10.Bölüm|Ölümün sesi

Keyifli okumalarrr🦋

Diyalog gibi oldu bu bölüm dkdkkdenmdmdmdmdmd🦋

Oy ve yorum yapmayı unutmayın 🦋

Bölüm şarkısı:Mavi gri|Çok özledim

•┈┈┈••✦ 🦋 ✦••┈┈┈•

Dershaneden çıkmış babama yeni arkadaşlarım ile buluşacağımı söylemiştim bu nedense babamı çok mutlu etmişti. O beğenmediği arkadaşlarım beni mutlu edendi beni anlayandı baba sen ise yasak koymak istedin.

Şimdi ise telefon kartı almış küçük bir kulübe de yiğit'i arıyordum sesini çok özlemiştim.

"Alo kiminle görüşüyorum?" derin bir nefes aldım ağlamak yok kardelen çok özlemekten ağlamak yok.

"Gamzelim." bir yerden kalkmak sesi geldi. Heycan yapmıştu hissediyordum.

"Kardelen güzeli herşeyim iyi misin neler yapıyorsun telefon kulübesinden aramak nerden aklına geldi zeki sevgilim benim."

"Sesini özledim dayanamadım. Seni çok özledim yiğit dayanamıyorum artık bu nasıl özlem böyle? O kadar eksik hissediyorum ki kendimi sensiz meğer o dört yılda sen benim hayatımun merkezi olmuşsun da ben anlamamışım özür dilerim."

"Sen birde bana sor bu özlemi kokunu unuttum çok kötü hissediyorum bunun için sesini unuttum sanarken aradın." artık gözyaşlarım benden bağımsız dökülmeye başladı yanaklarıma.

"İyiyim gerçekten iyiyim sıkmıyorlar artık haftada bir telefonum kontrol ediliyor. Bugün arkadaşlarım ile buluşacağım dedim bıraktılar babam gelip alırdı hep."

"Anladım eğlen bırtanem biz burda iyiyiz gerçekten ahu ve uğur sevgili zaten ben hep Uğur'a diyorum elinden geleni yapıyor mutlu etmek için aklın kalmasın." o kadar ince düşünüyordu ki hep kendine hayran bırakıyordu. Benim gerçekten arkadaşlarım ile buluşacağım sanmıştı salak.

"Teşekkür ederim bu kadar ince düşünceli olman bazen beni bozguna uğratıyor. Hem buluşmayacağım salak sevgilim benim birde iyi eğlenceler diyorsun."

"Ne bileyim olabilir ben sadece senin mutluluğunu isterim." şapşaldı gerçekten.

"Ben sensiz mutlu olamam. Rüya nasıl? Hızlı büyüyor olmalı."

"Öyle gerçekten artık yavaş yavaş emekliyor. Çok tatlı kardelen güzeli bayılıyorum ona babamın başıma açtığı tek güzel şey."

"Onu o kadar çok tanımak istiyorum ki yiğit."

"Tanıyacaksın sevgilim söz derslerin nasıl?" bu soru beni heycanlandırmıştı çünkü derslerim gerçekten çok iyi gidiyordu ilk kez bu kadar yüksek netler görüyordum bunun sebebi tabiki hiçbir şey yapmayıp sadece ders çalışmamdı.

"Çok iyi gerçekten sınıfın birincisiyim inşallah dershanenin de birincisi olmak istiyorum yedi yirmidört zaten ders çalışıyorum düşünmemek için çünkü seni çok özlüyorum sizi çok özlüyorum aylar geçiyor yiğit ben size çok hasretim. "

"Kardelen güzeli yapma şöyle daha da çalış buraya gelince hiçbir şey yapamazlar zaten sana başar bebeğim."aklıma gelen düşünce ile hemen konuştum.

" transfer işi noldu?"

"Yarın sözleşme imzalamaya gidiyorum ama anca gelecek sezon süre alabilirim çünkü ayağım hala sıkıntı ama fizik tedavidir cart curtlar ile hallolacakmış." o kadar çok sevinmiştim ki bu sefer gözyaşlarım mutluluktandı.

"Yiğit sevgilim herşeyim çok çok sevindimmm. "

"Ekranlarda beni göreceksin her golüm sana olacak sevgilim seni çok seviyorum rüya uyandı gitmem gerek."

"Tamam benim yerime öp onu öpüyorum sevdim bu telefon işini."

"Bende ara sevgilim ne zaman istersen. "

"Hıhı öptümmm."

