Keyifli okumalarr yorum ve oy vermeyi unutmayınnn💙

~İnsan en çok umudunu kaybettiğinde hayat onun karşısına güzel şeyler çıkarır rüzgar... ~Yüsra sakın

Şarkılar

Nilüfer:Son arzum

Cem karaca:Deniz üstü köpürür

Nilüfer:Böyle ayrılık olmaz

◦◦,'°.✽✦✽.◦.✽✦✽.°',◦◦

0539****: sevgilimden uzak dur yüsracıkk.

Sakinim sakinim kim bu? Bir dakika soruya bak ya kim olacak melis tabiki sanki ben sevgilisinin peşindeyim ama sevgili değillerdi yani tavırlarından ve bakışlarından bunu çıkarmıştım meğer öyle değilmiş bunun beni kötü hissetirmemesi gerek ama hissettiriyordu işte. Hemen başımdan savacak bir mesaj yazıp engelledim. Uğraşamazdım cidden kendini beğenmiş insanlar parayla hava atanlar falan filan etrafım bunlarla doluydu ve bu beni yoruyordu acaba rüzgar nasıl katlanıyordu bunlara yada o da mı onlardan biriydi? Ama sanmıyorum onun bakışları bile farklıydı.

Yüsra:Sevgilin benim peşimi bırakmıyor onunla konuş bu konuları benle değil uğraşamam seninle. Bay bay.

Canım çok sıkındı hepsi o maviş gözlü pislik yüzünden yok sevgilisi yok bilmem ne en iyisi hep yaptığım gibi biraz dövüş yapmak. Hemen hazırlanıp hep gittiğim spor salonuna gittim aslında spor salonu da sayılmazdı çoğunlukla az kişinin geldiği bir yerdi herkes birbirini tanır ama ben kimseyi tanımıyordum tanımak istememiştim kaynaşmak istememiştim.

Girdiğimde her zamanki gibi o güvenlikçi karşıladı beni yer altından gibi bir yerdi zaten onu özel kılanda buydu galiba.

Hemen üstümü değiştirdim ve antreman yapabileceğim makinelerin olduğu yere gittim tam başlayacakken onu gördüm deniz gözlü çocuk bembeyaz saçları alnına yapışmış önündeki kum torbasına öyle yumruklar salıyordu ki tüm sinirini öfkesini çıkarıyordu içindeki yangını söndürmeye çalışıyordu. Ama nafileydi ki biliyordum biliyorduk. İçimizdeki yangın hiçbir zaman tam anlamıyla dinmezdi, dinemezdi.

Kaç saattir burdaydı acaba çünkü öyle terlemişti ki tişörtü ona yapışmıştı bile alnından boncuk boncuk terler akıyordu.

Ayaklarım istemesizce yanına gitti bu kadar yakınımda mıydı? Neden önce fark etmedim ki keşke etseydim. Yanıına gittiğimde fark etmedi bile. "Senin ne işin var burda?" ilgisini çekmiştim şimdi. Allah kahretsin bir anda dönmesi ile çehresini izlemew başladım nefes nefese kalmıştı saçları alnına yapışmış ona daha seksi bir haba katmıştı. Yine o ses ama bu sefer bir duygu vardı, üzüntü vardı, yorgunluk vardı.
"Asıl bu soruyu benim sormam gerekmez mi baş belası?"tek kaşımı kaldırdım. "Neden gereksin ki?" hala o gün bana acıyorsun dediği için kızgınım geçmiyor kafasını vura vura anlayana kadar da geçmez zaten gene konuşmaya başladı birinin sesini beğenmem normal herhalde ama bu salağın herşeyini beğeniyordum hoşuma gidiyordu. Oysa ben sarışın sevmezdim ki.
"Hmmmm şöyle ki ben hep burdayım ve tesadüfe bak seni ilk kez görüyorum." Oysa seni hiç görmemiştim demek varda adam akıllı ama onun tavrı ile karşılık vereceğim.
"Bende hep gelıyorum ve işe bak ilk kez görüyorum seni!" tek kaşını kaldırıp bakmaya başladı "Öyle mi?" öyle tabiki Allahım sanki takip edicem hala melisin yazdığı mesaj aklımdaydı. "Öyle"
Beni kısaca süzdükten sonra sinsi sinsi gülmeye başladı noluyo lan. "Var mısın?"
Ne diyor bu anlamıyorum anasını satayim şuan aklım bambaşka yerlere kaymıştı vücuduna yapışan tişörtü ve bandajı zararlı değil miydi bu kadar ter? Demek istedim ama önce var mısın dediği şeye cevap vermeliydim.
Göz devirip konuşmaya başladı o maviş gözlerini oyarım yada kıyamam.
"Düello?"
İçimden şuan kahkahalar atıyordum çünkü küçümseyici bakıyordu."Diyorsun?"
Bunu demem hoşuna gitmiş gibi muzip bir ifadeyle bakmaya başladı.
"Diyorum." m'leri uzatarak demişti ki bu ona yakışmıştı gerçekten okulda denen şeyler doğru olmaya mı başladı? Herkesi etkisine almayı başaracak kadar güzeldi rüzgar keskin yakışıklı taş falan değildi rüzgar keskin güzeldi bütün güzellikleri batındıracak kadar güzel."Varım."

