15.Bölüm|Dört yaralı ruh

İlham gelir gelmez koşarak yazdım bir sonraki bölüm de kısa sürede gelecek biraz daha dingin bir ara bölüm yazayım dedim mdöemdmdmdmdmrnrmr

Keyifli okumalar yorum ve oy vermeyi unutmayınn🦋

Bölüm şarkısı:Maya perest|Yok bana bu cihanda...

≻───── 🦋 ─────≺

Nefret bu dünyadaki en güçlü duygulardan biriydi ve aşk bu dünyadaki en güçlü duygulardan biriydi. Ben bu iki duyguyu yaşamıştım hala da yaşıyordum nikahtan sonra burağın evine geçmiş koyun koyuna uyumuştuk ben ne kadar ağlasam da yiğit tek bir söz etmemiş ah etmemişti saçlarımı sevmiş sevgisiyle sakinleştirmişti ailem niye böyleydi? Annem hep kötüydü peki babam? Babam neden bana bunu yapmıştı? Oysa ben onun biricik kızıydım el üstünde tıtar sever sayardı şimdi ki durum canlar acısıydı benim kardelen diye bir kızım yok demiş beni resmen silmişti. Uyandığımda yiğit yanımdaydı üstü çıplaktı ama gözleri açıktı hiç uyumadığı belliydi.

"Sevgilim özür dilerim uyutmadım." halsiz halsiz güldü bu gülüşü hiç sevmemiştim hemde hiç.

"Güzel karım için herşey değer." göğsüme çektim uyumalıydı çok uyumamıştı. Belki de hiç uyumamıştı.

"Bende karısı olarak kocama uyumasını emrediyorum emre itaat edecek mi?" elim saçlarındaydı onlarla oynamak güzeldi huzur vericiydi hatta.

"Kocan yaramaz bir koca emre itaatsizlik yapacak." saçlarını karıştırdım.

"Hadi yakışıklı kocam benim uyu." göğsüme daha çok bastırdım. Uzun bir süre konuşmadık uyumuş olmalıydı diyecekken verdiği sert nefes beni yanılttı. Yataktan bir şey demeden kalktı olduğumuz odadaki camı açtığında yeni doğan güneşi gördüm çok saat ağlamıştım oysa hakkım mıydı? Bilinmez.

Çıplak sırtındaki bütün kaslar gerilmişti canı sıkındı bilirdim. Bende ayağa kalktım üzerimde bana bok gelen eşofman ve ona ait tişört vardı. Sırtına dokundum anında kasılan kasları gevşedi.

"Artık o kadar az konuşuyorsun ki sesine özlem kalıyor insan bu halinin nedenini anlamak ayrı kalp ağrısı." odayı dolduran kokuyla sinirlerim zıpladı sigara içiyordu ama sinir sebebim bu değildi bu ikinci paketiydi kendine zarar veriyordu artık.

"Yiğit yeter içtiğin. Kendine zarar veriyorsun."

"Kardelen karışma hiçbir şey olmuyor kafamı bulandırıyor buna ihtiyacım var." dinlemedim sigara paketini camdan attım. Karşısına geçip sımsıkı tuttum ellerini.

"Yeter kendine geleceksin beraber atlatacağız. Kendine zarar verince ya da sessizliğe bürününce geçmiyor acın ya da hafiflemiyor yiğit yapma sevgilim benimle paylaş artık hep yanındayım bana uzak olma ilerleyemeyiz acıya boğulursun böyle sen dışarda güçlü olmak isteyebilirsin ama benimle zorunda değilsin varsan göreyim ben göreyin acı halini." dudaklarıma kapanan dudaklar devam etmeme izin vermedi sımsıkı sarmaladı belimi güç almak ister gibi nefeslenerek öptü dudaklarımda hissettiğim gözyaşı bana ait değildi sevdiğim adama aitti. Boynuna sımsıkı sarıldım böyle acısını gösterecekse böyle göstersin. Gerekirse sabaha kadar öpsün. Dudaklarımızı ayıran yiğit oldu alnını alnıma yaslamıştı ama ağlaması şiddetlenmişti içim yandı ama dur demedim ağlama demedim. Ensesinden tutup kafasını boynuma gömdüm.

"Ağla sevdiğim akıt zehrini ağlamak hiçbir zaman güçsüz olduğunu göstermez asıl ağlamazsan o zaman gücün azalır." saçlarını sevdim bir anne gibi ne kadar becerdiğim bilinmezdi ama elimden ne geliyorsa yapacaktım.

