YAZARIN ANLATIMI

Ali sabah erkenden uyanıp sessiz adımlar ile Eftalya'nın odasına geldi ve kapıyı açıp içeri girdi.

İçerde beklemediği bir manzara vardı Baran Eftalya'nın yanında Eftalya'ya sıkı sıkı sarılmış uyuyordu. Ali kafasını salladı ve kardeşinin yatağının yanına gelip diz çökerek kardeşini izlemeye başladı. Kardeşini izlerken değişik bir koku geldi burnuna.

Alkol kokusu.

Kaşların çattı ve ilk başta kendi kıyafetini kokladı sonra ise Eftalya'nın kıyafetini kokladı ve kokunun ondan geldiğini anladı. Ne zaman alkol içmişti ki bu kız diye düşündü içinden ve en iyisini Afran abisine sormak olduğunu anlayınca eğildiği yerden kalktı ve kapıya yönelip kapının kulpunu tutunca kapı iki taraftan açıldı ve karşısında abisini gördü.

Hemen konuya girdi " Eftalya niye alkol kokuyor?" Diye sert bir ses ile sordu abisine. Abisi kardeşinin bu haline karşı şaşırsa bile belli etmeden anlatmaya başladı " Dün Gökhan Eftalya'nın odasında içmişler odaya kan tahlilinin sonucunu söylemeye geldiğimizda ikiside dünyadan kopmuştu,Baran Gökhan'ı odasına götürdü bende Eftalya'nın başında bekledim kusar diye sonra odama geçtim. Ama Bar-" derken içerde Eftalya ve Baran'ı görünce cümlesi yarım kaldı. "Burdaymış." Dedi şaşkınlık dolu sesi ile.

Ali kafasını olumlu anlamda salladı ve odadaki koltuğa oturup kardeşini izlemeye başladı. Ali aynı Afran abisi gibi hep kız kardeş istemişti nasıl bir duygu olduğunu bilmiyordu,kan vermeye gittikleri sıra Eftalya ile uğraşmaya başlamıştı ve onunla çok iyi anlaşacağını biliyordu.

Eftalya ne yapmıştı,annesi yanındaydı ve neredeyse hiç babasının eksikliğini göstermiyordu ve annesinin evinde kalıyordu. On beş yaşında annesini kaybetti o kadar bitmişti ki kafama silah dayasam bende gitsem ne olur diye düşünüyordu ama annesi için yaşayacaktı o yüzden bu zamana kadar güçlü duracak asla boyun eğmeyecekti.

Oda yarım saat boyunca sessiz bir şekilde iki abide kardeşini izliyorlardı ve Baran'ın homurdanma sesini duyunca ikisininda bakışları Baran'a döndü. Baran'ın homurdanması ile Eftalya'da uyanmıştı. Kollarını kaldırcakken üstünde olan bedeni görünce "Lan!" Dedi ve Baran önceden uyandığı için ve kardeşini sinir etmek için kollarını daha sıkı doladı ve kardeşini izlemeye başladı.

Eftalya bedenine sarılan kolların sahibine bakmak için yanına dönünce Baran'ı görmeyi beklemediği için şaşırdı ama tekrar bağırarak " Ya bıraksana be adam!" Diye bağırıp hareket etmeye çalıştı ve yataktan tam düşücekken Baran kardeşini kendine doğru çekti ve düşmesini engelledi. Eftalya dengesini kurduktan sonra sinirle karnının üstündeki eli attı ve yataktan kalktı dün gece içtiği için başı ağrıyordu hemen yatağında yatan Baran'a döndü ve " Ne işin var benim yatağımda dün içtim diye yanımda abilik taslayamazsın anladın mı beni Baran ağa?" Diye bağırınca odadaki üç abinin yüzü düştü, odanın kapısı açıldı ve içeriye Gökhan girdi oda seslerden uyanmıştı.

İçeriye " Bu ses ne lan?" Diye sorarak girdi ama ortamdaki gerginliği görünce hepsinin yüzüne baktı en sonda Eftalya'nın yüzüne baktı ve güldü "Naber barmen hanım günaydın." Dedi.