İçime ne kaçtı benim ama bana öyle bakmayacaksın aslan parçası hem derdini anlamak istiyordum kaç gündür aklımdan çıkmamasının hesabını da sorarım. Aklıma melis düştü sevgililerdi. Yanlış mı yapıyordum?

"Hay hay hanımlar önden. " gerçekten amacı sinir bozmaktı. "Öncelik tanımana gerek yok."Ne bu tavır be. "Tanımak istedi keyfim." Allah Allah paşamızın keyfine bak. "Benimde keyfim tanımanı istemedi bak bu işe." ikimizde inattık ama benim inadım her zaman kazanırdı.

Sabır dilercesine bakmaya başladı bakma böyle adam tatlı oluyorsun. "Başlama inada bayanlar önden" Sakinim sakinim. "Bayan değil. Kadın." neden biz hep bayan oluyorduk? Bizde onlara bay diyelim çok basitti. Hemen tavrını düzeltti hayret. "Pardon kadın"

Heh böyle yola gel yola sus iç ses derken dediği cümle sinirlerimi altüst etti."Zaten kaybedeceksin ne bu inat?"
Bana bana sıçtım ağzına hafife alıyordu beni. Bugün burda kaybedecek kişi rüzgardı inadıma gelmişti.

"Kim demiş?" Bunu derken tek kaşımı kaldırmıştım aşkın hep böyleyken korkunç olduğumu söylerdi. Ve ona yaklaştım.
"Dışardan bakan herkes anlar güzelim."

Bunu demesi yine hoşuma gitsede bilmesine gerek yoktu. Ve onunla uğraşmamam için bir nedende yoktu. "Nerden güzelin oluyorum acaba rüzgar?" omuz silkti kenardaki havlu ile terini silerken konuştu. "Lafın gelişi." zaten başka türlü olamazdı değil mi?
"Deme lafın gelişi melişi."sırıtmaya devam etti.

(Hayal edin çocuklarımııı)

"Derim güzelim ve kaşındın."Dediği gibi ilk atağını yaptı ben demiştim o başlayacaktı benim inadımı geçemezdi. Hemen geri çevirebildim kıl payı ama olsun gözleri dikkat dağıtıyordu.

Yüzümde zafer sırıtması ile konuştum.
"Noldu gücün bu kadar mı?"

Terlemiş saçları zaten alnına yapışmıştı bu bile dikkatimi dağıtıyordu ama sinir ağır basıyordu.

"Gerçekten gücümü görmek istemezsin."
Allah Allah. Kendini beğenmiş.

"Yo görmek istiyorum bak bu işe." ve yüzüne yumruğu geçirdim.

"Görecek insan değilsin diyelim o zaman." dedi ve dengemi kaybettirdi.
"Allahım akıl ver." bende onunkini kaybettirdim ama düşmedi. "Amin güzelim kaybedeceksin."Göz kırpma be adam.

"Bir bana güzelim deme dedim. İyi göreceğiz şimdi."Çok sert bir tekme attım ve yere düştü işte bu diyeceğim anda ayaklarımdan tutup o da beni düşürdü daha ne olduğunu anlayamadan üstümdeydi bu kadar yakın olması nefes kesiciydi gözleri artık çok yakınımdaydı.
"İşe bak güzel hareketti ama altımdasın şuan." Hayır hayır fesat düşünme yüsra hayır hiçbir şey demiyordu gözlerime bakıyordu sadece. Aramıza bir sessizlik çöktü.
"Gözlerin..."Uzun süreden sonra konuşmuştu ama anlayamamıştım.