"Annem öldü lan benim annem diğer yarım canım canımın parçası canımdı o benim. Ben o yaşasın diye herşeyi yaparken neden beni bıraktı? Ben bunu mu hakkettim kardelen bir şey de n'olursın bir şey de aklımı yitirmek üzereyim lütfen." yatağa çektim ikimizde ayakta zor duruyorduk.

"Yiğit sevgilim isteyerek gitmiş gibi öfkelenemezsin Allah sevdiği kullarını yanına alır derler annen bu dünyada belli ki çok acı çekmiş yüce Rabbim de onu kurtardı bu acılardan bırak cennetten seni izlesin sevdiğim böyle isyan ederek bir yere varamazsın ağla çok ağla ama unutma anneni üzüyorsun çünkü seni izliyor gökyüzünden kolluyor." sesli ağlayışı sessize döndü parmaklarımla oynuyordu bunu rüyaya da çok yapıyordu rüya buna kahkahalar ile gülerken ben sadece tebessüm edebildim.

"Kardelen Allah sevdiği kularını alır tamam burak daha gencecikti onun o kadar çok hayali vardı ki bir bilsen gamze ile evlenmek çocuk sâhibi olmak istiyordu müzikle ilgileniyordu müzisyen olacaktı benim kardeşim herkes onu tanıyacaktı sevecekti neden Allah onu bizden aldı?" buna verecek cevabım yoktu kaza anı aklıma geldikçe nefesim kesiliyor çektiğim acıların yanı sıra burağın beni koruması geliyordu aklıma.

"Burak beni korudu o yüzden öldü özür dilerim özür dilerim." bir bütün olmuştuk artık birbirini tamamlayan iki yapboz parçası gibi.

"Kardelen bana kazayı anlat." anlatmaya başladım bir anda hız yaptığımızı aniden karşımıza çıkan araçtan kurtulamadığımızı burağ'ın beni nasıl koruduğunu anlattım artık bende ağlıyordum acı veriyordu çünkü bu kadar şeyin üst üstte olması acı veriyordu. İnsanı gerçekten de tüketiyordu.

"Suçlu değilsin kimse suçlu değil ki kaderin cilvesi dedikleri bu olsa gerek artık ayrılmamak üzere beraberiz çok zor geçecek biliyorum ama deneriz çabalarız." haklıydı çabalayacaktık kendimiz için sevdamız için. O gün öğlene kadar koyun koyuna uyuduk sevdik birbirimizi güç topladık ve bir dikek tuttuk mutlu olalım mutlu ve huzurlu mümkün müydü? Bilinmez kader mümkün kılar mıydı bize bu mutluluğu...

Ahu'dan

"Uğur kalk kalk bez kalmamış rüya için kalk." gece kardelen ve yiğitin olaylı nikahından sonra uğur ile rüyayı almış otele geçmiştik. Gamzelerde kalamazdık nasıl olsa yeteri kadar kalmıştık. Şimdi ise rüyayla uyanmış karnını doyurmuştum ama son bezini de takmıştım bir an önce almamız gerekiyordu dakika başı sıçıyordu hanımefendi.

"Of sabah sabah ne bezi ana baba olmadığımız kaldı." yanağını sertçe öpüp üstündeki yorganı çektim.

"Hadi git bez mama al çocuğa aç mı kalsın? Götü pis mi kalsın? Ayıp yani." beni kendine çekmesi ile çığlık attım.

"Çok güzel bir anne olur senden." cevap veremedim bizim ne olacağımız bile belli değildi nr yapacaktık? Ne olacaktı? Ne kadar kaçacaktım ki ailemden İstanbul'a döner dönmez babam bizi yakalayacak ve beni bayıltana kadar dövecekti.

"Uğur hadi git al şunları." düşüncelerimi okuyor gibi bakıyordu bana. Hayır anlıyordu beni tuhaf bir duyguydu bu zamana kadar beni kardelen dışında anlayan olmamıştı çünkü.

"Korkunu görüyorum ve anlıyorum ben gelene kadar bir konuşma hazırla gerçekten ne yapmak istediğinle ilgili bir konuşma ama yaparken de bunu unutma seni herşeyden ve herkesten çok seviyorum." ben bir şey demeden çıkmıştı otel odasından. Rüya bana emeklemişti hemen kucağıma çektim sımsıkı sarıldım bir bebekten güç almaya çalıştım ama aynaya yansıyan görüntüm beni yerle bir etti yüzüm berbat haldeydi gözüm mosmordu buna rağmen ne uğur beni bırakıyor ne de rüya korkuyordu. Tuhaftı gerçekten sevilmek çok tuhaftı bunu ancak hiç sevilmeyenler anlardı.

