sonra yorulmaya başlamıştı ama devam ediyorlardı, Slytherin’in oyuncularının tek dilekleri draconun hemen altın snitch’i yakalayıp oyunu bitirmesiydi. Draco çok yüksekte snitch’i arıyordu. Birden altın snitch’i fark etti ve Ravenclaw arayıcısından önce bu tarafa doğru uçtu. Draconun snitch’e doğru uçtuğunu gören Ravenclaw arayıcısı da bu tarafa doğru uçuyordu. Bende dahil bütün slytherinler nefesini tutmuş yukarı da, bu tarafa doğru uçan dracoya bakıyordu ki Ravenclaw arayıcısı dracoya çarptı ve draco süpürgesinden kayıp Düştü. Herkes birden bağrışmaya başladı çünkü o Denli bir yükseklikten düşüpte yaralanmaması imkansızdı. Draco üstüme düştü ve ikimizde acı içinde yere yığıldık . Ben acı içinde yerde yatarken son gördüğüm şey bir çift mavi göz ve Harry’nin “emily!” Diyen çığlığıydı. Birkaç dakika sonra draco ayağa kalktı ve yaralanıp yararlanmadığına baktı. Benim üstüme düştüğü için ciddi bir şekilde yaralanmamıştı. Kollarını kontrol ederken elinde sıkıca tuttuğu snitch’i fark etti ve tribündekilerle birlikte heyecanla bağırdı. Herkes Slytherin’in maçı kazanmasıyla beni unutmuştu. Harry hariç.

Gözlerimi açtığımda tavanla bakıştım biraz doğrulmaya çalıştığımda hermione heyecanla bağırdı “harry! Emily uyandı!” Harry hızla bana baktı doğrulmaya çalıştığımı fark edince omuzlarımdan nazikçe ittirdi “dinlenmelisin! Merlin! Bizi çok korkuttun” ben acıyan başımı ovuştururken ron hızla kalktı “ben madam pomfrey’i çağırıp geliyorum” ron hızla yanımızdan uzaklaşırken hermione’ye kafam karışık bir şekilde sordum “en son ne olmuştu?” Hermione endişeyle ilk harry’e sonra bana baktı “şey...en son Quidditch maçındaydık, hatırlamıyormusun?” biraz hatırlamaya çalıştım ve aniden aydınlanma yaşadım “haa evet hatırladım en son Quidditch maçındaydık ve bir salak üstüme düşmüştü! Cidden kimdi o salak?!” Hermione hatırladığım için sevindi “şükür ki hafızan iyi bu arada o salak malfoy’du” anında kaşlarımı çattım “onu mahvedeceğim!” Harry sakin bir sesle konuştu “sakın, unuttun mu malfoyla uğraşmayacaktın hatta kpnuşmayacaktın. Hem senin yerine ben hallettim o işi” gözlerimi devirip kollarımı göğsümde birleştirdim “evet evet, hatırlıyorum malfoyla uğraşmayacağım yoksa beni zorbalar falan filan,sanki tüm hogwarts beni zorbalamıyormuş gibİ.” harry benim bu umursamaz tavrıma kaşlarını çattı ve sakin tutmaya çalıştığı sesiyle konuştu “İnan bana hiçbiri draconun zorbalaması kadar kötü değildir, hem ben yokken Malfoy seni zorbalarsa, koruyamam.” Harry’i anlıyordum beni korumaya çalışıyordu ama benim için bu çok zordu “sırf draco beni fark etmesin,zorbalık yapmasın diye iki yıl hatta bu yılla birlikte üç yıldır elimden geleni yaptım hep beni görmemesi için, dikkat çekmemek için herşeyi yaptım. Ama bu olmaz , bu sefer olmaz onu mahvedeceğim!” Harry ilk başta biraz üzülse de son söylediklerimle sırıttı “o işi ben halletmiştim ya” bir kaşımı kaldırdım “ne yaptın ki?” Hermione kıkırdarken anlatmaya başladı “biz seni hastane kanadına götürdükten sonra harry Malfoyun yanına gitti ve ona sert bir şekilde yumruk atmaya başladı. Malfoy az kalsın Harry’nin üzerine düşeceği için Harry’nin öfkeli olduğunu sandı ama harry ‘emily’e birşey olursa seni mahvederim diyince’ donup kaldı harry de bunu fırsat bilerek vurmaya devam etti sonuç olarak Malfoy şu an senden altı yatak ileride bir yatakta yatıyor” kahkahalarla dinledim hermioneyi keşke o an bende dracoyu görebilseydim.ben Hala gülerken konuşmaya çalıştım “yani şu an Malfoy da burada?” Harry tam birşey giyecekler madam pomfrey ile ron geldi yanımıza. Madam pomfrey kafamdaki sargı bezini çıkartıp pansuman yapana kadar kafamda sargı bezi olduğunu fark etmemiştim. Meğerse draco üstüme düştüğünde kafamı sertçe yere çarpmışım bu yüzden kafamda büyük bir kesik olmuş. Bu kesik alnımın sağ tarafında kaşımın bitişinden başlayıp şakaklarıma kadar gidiyordu. Bende Harry’nin ki gibi bir işaret yoktu ama sanırım artık var.