"Ne" bir an ne dediğinin farkına varır gibi baktı. "Yok bi'şey." kestirip attı.
Dengelerim ile oynuyordu şerefsiz.

"Manyağa bak ya."

Ben bu sefer onu döndürüp üstüne çıktım bunu beklemediği için kolay olmuştu.

"Bak bu işe şimdi sen altımdasın."

O da aynısını yaptı yerde yuvarlanmaya başladık konuşmuyordık sadece yerde yuvarlanıyorduk sonra çevik bir hareket ile yerden kalktım biraz daha öyle kalsaydım büyüsüne kapılacaktım.
Hemen sırıtmaya başladım ben kazanmıştım.

(Hihiiiiii)

"Yazık şuan yerdesin."

"Güzel üst_"

Cümlesi yarıda kesilmişti bir yere dikkatlice bakmaya başladı bir çocuk vardı ve doğrudan rüzgara bakıyordu rüzgar hemen ayağa kalkıp konuştu.
"Bekle beni burda geliyorum."Dedi ve gitti nereye gitti ne oluyor?

Birkaç dakika geçmişti ve gelmişti ne olduğunu anlamadan beni arkamdan tutup boynumdan öptü daha ne olduğunu anlamadan kendimi yerde buldum o da üstümde.

"N-napıyorsun" Allah kahretsin kekelemiştim.

"Hiç boynunda bişey kalmıştı da."a'ları uzatarak söylemişti yalandı çünkü rahatsız olmuş muydum bilmiyorum ama tuhaf hissettiğim kesin.

"Karşında salak mı var ya senin?"
Evet diyip kahkaha attı ve neydi bu gülüşü çok mu güzeldi çok yakışıyordu cidden Allah kahretsin bu sefer gerçekten gülmüştü ve hala üstümdeydi. "Çok mu komik ya?"
Evet dedi ve gülmeye devam etti
Hemen kendime gelip onu itip ayağa kalktım. "Neyse güzel maçtı beraberre bitti yazık kazanamadım gittim ben."

Bana öyle bir baktık ki o an bana öyle geldi kesin ama çok yalnızdı belki. Zaten de bu bakış çok farklıydı soğuk alaycı haylaz bakışlarından değildi.

"Daha başlamadık o yüzden berabere kaldı yoksa kazanamazdın güzelim." Aynen ondan canım.

"Hıhı tabi tabi ve boynumda bişey yoktu!."
İnkar eden bir ifadeyle bakmaya başladı.

"Vardı güzelim." at yalanı siksinler seni de inananı.

"Güzelim deme dedim." Hoşuma gitmiş olabilirdi ama bu lafın gelişi gerçeğini değiştirmiyordu. "Sormadım dedim."
Sakinim bu tavrı sinir bozucuydu ama doğaldı. "Manyağa bak ya gidiyorum ya ben." olduğum yerde ufak bir tepinmeden sonra adımlaya başladım sinirim bozulmuştu.

"Görüşürüz sende git herkes gibi."

Bu bunu neden dedi ki şimdi yapamazdım herkes gitmişken buna bunu hissetirmek istemiyordum. Dengelerim ile oynamaktan ne zaman vazgeçecekti?"Gitmiyorum."
Bana bakmaya başladı sonra çocuk gibi sordu evet şuan çok çocuksuydu.
"Gidiyorum dedin ya."Hala yerdeydi salak.

"Vazgeçtim." neyin vardı deniz gözlü çocuk öğrenecektim.

"Peki napmayı düşünüyorsun bir 'manyak' ile."manyak kelimesine baskı yapmıştı ulan o kadar koydu mu?

"Seninle bişey yapacağımı nerden çıkardın pardon?" onu zorlamak istiyordum onu ne kadar zorlarsam o kadar konuşurdu gibi geliyordu. "Kimse ama ben varken kim ile bir şey yapacaksın?"
Sövmeye başladım hakkediyordu şimdi yalan yok.

"Egolu, magolaman ve ayısın."boş boş baktı.
"Sağol sağol herkes öyle söyler Neyse ki istediğimi başarıyorum." Bunu demeyecektin işte o anlaöda demek istememiştim.
"Ben herkes değilim benim hangi anlamda dediğimi anlamadığın demek ki bende başarıyorum."Hala ona üstten üstten bakmaya devam ediyordum. O ise yerdeydi. "Allah aşkına hangi anlam herkes bana karşı aynı neyse napacaksın 'tek başına.' " artık sinirlerimi ciddi anlamda sikmişti salak herif.