Eftalya sinirden dişlerini sıkarken "İyi günaydın. Şimdi çıkın odamdan." Dedi sert bir ses ile. Baran ağızın içinde bir şeyler geveledi ve ilk odadan çıkan o oldu. Sırayla Ali,Afran çıktı ve en sonda Gökhan kalınca Eftalya ona anlamayan gözlerle baktı ve iki üç adım atıp kardeşinin önünde durdu ve kollarını kardeşine sardı. Eftalya şaşkınlıkla olanları daha yeni idrak ederken Gökhan "Çok teşekkürler. Dün hayatımda en güzel gecesini yaşadım." Dedi genç kız şaşkınlıkla beklerken en sonda ellerini abisinin beline koydu yavaş bir şekilde. Kendinden bunu beklemiyordu içinden yavaş yavaş buraya alıştığını söyledi.

Gökhan'ın bedeni kasılırken dudakları havaya kıvrıldı ve bir kaç dakika öyle durduktan sonra geri çekildi ve odadan çıktı.

Eftalya arkasından bakarken kendine geldi ve hala alkol koktuğundan dolayı duşa girdi.

AFRAN'IN ANLATIMI

Eftalya'nın odasından çıktıktan sonra kendimi direk avluya atmıştım, şuan elimde ikinci sigaram ile Urfa'nın güzel manzarasını izliyordum.

Bir kaç dakika sonra arkamdan ses geldi "Afran oğlum." Diyen Hatice ablaya çevirdim bakışlarımı ve "Buyur Hatice abla bir şey mi oldu?" Diye sordum oda başını salladı ve "Benim kız babası ile tartışmışlarda babası evden kovmuş bir kaç gün burada kalabilir mi?" Diye sordu bende hemen başımı salladım"Takibi kalabilir senin kaldığın odada iki yatak var orada kalabilir." Dedim oda başını minnettarla salladı ve mutfağa işlerini halletmeye gitti.

Sigaramı içtikten sonra direk adımlarımı Gökhan'ın odasına hızlandırdım dün Eftalya'nın içmesine yardımcı olan oydu Eftalya evden hiç çıkmamıştı ve Gökhan'da işim var diyip evden çıkmıştı. Anlamayacağımı sanmışlardı ama arkamızdan iş çevirdiklerini biliyordum.

Kapıyı çalmadan içeri girdim ve o sırada Gökhan üstünü giyiniyordu,benden böyle bir şey beklemiyordu çünkü asla böyle yapmazdım.

Konuya bodoslama ama sert bir ses ile girdim "Sen mi Eftalya'ya yardım ettin alkol konusunda?" Diye sordum oda şaşkınlıkla bana bakarken ben sorumu tekrarladım"Eftalya'ya sen mi yardım ettin dedim." Diye daha sert bir ses ile konuşmamla oda daha fazla dayanamayıp cevap verdi "Evet ben yardım ettim. Sizin izin vermeyeceğinizi söyledi ve benden istedi bende kabul ettim bir sakıncası yok diye düşünüyorum." Dedi.

"Sende hayır demek yerine gel beraber iç-" derken odanın kapısı açıldı ve içeriye Eftalya girdi ve hemen Gökhan'ın yanında durarak "Devam etsene yarım kaldı söyleyeceklerin." Dedi ve kollarını göğsünün üstünde dolayıp konuşmamı bekledi "Neyse. Yürüyün kahvaltı hazır." Dedim ve bir şey demelerini beklemeden odadan çıktım.

Bu kız Gökhan'ımı korudu şimdi

Galiba evet...

EFTALYA'NIN ANLATIMI

Duştan çıkmış üstüme ise pantalon ve uzun bir tişört giymiştim saçlarımı kurutuyordum şuan. Odamda işim bitince tam aşağıya inecekken Afran'ı gördüm hızlı ve sert adımlar ile bir yere gidiyordu galiba Gökhan'ın odasına gidiyordu.

Hızlıca peşinden gittim ve nereye gittiğini izledim tam da dediğim gibi Gökhan'ın odasına girdi bende hemen kapının yanına gidip konuşmalarını dinlemeye başladım.