Madam pomfrey harry,ron ve hermioneyi çıkarttı ve bol bol dinlenmemi arada da vücudumun tutulmaması için kalkıp biraz yürümemi söyledi ve yeni gelen yaralı bir öğrencinin yanına gitti.

Saat 23:58’di akşama kadar uyumuştum ve uyandığımda bütün vücudum uzanmaktan tutulmuştu bu yüzden kalkıp yatakların arasında yürümeye başladım.biraz ilerledikten sonra uyuyan dracoyu gördüm gerçekten de kötü dayak yemişti benim kafamın kesik olduğu yerde onun da morarmıştı birde kolunda sargı bezi bağlıydı sanırım kolunu bir süre kullanamayacak kadar kötü. Onun uyuduğundan iyice emin oldum ve yanına yaklaştım. Uyurken gayet zararsız ve masum gözüküyordu acaba şu an ona bir yumruk atsam ne olurdu? diye düşünmeye başladım.Ben düşünürken draco gözlerini açıp bana baktı. Biraz kısık, yorgun ama herzamanki gibi alaycı bir sesle “10 dakikadır neden beni izliyorsun?” Ne zaman 10 dakika olmuştu ya?! Dalmışım sanırım. Beni fark ettiği için biraz panik yapsam da kafamın yarısını kaplayan sargı bezi ve karanlıktan dolayı benim kim olduğumu göremezdi bu yüzden içim rahatladı. Boğazımı temizledikten sonra kollarımı göğsümde birleştirdikten sonra onun gibi alaycı bir şekilde konuştum “bu halin ne? Birisi seni iyi benzetmiş” herşeyi bilememe rağmen bilmezlikten gelmek çok eğlenceliydi. Draco kendi kendine homurdandıktan sonra benim duyabileceğim bir şekilde konuştu “bu seni ilgilendirmez ayrıca kimsin sen üstündeki armaya bakılırsa slytherinsin, aynı yaşta gibiyiz ama seni gördüğümü hatırlamıyorum” biraz tedirgin oldum ama sakinliğimi korudum “evet Slytherin’im ama aynı yaşta değiliz o yüzden görüşmemişizdir” ah keşke şu an elimde olsa da ona bir yumruk atsam. Draco sırıtken ellerini ensesinde birleştirdi “yüzümü bu kadar incelediğine göre etkilendin sanırım, sende haklısın böyle bir yüzden kim etkilenmez ki?” Onun egosu yeri göğü aşıyor. Dürüstçe cevap verdim “yo hayır etkilenmedim şu an senin yüzünün neresini yumruklarsam beynine biraz olsun etki edebileceğini düşüyordum da boşa zaman harcıyorum” draco ilk söylediklerimle kaşlarını çatsa da son söylediğimle biraz keyiflendi “evet boşa zaman harcıyorsun, öyle birşeye cesaret bile etme” ama onun bu keyfini geri bozdum ve yarım kalan sözlerimi tamamladım “çünkü etki etmesi için önce beyninin olması gerekir ama mucizevi bir şekilde beyinsiz yaşayabiliyorsun” draconun kaşlarını çatması ve elini kaldırması bir oldu “sen ne demeye çalışıyorsun?! Beyinsizmiyim ben?!” Minik ve samimiyetten yoksun bir kahkaha attım “bunu yeni mi fark ediyorsun?” Öfkeden kıpkırmızı olmuş sıratını görünce kendi iyiliğim için her ne kadar istemesemde “tamam tamam sadece şaka yaptım fazla ciddiye alıyorsun” dedim. Keşke demeseydim ama demezsem draco beni bir şekilde bulur bunun acısını çıkartırdı ve şu an bununla hiç uğraşamam. Hala tam iyileşmesdiğim için ayakta kalmakta zorlanmaya başlamıştım. Draco da bunu fark etti ve yatağında doğrularak kafasıyla yatağın uç kısmını gösterdi “otursana, belli ki sende benim gibi yaralısın” gözlerimi devirdim ve oturdum “yaralı