"Bak gene aynısını yapıyorsun sana acıdığımı söylediğinde de bu kadar sinirlenmiştim."Hafifçe güldü o kadar acı ve küçümseyici bir gülüştü ki.

"Ben kendime acıyorum be güzelim senin acıman bana koymazdı sadece sormak istemiştim."Ah ah öyle aptaldır ki kendinin farkında dahi değildi. "Ben acımıyorum sende acıma." cevap vermedi bana bakmıyordu bakışlarını tavana sabitlemişti.
"Bir de şuan asla anlamıyorsun."

Anlamıyor aptal işte. İstese ona yardım edebileceğimi derdini dinleyeceğimi karşılıksız yanında olacağımı. Bir süre düşündükten sonra konuştu. "Neyi anlamıyorum ki."onu bile bilmiyordu kimse o şekilde ona yaklaşmamıştır ondandır.

"Yok bişey. "Bana yandan baktı ve hemen bakışlarını çekti konuşacak gibi oldu ama konuşmadı en son konuşmaya başladı. "Anlamak istemiyorum."
Bende hemen cevabımı yapıştırdım çünkü bunu çok yaşadım o benim tersimdi.
"Bende anlaşılmak."kaşlarını çatmaya başlamıştı bile hala yerdeydi.
"Anlaşılmak isteyince de olmuyor yüsra."
Haklıydı belki ama bunu söylemeyecektim.
"İlla anlayan çıkıyor." Seni anladığım gibi..."Umarım derdim ama umduğum yok."Onu inandıracaktım ve o kişi ben olacaktım.

"İnsan en çok umudunu kaybettiğinde hayat onun karşısına güzel şeyler çıkarır rüzgar."Dediğim gibi hemen yanına uzandım bu yaptığıma çok şaşırmıştı gideceğimi düşünüyordu herkes gibi ama ben herkes değilim olmayacağım da. "Napıyorsun?" göz devirdim. Ne gibi duruyor?

"Hiç" ç'leri uzatmıştım bu da benim yöntemimdi.

"Umut denen şey yok bu hayatta yüsra. Kendini kandırma" artık güzelim demiyordu. Bir tık üzüldük gözümüz yaş.
Yanılıyırdu hemde çok bende bu kadar umutsuzdum eskiden ama hayatta tutunmayı öğrenmiştim.

"O kadar çok hissizlemişmeye çalışıyorsun ki umut ne onu da unutmuşsun. Hatta kendine unutturmaya çalışmışsın ama nafile rüzgar o umut çıkacak karşına. "
Benim tarafa döndü ve gözlerime bakmaya başladı bende aynısını yapmaya başladım çok güzeldi gözleri hakketmiyorlardı bu kadar acıyı hissizliği uzun süre böyle kaldık sonra konuşmaya o başladı.

"His neydi unuttum ben" o konuşurken elimi uzattım ve düşen kirpiğini aldım gözlerini birkaç kez şaşkınlıkla kırpıştırdı. Gülümsedim. "Unutmadın sadece kendini kandırıyorsun."Ve ben buna izin vermeyeceğim. Elim hala ordaydı bir cesaret kirpiklerini sevdim bir şey demedi konuşmasına devam etti. Hafifçe acı bir şekilde güldü.

"Duygu ne? Gülmek neydi sahi? Yüsra ben bunları yıllar önce bir mezarlığa gömdüm."

Bu sefer hafifçe gülen bendim çünkü görmüştüm gülüşünü görmüştüm görecektim de.

"Gülmeyi biliyorsun bence az önce güldün."

Bana öyle şaşkın baktı ki sanki ona hamilesin hayırlı olsun demişim gibi benzetmeme edeyim ama öyle."Ben mi güldüm?"Bunu derken kendini işaret etmişti tatlıydı. "Evet sen güldün hemde içten o sahte gülücüklerden değil." Öyle güzel güldün ki..."Fark etmedim."Bana bana bakmaya devam ediyordu"Sahi kaç yıl oldu."

Derken en acısından bir gülümseme yolladı anlayamamıştım.