Afran "Sen mi Eftalya'ya yardım ettin alkol konusunda?" Dedi sert bir ses ile iki üç dakika ses gelmeyince Afran sorusunu tekrarladı "Eftalya'ya sen mi yardım ettin dedim." Dedi ve Gökhan cevap verdi "Evet ben yardım ettim sizin izin vermeyeceğinizi söyledi ve bende kabul ettim bunda bir sakınca yok diye düşünüyorum." Dedi geldiğimden beridir ilk defa bu kadar sert konuşuyordu. Afran "Sende hayır demek yerine gel beraber iç-" derken direk odaya daldım çünkü benim yüzümden kavga etsinler istemiyordum.

Direk Gökhan'ın yanında yerimi aldım ve "Devam etsene yarım kaldı söyleyeceklerin." Dedim aynı onun gibi. Bu sefer ikiside şaşırmıştı bu yaptığıma,daha fazla odada kalmamak için "Neyse. Yürüyün kahvaltı hazır." Diyip odadan çıktı. Bakışlarımı Gökhan'a çevirince sırıttığını gördüm,kaşlarımı çatarak "Bir daha yapmam haberin olsun. Benim yüzümden kavga çıkmasın diye girdim odaya aslında girmem." Dedim ve bir şey demesine gerek kalmadan odadan çıktım.

Yüzüme soğuk maskemi taktım ve aşağı indim. Aşağıda kendini babam diye tanıtan adam Afran,Baran ve Ali vardı,hepsi beni görünce gülümsedi ama yüzümdeki soğuk ifadeyi görünce, yüzleri asıldı. Hemen koltuğa oturdum ve yüzlerine baktım.

Hepsinin gözleri bendeydi yine. "Ee test sonucu ne çıktı?" Diye alayla sordum. Bu sefer onlar gülümsedi ve Ali elindeki kağıdı bana uzattı, kağıdı yavaşça aldım ve dörde katlanmış kağıdı açıp okumaya başladım.

"Kan lekelerinden DNA profilleri tespit edildi. Bawer Karabey'in %99.99 ihtimalle Eftalya Demir'in BİYOLOJİK BABASI olabileceği tespit edildi."

Ruhum tekmelendi sanki.

Bedenim sarsıldı...

Bakışlarımı onlara çevirince bana baktıklarını gördüm ve konuşmaya başladım "Na-nasıl o-olur bu?" Diye kekeleyerek sordum Ali "Sonuç budur. Artık sen bizim kardeşimizsin." Dedi rahat bir tavırlı.

Onlar o kadar rahatiken benimde onlar gibi rahat olmamı bekliyorlardı yanılıyorlardı yirmi yıl sonra beni bulunca kollarımı açıp onlara sarılmamımı beklememeliydiler.

"Yirmi yıl boyunca nerdeydiniz o zaman şimdi beni buldunuz?" Diye sordum. Genç kızken hep abim olsun isterdim beni koruyacak, basım sıkıştığında ona gidebileceğim bir abim olmasını istiyordum ama şimdi gerçek olunca anladım ki ben bu hayatı istemiyordum

"Hemen kabullenmeni beklemiyoruz sana zaman vereceğiz rahat kafa ile düşünmen için." Dedi Ali onu ilk defa bu kadar sakin görüyordum. Kafamı ellerimin arasına aldım.

Yapma böyle dedi iç sesim sen güçsüz değilsin, güçsüz olamazsın kaçarsın burdan burda yasayamazsın sen dedi haklıydı ben burda yasayamazdım.

Kaçacaktım...

Hepsinin yüzlerine baktım sonra hiç birşey demeden ayağa kalktım Baran "Nereye gidiyorsun?" Diye sordu başımı onlara çevirdim ve "Ali dedi ya rahat kafa ile düşüneceğim." Dedim ve kapıya doğru yürüdüm ve kapıyı açıp dışarı çıktım.

Ne yapmalıydım? nereden kaçmalıydım? Evin alt tarafının olduğunu gördüm aşağıya inmeye karar verdim. Aşağı indiğimde burası daha sakindi.

Biraz daha yürüdüm ve sonuna geldiğimde durdum. Neden ben? Hem sevdiğim adam tarafından aldatılıyordum hemde yirmi yıl sonra babam ve abilerimin olduğunu öğreniyordum.

Abimin babamın olması aldatılmaktan daha ağırdı. İleriden ses duymamla başımı kaldırdım ve feribot gördüm üstünde bir adam vardı ve dolanıyordu.