Uzun bir süre geçmişi, şuan ki zamanı ve geleceği düşündüm hepsine uğur vardı hepsinde onu istiyor sevgisi ile sarılıp sarmalanmak istiyordum. İmkansızdık ama biz aramızda en düzgün ailesi olan oydu varlıklı ve kültürlü bir aileden geliyordu. Ailesine gerçekten çok düşkündü annesi beni istemezdi ki. Bu düşünce gerçekten de canımı yakmıştı.

Kapının kartla açılması ile uğur'un geldiğini anladım. O sırada rüya çoktan uyumuştu.

"Hoş geldin." anında elindeki poşetleri kenara bırakıp belime sarıldı. Göğsüne sokuldum.

"Hoş buldum sevgilim." bıraktığı poşetlere baktım çok poşet vardı ne almıştı bu kadar?

"Çok şey almışsın gerek yoktu ki rüyaya ne almış olabilirsin ki bu kadar?"beni yatağa oturttup poşetlerden ikisini getirdi.

"Benim tek bebeğim rüya değil ki iki bebeğim var ikinci bebeğime bir şeyler aldımm." dedikleri ile içim sımsıcak oldu kelebekler kelebekler...

İlk poşetten çıkardığı bordo elbise ile anlam veremedim deli çocuk sırası mıydı?

"Görünce aklıma ilk sen geldin." severdim bordoyu hemde çok düşünmesi bile yeterliydi zamanın pek bir önemi yoktu.

"Teşekkür ederim bu aralar çok çirkinim değil mi?" dediğim şeyle göz devirdi ama haklıydım.

"Her halin büyüleyici hatırlatman iyi oldu krem aldım yaraların için." içime işliyordu bu sevgi gerçekten çok tuhaftı. Duygusallığıma izin verdim ve boynuna sımsıkı sarıldım.

"Ben teşekkür ederim uğur herşey için. " aynı karşılığı aldım sıcak bir sarılma ve saç okşanması bunlar herkese basit geliyor olabilirdi ama benim babam bana hiç sarılmamış hiç saçlarımı okşamamoştı o yüzden kıymetliydi hemde çok.

"Sevdiğimsin sen benim herşeye teşekkür etme can sıkıcı ha kızarım bak." gülüştük uzun uzun bana aldığı kıyafetleri göstermişti rüyaya da almıştı uzun uzun hayaller kurduk ben aldığı her şeyi giymiş ona göstermiştim. Bordo elbiseyi en sona saklamıştım. Kalın askılı bir elbiseydi aşağıya doğru mevlana şeklinde iniyordu. Uğur oturduğu yataktan kalkıp beni kendi etrafımda döndürdü bu da elbisenin uçuşmasına neden oldu bayılmıştım bu hisse prenses gibi hissetirmişti. Dudaklarına kapandım bu da benim teşekkürümdü.

"Ahu, herşeyim, deli kızımsın sen benim. Olduğun kişiyle seviyorum seni korkuların çok biliyorum sevilmedin diye ağır geliyor bu ilgii biliyorum ben seni anlıyorum ama elimi sakın bırakma sen bu eli bırakmadığın sürece herşey çok güzel olacak." başımı salladım söyleyecek lafım yoktu haklıydı alışkın değildim bazen ağır geliyordu yetememezlik korkusu baskındı.

"Seni seviyorum uğur çakır."

"Seni seviyorum ahu çakır." dediği şeyle dona kaldım neyin nesiydi? O adamın soyadı olmadan adımı kendimi ayrı sevdim. Bir anlığına da olsa korlmaz değil çakırdım...

"Bugün bu elbiseyi giy akşam yemeğine gidiyoruz yiğit rüyayı istedi zaten yarın İstanbul'a dönüyoruz."

"Gerek yok yemeğe yani şey ne yemeği fazla şık olmaz mı bu elbise?"

"Asla olmaz sevgilim. Bizim için özel bir yemek olacak zaten." sorgulamadım. Rüyayı yiğitlere bırakmıştık kardelen hemen beni bir odaya çekti.

"Şşt bu elbise neyin nesi?" gülümsedim. Artık uzakta değil yakınımdaydı hemde çok yakınımda.

"Bilmiyorum ki uğur aldı akşam yemeğe gideceğiz dedi garip bir heyecan var içimde." kardelen anlamıştı ama süprizi bozmamak için sustu.

"Güzel vakit geçirin kardeşim." uzun uzun sarıldık uzun uzun sohbet ettik. Oysa ikimizin de haberi yoktur ki bu gece ikimiz içinde unutulmaz bir gece olacağından...

≻───── ⋆✩⋆ ─────≺

Sizi mutlu edeceğim canlar merak etmeyin az mutlu olacaksınız şükredin şükretmek güzeldir mddmmdmdmdödmdmd