"Neye kaç yıl oldu?" bu sefer gözlerinde kaybolmak isteyen bendim.
"Gülmeyeli sahte gülücükler saçalı maskeler takalı yıllar oldu."haklıydı ona güldün dediğimde ki şaşkınlığından belliydi.
"Belli oluyor. "Bunu dediğimden sonra yüzünde tuhaf bir ifade belirmişti.
"Nerden çok mu belli ediyorum?" korkmuştu taktığı maskenin işe yaramamsından ama evet bende işe yaramıyordu. "Hayır sadece ben anlıyorum. Merak etme yani çok güzel gizliyorsun belki o gün mezarlıkta o acıyı görmeseydim bilmezdim bile. " maalesef bu bir gerçekti iyi bir oyuncuydu maskelerini iyi kullanıyordu ama bilmediği bir şey vardı o da benim de çok güzel bir oyuncu olduğum.

"O sendin demek gerçi gözlerinden anlamalıydım. " bir şey demedim. Bana minnetle baktı bişey demedi bir süre birbirimizi izledikten sonra konuşmaya başladı. "Neyse."Konuyu kapatmak istiyordu birine açılmaktan dahi korkuyordu."Güzelim dediğim ikinci kişisin." Önce sinir et sonra yumuşat off dengelerim. İlki kimdi? İlki kimdi? "Yani?"
Umursamaz davranmak Allah'ım sen biliyorsun olayı. "Yani lafın gelişi değildi."
Biblolar lan bu. "Hıhı"

Dedim ve sustum başka ne diyebilirim ki diyecek bişey bulamadığımda başvurduğum ilk kelime bir süre bişey demedi sonra konuşmaya başladı.
"Kalk bakalım seni evine bırakayım. "
Gerek yoktu yada gözlerine daha çok bakmak için fırsat doğmuş olabilirdi sus iç ses sus. "Yok sağol." ısrar etmedi omuz silkti. "Nasıl istersen ben burdayım zaten." Burda mı kalacaktı evinde hiç kalmıyordu fark ettiğim kadarı ile."Gitmeyecek misin?"Ona bakıyordum ama o tavana bakıyordu evet hala yatıyorduk."Hayır"

"Neden ki?" Gene o acı gülümseme bu gülümsemeyi hiç sevmemiştim. . Sana söz Rüzgar Keskin alacağım o gülümsemeyi senden.

"İçimdeki ateş dinene kadar burdayım."
Hafifçe gülümsedim.
"Yıllar kalman gerek desene." hemen onayladı. "Hıhı ya kendime zarar vericem yada burdaki aletlere."
Homurdamaya başladım sanki çözümdü anasını satayım. "Kendine zarar vermek sanki bir çözüm Allah'ım."
Hafifçe gülmeye başladı gözlerinde artık hisler vardı üzüntü,hüzün,yorgunluk ve bir sürü duygu vardı artık bu kadarını saklıyordu çok zordu ama artık Saklamayacaktı izin vermeyecektim içimdeki dürtü onu iyileştireceğimi söylüyordu.
"Değilmiş meğer." Bunu sormalıydım. Arabada da kaçamak cevap vermişti."Denedin dimi?"
Başını onaylayarak salladı. "Hemde en acı şekli ile." Sustum sustu sonra gene konuşmaya başladı.

"Bilemem aslında sabaha kadar da içebilirim o da bir seçenek."Eben yüzümü buruşturmuştum aklıma babam geliyordu. "Zıkkım iç daha iyi"Gülmeye başladı hemen hevesle gülüşünü işaret ettim."Bakk gene güldün." Gene şaşırdı ah be maviş. "Fark etmiyorum bile."omuz silktim.
"Edersin illa." benim gibi omuz silkti. "Gerek yok zaten yakışmıyor." O gülüşe bunu demek haksızlıktı hemde baya."Yakışıyor aslında." Açık sözlü olmak vazen de iyi olmuyordu içimden ne geliyorsa hemen söylüyordum.
"İlk" diyip daha da içten bakmaya başladı ama anlamamıştım.
"Ne ilk? "Daha da güldü güzeldi gülüşü hemde çok her güldüğünde bakakalıyordum o kadar güzeldi dediğim gibi rüzgar keskin güzeldi.
"Gülüşümün güzel olduğunu söyleyen." Bu sefer ben genişçe gülümsedim bu beni mutlu etmişti ilk olmak güzeldir unutulmazdır. "Az kişi gördüğü içindir."
"Kimse görmüyor ki."Derken göz kırptı öldüm burda be adam sonra ben bişi diyecekken parmağını gamzeme koydu. "Gamzen varmış güzelmiş." diyecek bişey bulamadığım için sadece hıhıladım bir süre sonra konuyu dağıtmak için konuşmaya başladım parmağını çekmişti gerek yoktu yani. "Kendinin farkına varmalısın rüzgar." yine elini yanağıma koydu tüy gibi bir dokunuş bıraktı içim titremişti."Vardığımda bencilik yapacağımı bildiğimden varmak istemiyorum." ne kadarda saçmaydı. "Kendimi fark etmek bencilik değildir ki herkes azda olsa bencildir."
Sadece bakıştık bir süre konuşmadık. "Benim buna da hakkım yok biliyor musun?" şaşırmadım hayat onu mahvetmişti yaşadıkları da buna dahil. Bana anlatmasına bile gerek yoktu gözleri çok şey anlatıyordu bu gece ise ekstra bir şeyler hatırlatmıştı. "Nasıl yok?" derinlere inmek istiyordum bilmek istiyordum herşeyi herşeyini.
"Yok işte kendimi düşünemem. "Yanlış yapıyordu hemde çok. "Düşünebilirsin."elini yanağımdan çekmişti. "Kapatır mısın?" onu zorlamayacaktım.
Sesi yorgundu canı yanıyordu üstüne gitmenin faydası yoktu."Tamam."