Fırsat ayağıma gelmişti. Ellerimi kaldırdım ve sallamaya başladım,iki üç dakik kadar salladım adam beni fark etse bile bakmadan gitmişti.

"Hay ben böyle şansı ta-" diye küfür edecekken omzumda bir el hissetmemle yerimde zıpladım. Arkamı dönüp baktığımda gördüğüm yüz gözlerimi kocaman açmama neden oldu.

Ali karşımda duruyordu ve gözlerinden ateş fışkırıyordu. Yaptıklarımı görmüştü galiba, galiba değil direk görmüştü hepsini.

"Kaçmaya mı çalışıyorsun küçük sıçan?" Dedi bana neden küçük sıçan diyordu ki hastanede de demişti. Ne cevap verecektim şimdi evet kaçmaya çalışıyordum mu diyecektim zaten sinirliydi sinirini benden çıkarırdı.

Kafamı hayır anlamında salladım ve "Hayır niye kaçayım ki?" Diye yalan söyledim ama devam ettiremezdim görmüştü çünkü.

Başını yavaşça salladı ve "Kaçmak için elalemin oğluna el sallayan da bendim dimi!?" Diye sert bir şekilde söylemesiyle başımı eğdim ve "Söyleyecek misin?" Diye mırıldandım ve başımı kaldırdım.

Acıyan, öfkeli gözlerle bakmasını istedim ama tam tersine bu sefer yumuşak bakıyordu. Çok hızlı duygu geçişleri oluyordu bu adamın. "Söylesen bir şey yaparlar mı?" Diye sordum, bu seferde gözleri bakışları dondu ne düşündüyse.

İlk söylediği şey "Hayır söylemeyeceğim." İkinci söylediği şey ise kalbimi acıttı "Seni dövüyorlar mıydı?" Diye sordu.

Gözlerimi kapattım dolmamaları için. Ama Ali çenemden tuttu ve başımı kaldırdı çenemi elinden kurtarmak için fakat başarılı olamadım çünkü benden güçlüydü.

En sonda gözlerimin iyi olduğunda açtım ve gözlerinin içine baktım "Hayır." Dedim yine yalan söylemiştim.

Ali bir anda bir elini kafama diğer elini ise belime atarak bana sarıldı.

Yapma ağlamak istemiyorum.

O bana sarılırken benim yaptığım tek şey durmak ve ağlamamak için kendimi sıkmaktı. Kendimi toplayınca geri çekildim ve eve doğru yürümeye başladım oda arkamdan geliyordu.

Eve girdiğimizde direk yemek masasına oturdum ve diğerleri zaten masada oturmuş ben ve Ali'yi bekliyorlardı. Ali'de gelince yemek yemeye başlamıştık yemek yerken bakışlarımı onlara çevirince Ali'nin ve Gökhan'ın bana baktığını gördüm.

Ali'nin bakma nedenini çok azcik bilsem bile Gökhan niye bakıyordu onu anlamamıştım. Karnım doyunca sofradan kalktım ve odama doğru yürümeye başladım. Odama girdiğimde direk komodinin üstündeki telefonumu aldım ve kilidi açtıktan sonra Zehra ve Esra'nın olduğu guruba girdim ve yazmaya başladım

Siz

Selamm🤍

İkiside anında çevrimiçi oldu ve yazmaya başladılar ilk mesaj Zehra'dan geldi.

ZEHRAMMMM

Kızım nerdesin sen ya ödümüz koptu bir şey oldu diye.

Hemen ardından Esra'dan mesaj geldi

ESRAMMMM

Hepsi benim yüzümden oldu. Telefonumun şarjı bitmeseydi ne güzel tatilimize gidecektik.

Esra yine klasikliğini yaparak mesaj yazmıştı. Her seferinde kendini suçlardı ve bundan memnundu.

Zehra gurubu görüntülü aramasıyla gülümsedim ve telefonunu açtım.

İkiside şu iki günde yıpranmışlardı yüzlerinden belliydi. Kızlarla biraz hasret giderdikten sonra kapatmıştık.

Siktir...

Ben futbol ile ilgileniyordum. Hem bir haftalığına izin almıştım.