olmasam burada olmazdım herhalde ” draco alay ederek konuşmaya devam ediyordu ama konuşurken göz temasını kesmiyordu “hatta benden daha kötü yaralanmışsın, ne oldu sana?” Biraz sitemli bir sesle “boşver çok uzun bir hikaye sana sadece şunu söyleyebilirim bir salak yüzünden bu haldeyim” draco kahkaha attı “bende bir salak yüzünden bu haldeyim ama senin kadar da kötü değilim seninki daha salakmış” çarpık bir şekilde gülümsedim “evet benimki daha salak” biz gülüşürken madam pomfrey ve lucius malfoy’un bu tarafa geldiğini duyduk. Eğer uyanık olduğumuzu görürlerse kızarlar hatta ceza bile alabiliriz ama şu an bacaklarım feci bir şekilde ağrıyordu kalkabileceğimi zannetmiyordum. Ne yapacağım?!. Draco da endişelendi çünkü babasına harry’den dayak yediğini söylerse hiç iyi şeyler olmayacağını biliyordu. Endişeli halimi gören draco biraz düşündü ve fısıltıyla konuştu “aklıma bir fikir geldi ama seveceğini sanmıyorum” şu an sanki başka seçeceğim var da! Kesin sevmeyeceğim birşey “ne geldi?” Draco lucius ve madam pomfrey’in yaklaştığını duydukça hızlıca ama fısıldayarak konuştu “yanıma gel, bu battaniye geniş battaniyenin altına girersen kimse seni farketmez yoksa ikimizde ceza alacağız ve ben hasta hasta ceza almaya hiç niyetli değilim özellikle de babamdan ” bu çok saçmaydı! Ama başka bir seçenek yoktu çünkü sesler gittikçe yaklaşıyordu “off..peki” zar zor draconun yanına gtim ve uzanıp battaniyeyi kafama kadar çektim. Draco da hızla gözlerini kapattı. Lucius Malfoy ve madam pomfrey yanımıza geldiğinde dracoyu uyandırmamak için sessiz konuşuyordu. Madam pomfrey sinirli bir şekilde “size demiştim bay Malfoy! Draco hala yaralı ve uyuyor onu bu saatte göremezsiniz demiştim” lucius iyicene dracoya yaklaştı ve yüzündeki yaraları inceledi. Soğuk sesiyle “nasıl bu hale gelmeyi başardı anlamıyorum” soluğu tutmuş luciusun uzaklaşmasını beklerken en olmadık zamanlarda ortaya çıkan kas spazmı ortaya çıktı. Kolumun kilitlendiğini hissettiğimde acıyla kıpırdandım draco beni durduramayacağını fark edince o da yatakta kıpırdandı battaniyenin altından da anlık acıyla bağırmamam için ağzımı kapatmıştı diğer eliyle de kasılan kolumu ovmaya başladı . Draconun kıpırdandığını gören lucius gözlerini kıstı ve elini battaniyenin kenarına attı ben o saniye korkudan ve draconun yardımıyla acımı unutmuş nefesimi tutmuştum tabiki draco da.şu an içinde olduğumuz durum ceza almaktan daha kötüydü çünkü lucius beni draconun yanında bu şekilde görürse hiç iyi şeyler olmazdı ve daha kötüsü bu olayı açıklayamazdık. Kahretsin şimdi ne yapacağız?!...

Eveeeet yine bir bölümün sonuna geldik. Bu bölüm çok hoşuma gitti😅umarım sizde beğenmişsinizdir, lütfen yorumlarda yazın ve tabiki oylamayı da unutmayın. Birdahaki bölümde görüşmek üzere canlarım❤️

1-)Harry’nin korumacı bir abi(ikiz) olması nasıl?

2-)Draco ve Emily’nin lucius’a yakalanmama çabaları?

3-)Draconun Emily’nin üstüne düştükten sonra ilk kendisini kontrol etmesi?

4-)Draconun emily’nin kasılan kolunun acısını daha az hissetmesi için ovması?