Bana gene bakmaya başladı gözlerimin içine içine gene bu ne kadar devam edecek bilmiyorum ama çok güzel bir hissti aniden konuştu. "Konuşsana." yalvarırcasına demişti bunu bu yüzden şaşırmıştım. "Ne?" "Konuş ilk kez kafam içki olmadan kan akıtmadan dağılıyor."
Bu beni gereğinden fazla mutlu etmişti bide heyecandırmıştı. "Hmmmmm bence salaksın falan ama megaloman değilsin sadece dalga amaçlı söylemiştim ve kendine sakın acıma."
Yapmayacağınu belli eden bir sesle. "Hıhı" aptal herif ya Geçiştirmek için söylemişti.

"Mal,Salak" göz devirdi. "Hıhı şapşal." omzuna bir tane geçirdim. "Öküz nerem şapşal be."

"Her zerrem." ne demişti ne? Diyip göz kırptı yapma be adam.

"Ne dedin sen?"omuz silkti omzunu sikicem şimdi kalbimiz fena.

"Hiiiç." göz kırpıştırdım.

"Hıhı aptal."

"Kedi"

"Deve"

Sonra bir anda kahkaha atmaya başladık ilk kahkahamız ve bunu asla unutmayacaktım çok güzeldi çünkü.

"Ahh" Kıvranmaya başladı yaraları vardı unutmuştum.
"Noldu iyi misin?"

"İ-iyiyim yaram sızladı sadece."

Kekelemişti gerizekalı yarasına rağmen benimle dövüşmüştü.

"Ne bir dakika yaran vardı ve benle düello mu yaptın ya vursaydım ya bişi olsaydı aptal mısın ya?"

"Ya yok bişeyim sakin ol. "kıvranmaya devam etti anladığım kadarıyla karnındaydı salak işte.

Naptığımı anlamadan hemen yanına gittim ve üstünü sıyırdım şaşırdı valla bende şaşkındım napıyordum. "Napıyorsun sen?"Haylaz bir sesle konuşmuştu. Allahım akıl ver ya.

"Ne gibi duruyor?"

Gerçekten sinirim bozulmuştu.
"Bilmem kaslarıma bakmak için uğraşıyor gibisin."sırıtmaya başladı. "Hoşgeldin bay öküz benden nerde kaldın diyordum iki yarana bakıyorum bay öküz."

"Gerek yok iyiyim"

Sadece ufak kanıyordu ve derin değildi en iyisi daha çok rezil olmadan çekilmekti tamam dedim hemen çekildim sakın yanaklarım kızarmayın sakın. "Noldu kızardın?" N'leri uzatacak demişti offf. Gülmeye başladı şerefsiz işte.

"Yok bişey neyse gidiyorum benn. " bende neşeli bir ses ile uzatmaya başladım. "Görüşürüz hayat gözlü kadın. " Ne göz kırptı sadece hala yerdeydi."Görüşürüz Deniz gözlü çocuk."

Dedim ve çıktım ama sesi bütün salonu doldurdu bağırarak söylemişti.

"Kolyeni istiyorsan attığın engeli kaldır."

Annemin kolyesi...