Odadan hemen çıktım ve Gökhan'ın odasına daldım. İçerde değildi,odadan çıkıp aşağı indim ve avluda otururken gördüm hepsini. Allah'ım iyiki hepsi buradaydı.

Hepsinin bakışları bana döndü ve yüzümdeki telaşlı ifadeyi gördüklerinde birden ayağa kalktılar ve Afran "Eftalya ne bu halin iyi misin?" Dedi ama ben nefes almakla uğraşıyordum.

Nefes nefese kalmışken Hatice abla su getirdi ve suyu bir yudumda içtim ardından konuşmaya başladım "Ben futbol ile ilgileniyorum bir haftalığına izin aldım oraya gitmem gerek." Dedim.

Başımı kaldırdım ve yüzlerinde ki tedirginlik yerine üzüntü gelmişti. Baran "Burada da futbol kursu var oraya gidersin." Dedi burada futbol kursu mu vardı?

E ben belki burada kalmayacaktım nereden biliyorlardı.

"Ben belki burada kalmayacağım nerden biliyorsun." Dedim ve dememle bakışlarım Ali'ye değdi onunda bana baktığını gördüm ve direk gözlerimi kaçırdım.

Baran emin ve yumuşak bir sesle "Bilirim ben burada kalacaksın." Dedi ben başımı salladım ve "Kayıdı ne zaman yaptırırsın peki." Diye sordum oda "İstersen bugün istersen yarın,ne zaman istersen." Dedi.

"Bugün yaptırsan olur mu?" Diye sordum oda başını salladı "Üstünü giyin gel gidelim." Dedi ben hemen odama çıkıp üstüme hemen dizimin üstünde biten V yaka göğüs dekoltesi olan siyah bir elbise giyip saçımı sıkıcı at kuyruğu yapıp dışarı Baran,Afran, Gökhan ve Ali'nin yanına indim



(EFTALYA'NIN GİYDİĞİ ELBİSE)

Onlar dışarıda beni beklerken hepsinin üstünde takım elbise vardı ve çok yakışıklı gözüküyorlardı.

Hepimiz arabalara bindik ve futbol kursuna doğru yol aldık. Yolda giderken Ali ile üç beş laf dalaşına girmiş başka bir şey konuşmamıştık.

Şuan kaydı tamamlamış bir şekilde arabalara ilerliyorduk ben mutluydum çünkü çocukken benden büyük kişilerle maç yapardım bu benim çocukluktan beridir kanımda vardı diyebilirdim.

Afran ve Ali'nin bakışlarına maruz kalıyordum çünkü delirdiğimi düşünüyorlardı. Arabaya geçince elime telefonumu aldım ve mal gibi telefona bakarak gülümsüyordum.

Gökhan bir anda oturduğu yerden kalktı ve elimdeki telefonu alıp "Kimle yazışıyorsun bakalım." Dedi ve telefonumu kurcalamaya başladı. Ben elinden telefonu almaya çalışırken "Ya versene görüştüğüm birisi falan yok." Dememle bakışları bana döndü sonra telefona döndü ve benim dediğim şeyi umursamadan kurcalamaya devam etti.

Yanımda Ali oturuyordu ve onun bakışları şaşkınlıkla Gökhan'daydı.

Ona baktığımda bakışlarını Gökhan'dan alıp bana çevirdi,ben hemen "Gökhan'ın elinden telefonu alır mısın?" Diye sordum ve bir yandanda küçük Emrah bakışları atıyordum. Başını sallayıp benim beş dakikadır yapamadığım şeyi iki saniyede halletti ve telefonu bana vermeden önce "Görüştüğün birisi falan var mı?" Diye sorması ile elinden telefonu almadan önce "Yok,yok sevgilimden ayrıldıktan iki gün sonra sevgili yapamayacağıma göre sevgilim falan yok." Dedim ve elinden telefonu alıp çantama koydum.

On dakika sonra eve geldiğimizde ben direk odama girdim ve soğuk su ile duş aldıktan sonra üstümü giyindim. Dün alkol içtiğim için başım hala ağrıyordu o yüzden uyumaya karar verip yorganın al

tına girdim ve gözlerimi kapattıktan beş dakika sonra uyku beni kolları arasına almıştı.

BÖLÜM SONU

Bölümü nasıl buldunuzzzzz ....

İnşallah bir dahaki bölümlere....