"Öp bakalım. " gülüşerek kapattık şimdi gerçek hayata döndüm hemen. Yiğite konuşurken sanki bulutların üzerindeymişim gibiydim. Ama şimdi yere çakılmıştım bulutlar yoktu. Karanlık vardı.

Bir kafeye oturdum ve ders çalışmaya başladım. Bir anda yanımdaki sandalyenin çekilmesiyle irkildim.

"Selam yalnız görünce selam vereyim dedim. " dershanede yanımda oturan çocuktu bu. Gayet neşeli biriydi hatta baya eğleneceli olduğu her halinden belliydi.

"Tamam verdin şimdi de gidebilirsin." hemen yüzü düşmüştü kötü bir niyeti olmadığını biliyordum ama elimde değildi.

"Yapma biliyorum istemiyorsun beni ama ben seni tanıyorum az beni dinlesen?" ne nerden tanıyor olabilir ki beni bu şehre daha yeni taşınmıştık.

"Anlamadım? Sen beni nerden tanıyabilirsin ki?"

"Bak şimdi şöyle ki ben yiğit'in çocukluk arkadaşıyım takipleşiyoruz orda gördüm resmini bir ara da seni anlatmıştı bana ordan tanıdım." çocuk resmen çok yakından biri çıkmıştı ve ilgimi çekmişti.

"Ben bilmiyordum yani bizim olaylar karışık benim bu şehre gelmem falan."

"Anladım az çok belli oluyor çünkü yiğitle çok konuşamıyoruz hatta haftaya yanına gidecektim kardeşi falan olmuş o orospu çocuğu babası gene sıkıntı çıkarmış belli."babasının kötü olduğunu anlamıştım ama anlatmaya zaman kalmamıştı.

" bana anlatır mısın o adamı ondan duymam gerek haklısın ama maalesef öyle büyük bir lüksümüz yok bizim. Konuşamıyoruz."beni anladığını belirten bir ifade ile bakıyordu bana.

"Yiğit ile geçen haftalarda konuştuk en son az bahsetti seni tanıdığımı söyleyince o yüzden anlatabilirim bence." öyleyse yiğit için bir sıkıntı olmazdı umarım yanlış bir şey yapmıyorumdur.

"Bana kızmaz bende isterdim ondan duymak ama işte." şartlar bizden bu lütfu bile almıştı.

"Yiğit'in babası ayaşın teki işte içer içer annesine ve yiğite şiddet uygular zaten yiğittin annesi lal konuşamıyor. En büyük darbesi de annesini felç bıraktı o günden beridir zaten yok terk etti onları o günden bugüne yiğit farklı farklı işlerde çalıştı annesinin ilaçlarıdır fizik tedavisidir hep çalıştı didindi dört yıldır onu ayakta tutan şey sensin sen olmasan bu kadar güleceğini sanmıyordum. Sen onun güç kaynağısın seni sadece bir sevgili olarak istemedi zaten dört yıldır etrafında hiç fark ettin mi aşkını? Hayır onu en çok yıkılmış halde bulduğum zaman senin sevgilinin olduğu gün kahrolmuştu. " anlattıkları ağırdı. Yaralacıydı gözümden birkaç yaş akmasına neden olmuştu. Yiğit sevgilim özür dilerim.

"Ben ben çok bilmiyorum bilmiyordum bende çok sonradan fark ettim hislerimi tam kavuştuk derken olan oldu zaten." bana anlayışla bakıyordu bu beni azda olsa rahatlatmıştı.

"Anladım üzülme ben bir yolunu bulur sizi bir araya getiririm." ona hayretler içinde baktım. Bu mümkün müydü? Ben yeniden yiğite sarılabilir miydim?

"Bu gerçek mi? Nasıl yapacaksın ki? Babam heryerde salmıyor pek beni bugün yeni arkadaşlar falan diyince."

"Tamam o yeni arkadaşlardan biri benim kız arkadaşım var bana gelirsin yiğitte gelmiş olur siz takılırsınız annen baban ararsa hemen biz varız gelirlerse bile yiğittin sana ihtiyacı var yenge haftaya uygun mu?" içim içime sığmıyordu şuan yiğitte aylar sonra sarılabilecektim.

"Uygun uygun tamam çok teşekkür ederim gerçekten." bana içten bir şekilde gülümsedi.

"Ee yiğiti arayalım görüntülü."bir anda heycandsn ellerim saçlarıma gitti kesmiştim yiğit çok kızacaktı.

"Tamamm ara hadi." birkaç çalıştan sonra telefon açıldı ve hasret duyduğum yüzünü gördüm sakalı çıkmıştı bırakmazdı oysa kucağında bir bebek o kadar olgun duruyordu ki bu canımı yaktı ona çocuk olmak çok yakışıyordu.

"Kardelen." sesinde şaşkınlık vardı, özlem vardı. Benimde gözlerimde. Kardelen güzelini şaşkınlıktan demedi değil mi?

"Gamzelim." gözlerindeki özlem büyüdü bir şey diyeceği sırada rüya cıkladı bana bakıyordu.

"Şşş sessiz ol o senin ablan benim sevgilim güzelim onu sevmek zorundasın valla." bir süre ikimizde sessiz kaldık. İlk ses yiğit'ten geldi. "Saçlarını kesmişsin keşke yapmassydın."

"Çok girdi birbirine kötü bir dönemdi kimse açmama yardım etmedi kestim. Özür dilerim. "

"Dileme uzatırız beraber. Her halin nefes kesici merak etme. Kokunu çok özledim." işte şimdi olanları ona heycanla anlatabilirdim.

"Gel buraya burağın evinde buluşalım ayarladık biz haftaya gel çok özledim."

"Tamam geleceğim güzelim ee n'apıyorsunuz şuan?"

"Ben kafede oturuyordum burak geldi seni anlattı bir şeyler söyledi arkadaşmışsınız çocukluk öyle." devamını biz yüz yüzeyken sevgilim.

"Anladım. Rüya tanış. " rüya telefonu yeme suretiyle ağzına götürüyordu çok komikti.

"Kızım olmaz öyle sevgilimle tanışsana telefonu ne yiyorsun. Güzelim ben anneme ilacını vereyim geliyorum rüya kalsın böyle konuşun onunla. "

"Tamam sevgilim." birkaç şebeklik yaptıktan sonra yiğit'ten acı bir haykırış yükseldi onun ardından rüyadan bir çığlık ve ağlama sesi. Anne diye haykırmıştı yiğit.

"Burak burak ne oluyor? Bir şey yapalım burak bir şey oldu. " burakta ne olduğunu anlamaya çalışıyordu rüya bir anda telefonu düşürdü ve sesler gitti. Hayır hayır bir şey olmuştu benim orda olmam gerekiyordu ama imkansız. Rüyanın ağlayışı ve yiğit'in haykırışı kafamda dönüyordu çınlıyordu.

"Ben İstanbul'a gidiyorum bir şey oldu Uğur'a da söylüyorum."

"Ama benim benim gelmem gerek değil mi? Napacağım gelemem."

"Yenge söz hemen arayacağım seni haber edeceğim şimdi eve geç."yapamazdım kalbimde bir ağrı vardı. Yiğit'in annesine bir şey olmuştu. Tek bırakamazdım. Babamı aradım.

"Baba yeni arkadaşımın bugün doğum günüymüş şey gidebilir miyim? Kız kıza kutlayacağız."

"İyi adres at geleyim almaya." şuan sabahtı akşama kadar da buraya geri dönerdik zorundaydık.

"Tamam atıyorum."

"Sevgilinin ev adedini ver çabuk." burak ne yapmaya çalıştığımı anlamıştı hemen verdiği adresi babama attım.

"Akşam burda olmak zorundayız."

"Tamam araba ile gidip geleceğiz hadi gel."arabasına bindim hemen yola koyulmuştu.

"Telefonunu verir misin biriyle acilen görüşmem gerek. " hemen vermişti içtenlikle gülümsedim. Ahunun numarasını tuşladım.

"Alo kimsin?"

"Ahududu benim."

"Ne kardelen güzelim iyi misin bir şey mi oldu?"

"Uğurla konuştun mu? Yiğit'in yanına gitmeniz gerek kötü bir şey oldu lütfen sonra açıklarım ama uğur ile gidin."

"Tamam hemen gidiyoruz."

"Görüşürüz dikkat et geliyorum ben bu numarayı ara."

"Ne gelmesi saçmalama buralar bana emanet gelme saçmalama."

"Ahu lütfen sonra."

"Peki."

Burağa telefonunu uzattım.

"İki arkadaşım yanına gidiyor ne kadar hızlı gidebilirsen o kadar hızlı git. " gerçekten dediğimiz yapmıştı araba çok hızlanmıştı. Onunla beraberinde de yağmur bastırmıştı. Bugün yağmur bize mi ağlıyordu acaba? İçimdeki sıkıntı büyüdü bir şeyler olacaktı hissediyordum.

"Burak." burağa döküğüm an bize ters bir şekilde gelen kamyoneti gördüm.

"BURAK DİKKAT ET." gerisi gelmedi burağın beni koruması dışında.